Η μάχη για τα "πιστεύω" του, η περιπέτεια της υγείας του και το πέρασμα του από τον Άρη. Η πορεία του Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ
Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκοσμίου μπάσκετ που πέρασαν από την χώρα μας κατά την διάρκεια του νέου αιώνα είναι ο Μαχμούντ Αμπντούλ Ραούφ.
Ο Μαχμούντ Αμπντούλ-Ραούφ γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1969 στο Γκόλφπορτ του Μισισιπή με το όνομα Κρις Ουέιν Τζάκσον από λευκό πατέρα και μαύρη μητέρα. Δεν γνώρισε ποτέ έως σήμερα τον πατέρα του, μιας και εκείνος εγκατέλειψε την οικογένειά.
Υπήρξε από τα σημαντικότερα ονόματα στο NBA την δεκαετία του ‘90. Προερχόμενος από το Louisiana State University, επιλέχθηκε στο νούμερο 3 στο ντράφτ του από τους Ντένβερ Νάγκετς. Ήδη από την σεζόν 1992-1993 ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας και στα 6 χρόνια που παρέμεινε στην ομάδα του Κολοράντο είχε ευστοχία 0,90% από την γραμμή των ελεύθερων βολών.
Ο Ραούφ με την φανέλα των Ντένβερ Νάγκετς
Ουσιαστικά είναι πρώτος σε ευστοχία στις ελεύθερες βολές με ποσοστό καριέρα 90.5%, ποσοστό καλύτερο και από του Στηβ Νας.
Ακολούθησαν άλλα δύο χρόνια στα οποία αγωνίστηκε με τους Σακραμέντο Κινγκς πριν ξεκινήσει την παγκόσμια περιοδεία. Εκτός από την χώρα μας αγωνίστηκε στον Καναδά, την Τουρκία, την Ρωσία, την Ιταλία, την Σαουδική Αραβία και την Ιαπωνία.
Μέλος της Ευρωπαϊκής «αρμάδας» του Άρη
Ο δρόμος τον έβγαλε στον Άρη και την Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 2006. Δεν έμεινε για πολύ καιρό ωστόσο μόνο καλές αναμνήσεις έχουν να θυμούνται στο Αλεξάνδρειο. Στους «κίτρινους» αποκτήθηκε για τα ματς της Ευρωλίγκας, αλλά έπαιξε και σε 2 αγώνες ελληνικού πρωταθλήματος λόγω του τραυματισμού του Σκέιλς. Έκανε το ντεμπούτο του στον αγώνα με την Φενερμπαχτσέ στις 25-10-2006 όπου και αποθεώθηκε από τους φίλους του Άρη. Συνολικά την Ευρωλίγκα έπαιξε 17 αγώνες με 4.6 πόντους μέσο όρο σε 11 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα.
Ο Ραούφ κόντρα στην Μπενετόν Τρεβίζο για την Ευρωλίγκα
Ο Ραούφ ωστόσο τίμησε τον Άρη με την παρουσία του στην ομάδα όχι μόνο λόγω των αγωνιστικών του ικανοτήτων αλλά λόγω και της χαρισματικής προσωπικότητας του. Ο Αμπντούλ-Ραούφ, βοήθησε με την εμπειρία του την ομάδα του Άρη, αλλά, κυρίως, κόσμησε με την παρουσία του το ελληνικό μπάσκετ, έστω και για τους λίγους αυτούς μήνες που βρέθηκε στη χώρα μας.
Η μάχη με το σύνδρομο Tourette
Ήταν ένας παίκτης που πάλεψε με το σύνδρομο Tourette και βγήκε νικητής. Το σύνδρομο αυτό χτυπάει τα νεύρα, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει από τικ και δυσλεξία μέχρι σπασμούς (που είχε). Κι όμως, με σκληρή προπόνηση ξεπέρασε το πρόβλημα του, αναγνωρίζοντας πια ότι το σύνδρομο αυτό ίσως τον έκανε τελειομανή, τον έκανε να δουλεύει σκληρά, να παλεύει πάντα για το καλύτερο.
Η σύγκρουση του με τα «πιστεύω» των ΗΠΑ
Ο Ραούφ ένας βαθιά πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Μάλιστα κυνηγήθηκε όσο λίγοι για αυτό. Σύμφωνα με τους κανονισμούς του ΝΒΑ κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ οι παίκτες πρέπει να στέκονται σε στάση προσοχής, με το χέρι στο στήθος και ψηλά το κεφάλι.
Εκείνος αρχικά προσποιούταν πως έκανε διατάσεις και αργότερα διαπραγματεύτηκε με το ΝΒΑ ώστε να σκύβει το κεφάλι και να κάνει προσευχή κατά την ανάκρουση. Σύμφωνα με την λογική του τα «πιστεύω» του ερχόταν σε αντίθεση με την σημαία των ΗΠΑ που θεωρούσε σύμβολο καταπίεσης και τυραννίας.
Έμελλε να «πληρώσει» αυτές τις απόψεις του. Έγινε ανταλλαγή με τον γερασμένο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις σε μια ανταλλαγή που δεν είχε καμία σχέση με αγωνιστικά κριτήρια. Τ βρήκε το προς πώληση σπίτι του να καίγεται και με τα γράμματα ΚΚΚ με σπρέι πάνω στην πόρτα του. Μέλη της οικογένειας και «φίλοι» του γύρισαν την πλάτη μπροστά στα απειλητικά μηνύματα που δέχτηκε για τη ζωή του.
Σε κάθε περίπτωση ήταν ένας άνθρωπος που δεν τόλμησε ποτέ να κρυφτεί πίσω από τις πεποιθήσεις, τις αδυναμίες του κατάφερε να περάσει στο πάνθεον του μπάσκετ.