Ο Βασίλης Παραμανίδης υπήρξε ο πύργος της ομάδας μας για μια οκταετία, από το 1977 μέχρι το 1985, καλύπτοντας χρονολογικά την περίοδο από την κατάκτηση του πρώτου μεταπολεμικού τίτλου, μέχρι και το πρώτο νταμπλ του 1985.
Ήρθε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τις Σέρρες, όπου αγωνιζόταν στον τοπικό Μ.Γ.Σ. Πανσερραϊκό. Στην πρώτη του σεζόν, του πήρε λίγο για να προσαρμοστεί, αλλά από τον Φεβρουάριο του 1978 και μετά, είναι εξαιρετικός κάνοντας πολύ καλές εμφανίσεις. Ξεχωρίζουμε τους 35 πόντους του απέναντι στη ΧΑΝΘ στο 90-80 τον Απρίλιο του 1978, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ καριέρας στην ομάδα μας.
Mε το τρόπαιο του 1979
Σαν παίκτης ήταν βαρύς και αργός, αλλά πολύ δυναμικός. Τα πρώτα χρόνια αγωνίστηκε σαν σέντερ, αλλά μετά έπαιξε και ως πάουερ φόργουαρντ. Ήταν πολύ καλός στην άμυνα και στα ριμπάουντ. Επιθετικά ήταν αρκετά εύστοχος κοντά στη ρακέτα αλλά και μακριά της, με αποτέλεσμα να πετυχαίνει αρκετούς πόντους.
Τη χρονιά του πρωταθλήματος είναι στη βασική πεντάδα και κάνει καλές εμφανίσεις με μέσο όρο τους 9,20 πόντους. Οι καλύτερες σεζόν του είναι οι αμέσως επόμενες, όταν είναι πολύ ανεβασμένος, ιδιαίτερα στο σκοράρισμα. Το 1979-80 κάνει το ντεμπούτο του στο πρωταθλητριών και ξεχωρίζει η εμφάνιση του εναντίον της Εφές στο Παλέ. Ο Άρης θριαμβεύει με 112-87 και ο Βασίλης πετυχαίνει 14 πόντους. Μετά τον Ιανουάριο του 1980 κυριολεκτικά «πετάει» κάνοντας συνεχόμενες καλές εμφανίσεις. Ξεχωρίζουμε του 18 πόντους του στη δύσκολη νίκη απέναντι στον ΠΑΟΚ (88-87), ένα παιχνίδι στο οποίο κυριάρχησε κάτω από τη ρακέτα. Μαζί με τον Σκόνδρα αποτελούν ιδανικό δίδυμο. Το 1980-81 είναι η καλύτερη του σεζόν στον Άρη με τον μέσο όρο πόντων του να φτάνει τους 15 ανά αγώνα. Οι καλύτερες εμφανίσεις του είναι στην Ευρώπη όπου πετυχαίνει 18,75 σε κάθε παιχνίδι! Θυμόμαστε τις εμφανίσεις του εναντίον της Μαβάκ (28 πόντοι) και της Καρέρα (20 πόντοι) στο Παλέ, ενώ εκτός έδρας «έλαμψε» εναντίον της Μπρνο (24 πόντοι) και της Γιουγκοπλάστικα (31 πόντοι). Στην Ελλάδα σπουδαία είναι η επίδοση του στη μεγάλη εκτός έδρας νίκη επί του ΠΑΟ με 88-89, όπου πέτυχε 22 πόντους. Πολύ καλές είναι οι εμφανίσεις του το 1981-82 (12,75 πόντοι μ.ο.) και το 1982-83 (10,52 πόντοι μ.ο.), ενώ είναι πλέον ο αρχηγός της ομάδας. Οι καλές του εμφανίσεις θα διακοπούν στα τέλη του 1983, όταν θα υποφέρει από τραυματισμό στη μέση του και θα χάσει το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Μετά τον Μάρτιο του 1984 που θα επιστρέψει, θα είναι σκιά του παλιότερου εαυτού του, χωρίς να μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά στα 2 χαμένα σημαντικά παιχνίδια στο τέλος, όπου χάνονται οι 2 τίτλοι. Το 1984-85 παίζει σε 20 αγώνες και προσφέρει λύσεις όποτε του ζητηθεί. Θυμόμαστε τους 11 πόντους και τα πολλά ριμπάουντ του στη νίκη μετά από παράταση επί του Ολυμπιακού με 90-91, τον Φεβρουάριο του 1985. Κατακτάει το νταμπλ, παίζοντας στον τελικό εναντίον του ΠΑΟ, παιχνίδι που είναι το τελευταίο του με τον Άρη.
Αποχωρεί έχοντας κερδίσει 3 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο, «υπογράφοντας» με τον καλύτερο τρόπο τη δημιουργία της ομάδας του Αυτοκράτορα! Είχε παράλληλα αγωνιστεί με τη φανέλα της εθνικής ομάδας σε 31 αγώνες κατά την τριετία 1978-1981. Συνέχισε την καριέρα του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στις Σέρρες.
Ο Βασίλης αποτέλεσε ένα σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι του Αυτοκράτορα στα πρώτα, σημαντικά χρόνια της δημιουργίας και τις εδραίωσης του Άρη σαν την πρώτη υπερδύναμη της χώρας στο μπάσκετ. Γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, το 1958, και για αυτό πέρα από τις ευχαριστίες μας για την προσφορά του, του στέλνουμε και τις πιο θερμές ευχές!
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ " ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΘΕΟ", ΜΕ ΤΙΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ARIS.RE. ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΙΤΕ, ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
