Τον Άρη πολλοί αδίκησαν και αδικούνε: Διαιτητές, επόπτες, επόπτριες, παρατηρητές, βαρίστες. Κάποιοι ακούσια, πολλοί ίσως ακολουθώντας την μόδα ή τα προστάγματα της εκάστοτε παράγκας. Κάποιοι πέτυχαν τον σκοπό τους, κάποιοι όχι. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο: Βλάπτοντας τον Άρη μπαίνεις στην μαύρη λίστα των εχθρών του.
Και όταν λέμε μαύρη λίστα, δεν μιλάμε για κάτι επίσημο, αλλά για την μνήμη του λαού του Άρη που δεν ξέρει να συγχωρεί. Ο διαιτητής Μίχας αδίκησε τον Άρη πολλάκις κατά την επταετία της χούντας. Το είχε δηλώσει πολλές δεκαετίες μετά: "Όπου πάω με βρίσκουν αρειανοί και εκφράζονται άσχημα για εμένα, ακόμη και τόσα χρόνια μετά".
Έτσι είναι. Μια φορά εχθρός του Άρη, για πάντα στην μαύρη του λίστα.
Ο Τριτσώνης λοιπόν είχε το θράσος (κάτι λένε για επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος) και πάτησε το πόδι του στο Βικελίδης, για να απολαύσει το ντέρμπι Άρης-Παοκ (εγώ θα έλεγα τον Παοκ, γιατί Άρης δεν είναι). Μάλιστα κατέλαβε χώρο στο επίσημα που ανήκε σε επώνυμο αρειανό που πληρώνει 1,5 χιλιάρικο για να βλέπει αυτός τα ματς της αρειανάρας. Όταν ο Τριτσώνης αναγνωρίστηκε από τον νόμιμο κάτοχο της θέσης, προπηλακίστηκε και έφυγε κακήν κακώς για να δει τον αγώνα από κάποιο πιο ασφαλές σημείο.
Μια φορά εχθρός του Άρη, για πάντα εχθρός του Άρη. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάνε κάποιοι, είτε είναι διαιτητές, είτε πολιτικοί, είτε ποδοσφαιριστές ή παράγοντες. Ο λαός του Άρη δεν ξεχνάει και αν κάποτε ξεχάσει κάτι, εμείς θα είμαστε εδώ να τους θυμίζουμε αυτούς που αδίκησαν τον μεγαλύτερο σύλλογο στον κόσμο!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
