Η πιο πικρή από τις φετινές ήττες του Άρη ήρθε εχθες για τους κίτρινους που έχασαν εντός έδρας από την ΑΕΚ.
Μετά από ένα αμφίρροπο πρώτο μέρος, ο Μανόλο Χιμένεθ έκανε ματ με τις κινήσεις του στον Άκη Μάντζιο και η ήττα ήρθε με φυσιολογικό τρόπο για τον Άρη που συνέχισε τα ανεπιτυχή αποτελέσματα, με αποτέλεσμα να μοιράζεται πλέον τη δεύτερη θέση μαζί με την Ένωση, αντί να έχει ξεφύγει στο +4 και στο +6 από τους διώκτες του.
Το πρώτο ημίχρονο δεν διεκδίκησε δάφνες ποιότητας καθώς έγινε ένα καθαρά αμυντικό παιχνίδι, με τις δύο ομάδες να στηρίζονται στις καλά συγκροτημένες άμυνες τους προσπαθώντας να εντοπίσουν κάποια αδυναμία στο παιχνίδι του αντιπάλου, με αναγνωριστικό παιχνίδι από το κέντρο και μπροστά. Λίγες οι φάσεις άξιες αναφοράς, λίγες οι τελικές και το 0-0 ήταν το πιο φυσιολογικό σκορ για τα πρώτα 45 λεπτά.
Ο Άρης μπορεί να καυχιέται μόνο για τη φάση στις καθυστερήσεις του Α μέρους, όταν ο Σάσα μπήκε στην μικρή περιοχή της ΑΕΚ αλλά το δυνατό σουτ του πέρασε παράλληλα από τη γραμμή της εστίας του Αθανασιάδη. Η ΑΕΚ στο πρώτο μέρος είχε μόλις μία τελική, ενώ ο Μάνος στο 6' σπατάλησε ένα δώρο της άμυνας των φιλοξενουμένων αποτυγχάνοντας να πλασάρει επιτυχώς από πλεονεκτική θέση.
Στο Β μέρος όλα άλλαξαν, αφού ο Χιμένεθ ξεδίπλωσε το προπονητικό του ταλέντο. Η Ένωση ξεκίνησε επιθετικά, αλλά η μορφή του αγώνα άλλαξε εντελώς όταν ο Ισπανός τεχνικός πέρασε στο 59’ τους Μάνταλο και Λιβάγια δείχνοντας ξεκάθαρα πως ήθελε να φύγει από το Βικελίδης με το διπλό. Η ΑΕΚ ανέβασε στροφές τη στιγμή που ο Άκης Μάντζιος επέμενε στο ίδιο σχήμα, έχοντας σαφέστατα λιγότερες επιλογές για την επίθεση στον πάγκο του. Η ΑΕΚ προσπάθησε να σκοράρει και το πέτυχε με ένα στημένο, ένα φάουλ που εκτέλεσε ο Λιβάι Γκαρσία λίγο έξω από την περιοχή και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Μπουσέ.
Το γκολ μπήκε στο 65’ και από το σημείο εκείνο παίχτηκαν ακόμη 33’ λεπτά παιχνιδιού. Πόσες ευκαιρίες έχασε ο Άρης; Καμία. Πόσες φορές πάτησε στην αντίπαλη περιοχή; Καμία. Οι παίκτες μας όταν δέχτηκαν το γκολ έπεσαν σε ένα βαθύ πηγάδι και δεν μπόρεσαν να βγούνε παρά μόνο στη λήξη του αγώνα! Σε αυτό συναίνεσε και το παιχνίδι των παικτών και του πάγκου της ΑΕΚ, αφού ελάχιστο ποδόσφαιρο παίχτηκε, με τους παίκτες να πέφτουν κάτω, να χτυπάνε, να εκνευρίζουν και να εκνευρίζονται, ενώ ο πάγκος δημιούργησε «μεσοανατολικό» το ζήτημα της διπλής αλλαγής που δεν του έδωσε λανθασμένα ο διαιτητής και για τη διευκρίνηση του οποίου χρειάστηκε κανά πεντάλεπτο. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα όμως, και η ΑΕΚ έφυγε για τρίτη συνεχόμενη φορά νικήτρια από το Βικελίδης, σε μία ήττα που πίκρανε πολύ όλους εμάς τους αρειανούς.
Συνοψίζοντας θα ήθελα να τονίσω τα σημεία στα οποία κρίθηκε το ντέρμπι:
Α) Στην επιθετική αφλογιστία του Άρη για ακόμη μια φορά. Ο Άρης έχει πάρει από τους σέντερ φορ του φέτος 3 γκολ, σε δύο από τους 16 αγώνες. Σκοράρουν σχεδόν αποκλειστικά μέσοι και μεσοεπιθετικοί.
Β) Στο αποτελεσματικό μαρκάρισμα του Γκάμα από την ΑΕΚ. Πράγματι, η άμυνα της Ένωσης έκανε απόψε το καλύτερο φετινό της παιχνίδι. Μπλοκάροντας τον Γκάμα, μπλόκαρε τις περισσότερες πιθανότητες του Άρη για γκολ. Ωστόσο και οι υπόλοιποι παίκτες του Άρη σταμάτησαν μπροστά στη σφριγιλή άμυνα της Ένωσης.
Γ) Στο λάθος του Μπουσέ. Ο Γάλλος πορτιέρο δέχτηκε το γκολ στη γωνία ευθύνης του. Ωστόσο πρόκειται για ένα από τα λίγα λάθη που έχει κάνει φέτος, οπότε δεν αμαυρώνεται η συνολική του παρουσία στην εστία των κιτρίνων. Να τονίσουμε όμως πως η φετινή άμυνα του Άρη είναι πραγματικά γρανιτένια, αφού αν θυμάμαι καλά, μόνο τα τρία από τα γκολ που έχει δεχτεί, μπήκαν μέσα από την περιοχή μας!
Δ) Στις κινήσεις του Χιμένεθ στο Β μέρος και στην μη αποτελεσματική απάντηση από πλευράς Μάντζιου. Ο τεχνικός της ΑΕΚ ανακάτεψε καλά την τράπουλα και έβγαλε τα χαρτιά που χρειαζόταν για να πάρει τη νίκη. Αντίθετα ο Μάντζιος έμεινε στο ίδιο στείρο σχήμα που του επιβάλλουν οι ελλείψεις στην επίθεση. Δεν αξιοποίησε το μυστικό όπλο που λέγεται Τζέγκο, επιμένοντας να χρησιμοποιεί τον πιο ντελικάτο Ματίγια που όμως δεν είναι αμυντικό χαφ, αλλά επιτελικός. Όταν η ΑΕΚ φρέσκαρε ολόκληρο το κέντρο της παίρνοντας ουσιαστικά το παιχνίδι, ο Άρης έμεινε στο ίδιο σχήμα, με τους ίδιους, κουρασμένους παίκτες. Μπορούμε να πούμε πως το παιχνίδι το πήρε η ομάδα που είχε καλύτερο βάθος στον πάγκο, αλλά και πιο καθαρό μυαλό στον σχεδιασμό του παιχνιδιού της.
Ε) Στο κλωτσοσκούφι που παίχτηκε μετά το 65’. Οι παίκτες και ο προπονητής του Άρη τα είχαν χαμένα και παρασύρθηκαν σε ένα παιχνίδι καθυστερήσεων και εκνευρισμού από την ΑΕΚ. Σε 33 λεπτά αγώνα και καθυστερήσεων, δύσκολα να παίχτηκαν πάνω από 5 καθαρά αγωνιστικά λεπτά.
Το πρωτάθλημα βέβαια δεν τελειωνει εδώ. Ο Άρης εξακολουθεί να είναι στη δεύτερη θέση και το επόμενο παιχνίδι εναντίον του Παναθηναϊκού θα έχει και πάλι χαρακτήρα ντέρμπι, με μία ομάδα που αγωνιστικά δεν έχει την ποιότητα της ΑΕΚ, αλλά που μάχεται να τερματίσει πιο επάνω απο τον Άρη, έτσι θα προσπαθήσει να πάρει με κάθε τρόπο το θετικό για αυτήν αποτέλεσμα.
Υ.Γ. 1 Χωρίς λόγο η είσοδος του Ιωάννου στον αγωνιστικό χώρο τα τελευταία λεπτά. Ενώ θέλεις να βάλεις πάσει θυσία γκολ, περνάς στον αγώνα έναν αμυντικό που δεν έχει αγωνιστεί ξανά; Γιατί;, Τι περιμένεις να κάνει; Να πάρει εμπειρία; Χίλιες φορές θα ήταν καλύτερα να βλέπαμε τον Χατζιπιρπιρίδη που είναι επιθετικός.
Υ.Γ. 2. Στο χθεσινό ματς, έτσι όπως εξελίχθηκε, υπερπολύτιμος θα ήταν και ο Κάτσε. Αλήθεια τι γίνεται με αυτόν; Γιατί δεν παίζει; Αυτά τα περί τραυματισμού δεν με έχουν πείσει, θα μας πει κάποιος την αλήθεια;
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒLOG ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ SPORTDOG.GR
