Ο Άρης του 1931-32 ήταν πραγματικά ασταμάτητος, αφού πέρασε εύκολα ή δύσκολα κάθε εμπόδιο στο διάβα του για τον δεύτερο τίτλο πρωταθλητή Ελλάδας. Στις 29 Μαΐου 1932 οι κίτρινοι ξεπέρασαν, αυτή τη φορά με δυσκολία, για δεύτερη φορά τον Ολυμπιακό και συνέχισαν τον ξέφρενο καλπασμό τους προς τον τίτλο!
Ο Άρης είχε περάσει σαν σίφουνας από τον Πειραιά λίγες βδομάδες πριν, όταν κέρδισε με 0-3 τους Πειραιώτες, σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την αγωνιστική άνεση των παικτών μας και τον ...ατελείωτο πετροπόλεμο που δέχτηκαν από την κερκίδα. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, αφού ο Ολυμπιακός προέβαλε μεγάλη αντίσταση και μέχρι κάποιο σημείο προηγούνταν και στο σκορ. Η κερκίδα πάντως των αρειανών έδειξε επίπεδο και πέρα από κάποια φραστικά επεισόδια ήταν υποδειγματική, υποστηρίζοντας μόνο τον Άρη και χωρίς να απειλήσει τη σωματική ακεραιότητα των αντιπάλων, όπως είχε γίνει στο πρώτο ματς εις βάρος των παικτών μας.
Άρης: Κουμπλής, Οικονόμου, Κώστας και Νικηφόρος Βικελίδης, Κατσαούνης, Γκικόπουλος, Μπογδάνου, Αγγελάκης, Κίτσος, Καλτέκης, Αργυριάδης
Ολυμπιακός: Κοκκινάκης, Χρυσαφόπουλος, Κουράντης, Λεκκός, Πανόπουλος, Λάσκος, Τερεζάκης, Ράγκος, Ντίνος - Βασίλης και Λεωνίδας Ανδριανόπουλος
Δυστυχώς μια και μοναδική φωτογραφία από το συγκεκριμένο ματς έχει διασωθεί, μέχρι στιγμής!
Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν πολύ πιο δυνατά στο παιχνίδι, ενώ ο Άρης δεν είχε το συνηθισμένο του καταιγιστικό πρώτο εικοσάλεπτο. Αρνητικός πρωταγωνιστής και ο διαιτητής Κοντός, που καταλόγισε ένα αυστηρό πέναλτυ υπέρ του Ολυμπιακού στο 28', πέναλτυ που αξιοποίησε ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος και έδωσε προβάδισμα στην ομάδα του.
Οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με αυτό το σκορ και αυτό συντέλεσε στη μεταμόρφωση του Άρη στο Β μέρος. Οι κίτρινοι μπήκαν λοιπόν δυναμικά και πίεσαν από το 45 και μετά τους αντιπάλους τους. Η υπεροχή αυτή απέφερε αρκετές ευκαιρίες, αλλά τα γκολ άργησαν. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 73' για την ισοφάριση που ήρθε από ωραίο σουτ του Κίτσου, ενώ ο αγαπημένος Παππάς, Μπογδάνου, λύτρωσε την κερκίδα 9 λεπτά πριν τη λήξη κάνοντας το τελικό 2-1 και δίνοντας στον Άρη αυτό που ήθελε!
Ο Άρης απείχε πλέον τρεις αγώνες από την ολοκλήρωση του θριάμβου και οι επόμενοι αντίπαλοι, ΑΕΚ, Ηρακλής και παοκ πολύ λίγο φόβιζαν τους κίτρινους, αφού επρόκειτο για τους τρεις τελευταίους της βαθμολογίας και που πραγματικά ξεπέρασαν με ευρύτατες νίκες κατακτώντας τον τίτλο!
Ο Βογδάνου Ιορδάνης ή Παππάς, ένας από τους σπουδαιότερους προπολεμικούς παίκτες της ομάδας μας (1923-38, 212 ματς, 95 τέρματα!)
Ο Άρης λοιπόν κέρδισε παρότι δεν ήταν καλός, παρότι οι αντίπαλοι του αντιστάθηκαν σφοδρότατα και υποστηρίχθηκαν από τη διαιτησία. Αυτό που ήταν σημαντικό, ήταν το γεγονός πως οι κίτρινοι είχαν το μέταλλο για να κερδίζουν κάθε παιχνίδι, είτε επρόκειτο για τον Παναθηναϊκό που φιλοδώρησαν με 7 τέρματα, είτε για τον Ολυμπιακό που ήξερε τι να περιμένει και είχε προετοιμαστεί αναλόγως, αν και το μόνο που πέτυχε ήταν μια τιμητική ήττα!
Ο Άρης του 1931-32 ήταν πιθανότερα μια από τις πληρέστερες ομάδες όλων των εποχών στη χώρα μας.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
