Έχοντας πιο καθαρό μυαλό μετά τη χθεσινή βραδιά, όπου ο ΑΡΗΣ κατάφερε να αποκλειστεί από μία χειρότερη ομάδα, από ένα σύνολο χαμηλότερων δυνατοτήτων και προσδοκιών βεβαίως, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα φλας μπακ, στο πως έφτασε εδώ ο ΑΡΗΣ!
Έχασε δύο πέναλτι, δύο καλές ευκαιρίες να σκοράρει με τον Ιτούρμπε και ακόμα μία όταν η μπάλα πέρασε τη γραμμή, αλλά όχι ολόκληρη, για να μπορούμε σήμερα να πούμε με σιγουριά πως ήταν καθαρό γκολ.
Ο ΑΡΗΣ λοιπόν έχει να σκοράρει 489 λεπτά και έμεινε εκτός του κυρίου στόχου του. Γιατί δε πιστέψαμε σε καμμία χρονιά πως θα μπορούσε να προκριθεί σε ομίλους του Γιουρόπα ή του Κόνφερενς Λιγκ, κάτι που μαρτυρά η οργάνωση της κάθε χρονιάς, με βάση τις κινήσεις που έγιναν σε τεχνικό ή μεταγραφικό επίπεδο. Ο γενικότερος σχεδιασμός όλα αυτά τα έτη όπου η ομάδα επανήλθε εκεί που της αξίζει, δεν αποτυπώνει την ύπαρξη στόχων, πόσο μάλλον την επίτευξη τους. Δεν υπάρχει λοιπόν στρατηγικός σχεδιασμός, για να είμαστε ξεκάθαροι, που να λέει βγαίνουμε Ευρώπη, την άλλη πάμε για 3η θέση, την επόμενη πάμε και για Ευρώπη και για 2η θέση και τη μεθεπόμενη πάμε για Κύπελλο ή Πρωτάθλημα.
Η διοίκηση θέτει ξεκάθαρα τους στόχους κάθε χρονιάς και γι’ αυτό με σιγουριά λέγαμε κάθε χρόνο, όπως είπαμε και φέτος, πως ο ΑΡΗΣ στερείται στόχων ουσιαστικών. Η πορεία του ΑΡΗ είναι βλέποντας και κάνοντας και ότι βγει!!!
Αυτός όλος ο προγραμματισμός μπορούσε και μπορεί να δίνει πορείες με μέτριο πρόσημο και μόνο η περσινή έδειξε, πως βγήκε μάλλον τυχαία και όχι πριν από καθαρό οργανόγραμμα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το ίδιο συμβαίνει και φέτος και δε μας εκπλήσσει. Η ομάδα δεν προστατεύεται και δε μιλάμε σε επικοινωνιακό επίπεδο, που και αυτό αν τα πάντα λειτουργούσαν στην εντέλεια δε θα είχε αναπτυχθεί ή δε θα το εκμεταλλευόταν η όποια αντίπαλη κακόβουλη πλευρά. Το -6 μαζί με την υπόθεση Ντουρμισάι, θέτει εδώ και δύο χρόνια τον ΑΡΗ εκτός στόχων!!!
Η χρονιά ξεκίνησε καλά με τον κόσμο να στηρίζει οικονομικά, μετά από πολλά χρόνια είδαμε το γήπεδο να γεμίζει σε κάθε ματς, αλλά την ομάδα να μην ανταποκρίνεται σε προσδοκίες.
Τι πρέπει να κάνει ο ΑΡΗΣ για να βγει από το σκοτεινό τούνελ;
Απλό είναι... Να σοβαρευτεί!
Οργάνωση, μεταγραφές στην ώρα τους και όσο αντέχει το πορτοφόλι, όχι κινήσεις εντυπωσιασμού τύπου Μήτρογλου ή Καμαρά και φυσικά στελέχωση από ανθρώπους που γνωρίζουν το άθλημα. Τεχνικό Διευθυντή, Μάνατζερ, Προπονητή ξένο κατά προτίμηση και φυσικά η διοίκηση να προστατεύει με όποια κίνηση της την επένδυση της!!!
Αγωνιστικά το τμήμα εχθές έδειξε την έλλειψη στόχων. Ο κάθε ποδοσφαιριστής αντιλαμβάνεται σε κάθε ομάδα που πηγαίνει το γενικότερο σκοπό και στόχο. Ανάλογα παίζει και ανάλογα εξελίσσεται και προσφέρει. Όταν λοιπόν ο ΑΡΗΣ με -6, με απαγορεύσεις μεταγραφών, με δημοσιεύματα κτλ, προσπαθεί να ανταποκριθεί, αντιλαμβανόμαστε μέχρι που θα φτάσει.
Αυτό που βλέπουμε στα τελευταία ματς είναι πως κανείς δε βλέπει κιτρινόμαυρη φανέλα μπροστά του. Κανείς όμως με όλη τη σημασία όσων λέμε. Βγαίνει εξτρέμ στο πλάι, βγάζει σέντρα στο πουθενά. Έχουμε 4 χρόνια δεν έχουμε βρει παίκτη από στημένη φάση, η μπάλα πάει συνέχεια σε αντίπαλο. Κάνουν σουτ οι επιθετικοί ή θα είναι αδύναμο ή εκτός εστίας ή πάνω ακριβώς στον τερματοφύλακα. Είναι εντελώς αφύσικο όλο αυτό που βλέπουμε. Ακόμα και παίκτες μικρής αξίας συμπαίκτη σε σέντρα θα βρουν, σε σουτ θα πάει η μπάλα εστία και θα δυσκολέψει τον τερματοφύλακα. Καλά για γκολ δε το συζητάμε καν. Το ίδιο βλέπουμε και στις τελικές πάσες. Να γίνει μόνο η κίνηση ως ένα σημείο, εκτός περιοχής τις περισσότερες φορές και από κει και πέρα, αν βρει συμπαίκτη βρήκε.
Επιπλέον ο προπονητής της ομάδας, ο Άκης Μάντζιος, έχει κλείσει ένα κύκλο έχοντας μία έτοιμη ομάδα από πέρσι. Παρουσίασε κάτι εντελώς διαφορετικό στα πλέι οφ της Ευρώπης, όπως και στα πρώτα ματς πρωταθλήματος. Να βάλουμε νέα αποκτήματα να παίξουν ,αλλά η ομάδα ήταν ήδη έτοιμη από πέρσι. Εκεί στα πρώτα επίσημα ματς χάθηκε χρόνος μόνο από αυτό, συν την αργοπορία ενίσχυσης. Κάποιοι βέβαια το θυμήθηκαν χθες και σήμερα, ενώ το λέμε εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον, γιατί πάντα ο ΑΡΗΣ είχε το ίδιο θέμα από εποχής Φοιρού ακόμα, αρχές δεκαετίας ‘90!!!
Το πιο παράδοξο ακόμα να κατηγορούμε παίκτες. Παράδειγμα ο Καμαρά, ο οποίος όπως γράψαμε στο ματς πρωταθλήματος ναι μεν είναι βαρύ κορμί, αλλά δεν είναι φορ. Ξαναρωτάμε... Είδατε πουθενά, είδατε ποτέ να παίρνει πάσα τελική για να εκτελέσει;
Έχουμε μετρήσει μόλις τρεις καθαρές φάσεις που βγήκε απέναντι και μόνος με τον τερματοφύλακα. Στατιστικά θα πρεπε σε αυτές να βάλει έστω ένα γκολ. Έβαλε αυτό με τον ΟΦΗ για το Κύπελλο στο Ηράκλειο, αλλά και αυτό δεν ήταν εντελώς καθαρό, γιατί είχε αμυνόμενο στ αριστερά και ήταν και λίγο πλάγια. Είδατε πάσα καλή στον Μάνο; Στον Λόπεζ; ΟΧΙ, γιατί δεν υπάρχουν, για να δούμε όλοι μας. Κακή προπόνηση και καμία εξέλιξη.
Το μόνο σταθερό στον ΑΡΗ είναι ο αμυντικός του προσανατολισμός, αλλά και εκεί υπάρχουν κενά όπως το τέρμα, στα μπακ που δεν ανεβαίνουν και φυσικά στα χαφ. Λίγη μπάλα τόσο από τον Σάσα, όσο και τον Ντιαγέ, που χθες γυρνούσε τη μπάλα συνεχώς πίσω και τον Τζέγκο, που κινείται σε μικρή περιοχή δραστηριότητας και κανείς βεβαίως με σουτ εκτός περιοχής και τελική πάσα.
Γκάμα, Γκαρσία, Μαντσίνι, δεν πιστεύουμε πως ταιριάζουν σε ένα πλάνο καλής πορείας, γιατί για πρωταθλητισμό δε το συζητάμε καν. Κορμός υπάρχει αλλά χρειάζονται τουλάχιστον έξι μεταγραφές τουλάχιστον!
Η χρονιά φαίνεται χαμένη, από άποψη στόχων. Αν μπούμε στα πλέι οφ δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτό θα είναι προς το καλό της ομάδας, με την έννοια της εξόδου στην Ευρώπη και πως αυτό θα στηριχθεί έμπρακτα και ουσιαστικά!
Υ.Γ. Τι γίνεται επιτέλους με Μήτρογλου, Ντουάρτε. Χειρότερα βαρίδια κι από κάτι Μαγκαλέφα και Μολάλα έχουν γίνει. Φτάνει, διώξτε τους!
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
