Μετά την ισοπαλία της πρεμιέρας ο ΑΡΗΣ είχε να διαχειριστεί τα λάθη του και φυσικά να τα διορθώσει στο παιχνίδι με τον Ιωνικό στη Νίκαια.
Ο Άκης Μάντζιος παράταξε την ομάδα του με το γνωστό 4-2-3-1, με το οποίο ξεκινά όλες τις αναμετρήσεις. Αλλαγή στην τετράδα της άμυνας με Σάκιτς σαν αριστερό οπισθοφύλακα, με πολλά ζητήματα στην προώθηση παιχνιδιού από αυτή τη μεριά και χωρίς καλές συνεργασίες με το εξτρέμ. Το ίδιο και από δεξιά με τον Σούντγκρεν. Τα δύο κεντρικά χαφ Ντιαγέ και Σάσα, δεν συνεργάστηκαν καλά με την τριάδα μπροστά, όπως και στην περίπτωση του γκολ είχαν την ευθύνη επιτήρησης μαζί με τα δύο στόπερ, καθώς ο Άοσμαν μετά από λάθος μεταβίβαση στα μετόπισθεν εκμεταλλεύτηκε το χώρο σούταρε ανενόχλητος και διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα στο 87’. Ο τερματοφύλακας Ντένις, δεν αποσόβησε τον κίνδυνο σε δύο περιπτώσεις που η μπάλα βρήκε εστία, τόσο στο ακυρωθέν τέρμα του πρώτου ημιχρόνου, όσο και του σουτ του Άοσμαν.
Η τριάδα πίσω από τον μοναδικό προωθημένο, δεν απέδωσε παρά μόνο σε ελάχιστες φάσεις που απείλησε. Μαντσίνι-Μπερτόγλιο-Ιτούρμπε, είχαν μόνο μία καλή τελική προσπάθεια με τον Παραγουανό να κάνει το σουτ λίγο πάνω από το σημείο του πέναλτι, με τη μπάλα να φεύγει λίγο άουτ από το αριστερό κάθετο δοκάρι. Οι δύο Αργεντίνοι κινήθηκαν στο δεύτερο παιχνίδι που ξεκινούν ως βασικοί σε ρηχά νερά, με τον Μαντσίνι να μην είναι καλός ούτε στο αμυντικό κομμάτι, αφού κυνήγησε λιγότερες μπάλες από κάθε άλλο παιχνίδι στο οποίο τον θυμόμαστε, να τρέχει και να πιέζει. Μάλιστα πολλές φορές βρέθηκε πίσω από τη μπάλα και τους αμυνόμενους, πέφτοντας δεύτερος στις μονομαχίες. Ο Μπερτόγλιο δεν συνεργάστηκε καλά με τις δύο πλευρές, ούτε έκανε καλό παιχνίδι όταν μετακινήθηκε για λίγο στα αριστερά, με τον Ιτούρμπε να έρχεται στον άξονα.
Καμαρά και Καλάζνικοφ, μάλλον δεν έχουν γεμάτες γεμιστήρες και πως να έχουν όταν ο Μαυριτανός τροφοδοτήθηκε μόλις μία φορά, μπροστά από τα στόπερ και με μέτωπο προς την εστία! Η τελική προσπάθεια κακή αφού βρέθηκε ένα κλικ πίσω από την πορεία της μπάλας, χάνοντας την ευκαιρία να απειλήσει και την εστία στέλνοντας τη με το κουτεπιέ στην κερκίδα.
Γρήγορες οι αλλαγές στο δεύτερο μισό από τον Έλληνα τεχνικό, με την είσοδο των Γκάμα-Αλί-Χαίροβιτς, με το σύστημα να αλλάζει επίσης νωρίς σε 4-4-2 με δύο προωθημένους και αυτή τη φορά με ένα καθαρό φορ, τον Αλί και έεπιθετικό, τον Καμαρά δίπλα του. Εν συνεχεία άλλαξε και αυτό με τον Βόσνιο να λαμβάνει θέση πέριξ του Ιρακινου φορ. Δύο φάσεις με κεφαλιά, με σωστή κίνηση αλλά λάθος εκτέλεσεις αμφότερες κατέληξαν ένα μέτρο δίπλα από δεξί κάθετο δοκάρι του Χουτεσιώτη. Η είσοδος του Μάνου, όπως και του Γκάνεα, φυσικά και δεν βοήθησαν, αφού η υποτονική και πολλές φορές υπεροπτική προσέγγιση των ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ, έδιναν τη δυνατότητα στους στατικούς αμυνόμενους της ομάδας του κ.Σπανού να διώχνουν πανεύκολα τη μπάλα από τα καρέ τους.
Ξανά εξαιρετικά τα δύο στόπερ, Φαμπιάνο-Μπράμπετς, καλό το παιχνίδι από πίσω, αλλά να υπάρχει προοπτική και πλάνο στο επιθετικό τρανζίσιον και τις όποιες ενέργειες προς τα εμπρός. Δε γίνεται οι δύο αμυντικοί να είναι καλύτεροι από τα δύο χαφ και την επιθετική τετράδα.
Απουσία τόσο συνεργασιών, όσο και ατομικών ενεργειών ο ΑΡΗΣ καταδικάστηκε σε ήττα και μάλιστα με τον Ιωνικό ίσα να ιδρώνει ως το τέλος να κρατήσει το μηδέν πίσω. Η ομάδα είναι προφανές πως χρειάζεται χρόνο για να δέσει, αλλά και από πλευράς τεχνικής ηγεσίας, σωστό προγραμματισμό και διαχείριση του υλικού. Χθες ήταν φανερή η ανάγκη φρέσκων ποδιών στη δυάδα του κέντρου. Ματίγια και Τζέγκο είχαν σηκωθεί για ζέσταμα αλλά δεν μπήκαν ποτέ. Δεδομένη και η ποιότητα της μεσαίας γραμμής, αλλά με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και φυσικά να φαίνονται όλα στο γήπεδο.
Επόμενο παιχνίδι με τον Παναθηναικό, με επιτακτική τη νίκη και μάλιστα μπροστά στο πλέον αρκετά απαιτητικό κοινό των κιτρινόμαυρων.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
