Η βαριά ήττα από τον ΠΑΣ Γιάννενα φαίνεται πως έχει διαμορφώσει πολύ τα στάνταρ για την ομάδα μας αφού πλέον κάθε ήττα είναι καλύτερη από το εξευτελισμό που υποστήκαμε στο ματς με την ομάδα των Ιωαννίνων. Έτσι πολλοί αρειανοί που έβλεπαν μαζί μου απόψε τον αγώνα σε μαγαζί στην Χαριλάου έδειξαν πως δεν πτοήθηκαν πολύ από την ήττα από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, αφού το τελικό 1-0 φάνταξε ικανοποιητικό, σε σύγκριση με την προηγούμενη ήττα μας από τον ΠΑΣ.
Αυτό που είδα, προσωπικά εγώ, ήταν έναν απογοητευτικό Άρη να προσπαθεί να πάρει την ισοπαλία από έναν μέτριο έως κακό Ολυμπιακό, αλλά τελικά να μην τα καταφέρνει εξαιτίας ενός καλού διαστήματος των γηπεδούχων, που είδαν μέσα σε λίγα λεπτά να δημιουργούν ευκαιρίες, να έχουν δοκάρι και τελικά να πετυχαίνουν το γκολ που τους έφερε τη νίκη.
Τι είδα από τον Άρη που θα δικαιολογούσε μια θετική αίσθηση; Ακριβώς τίποτα! Η ομάδα μου δεν μπορούσε να αλλάξει τρεις πάσες, ήταν ακίνδυνη επιθετικά και μέτρια στις άλλες γραμμές.
Δεν μπορείς να κερδίσεις ένα τέτοιο ντέρμπι χωρίς τελικές προσπάθειες. Ο Άρης είχε, σχεδόν μέχρι το τέλος, μηδέν τελικές προσπάθειες, και αν θυμάμαι καλά ο τερματοφύλακας των ερυθρόλευκων δεν ακούμπησε την μπάλα, αφού δύο σουτ που τελικά έπιασαν παίκτες μας εκτός περιοχής, πέρασαν υπερβολικά μακριά από τα δοκάρια…
Αυτός ήταν ο Άρης απόψε που αν ήταν πιο τυχερός θα μπορούσε να φύγει με ένα ξερό 0-0, αλλά δυστυχώς η ποιότητα των γηπεδούχων, ακόμη και στην κακή τους μέρα, δεν χάρισε κάστανα για ακόμη μια φορά. Η ήττα αυτή προστίθεται στην βαριά προϊστορία ανάμεσα στις δύο ομάδες στον Πειραιά και παρότι ήρθε με κυριολεκτικά κατεβασμένα τα χέρια μας, βλέπω περιέργως τις δηλώσεις των κιτρίνων να βλέπουν μια ρομαντική ήττα στις λεπτομέρειες, πράγμα που απέχει κατά πολύ από αυτό που είδα εγώ.
Σε ότι αφορά τη διαιτησία, οι δημοσιογράφοι του Άρη διαμαρτύρονται για τρεις περιπτώσεις πέναλτυ, τη διπλή στο 2’ (χέρι του Λάλα και κλωτσιά του Μπουχαλάκη) και αυτήν του 8’ (σπρώξιμο του Τζένκο). Ο επίσημος Άρης έβγαλε αργότερα το βράδυ μια μικρή λιτή ανακοίνωση που στηλιτεύει γενικά τη διαιτησία διαχρονικά. Ωστόσο ο επίσημος Άρης είχε πιεί το αμίλητο νερό κατά τη διάρκεια της εβδομάδας για τον ορισμό του Έλληνα Μανούχου από την ΚΕΔ, σιωπηρά αποδεχόμενος τον ρόλο του ως ομάδα κατώτερου επιπέδου, αυτών που δεν δικαιούνται ξένη διαιτησία. Δεχόμενος τα κόλπα της ΚΕΔ και του κυρίου Κλάτεμπεργκ, ο Άρης είναι υποχρεωμένος να ανέχεται και τα «λάθη» του κάθε Μανούχου ή Διαμαντόπουλου. Δεν πάνε να κλαίγονται οι οπαδοί και οι φιλικά προσκείμενοι δημοσιογράφοι της ομάδας. Ο Άρης ανέχεται τα καπρίτσια σας και έτσι κύριοι της ΚΕΔ μπορείτε να ορίζετε τον κάθε Έλληνα εντεταλμένο που θα κρίνετε εσείς πως πρέπει να διαιτητεύει τα παιχνίδια του Άρη με τον τρόπο που το κάνει…
Όπως είπε και ο Μάνος, πάμε για τη δημιουργία ενός νέου σερί νικών…
Υ.Γ. Για τα περί φιλικού κτλ, γελάω όταν βλέπω τα αποτελέσματα των υπόλοιπων ομάδων εναντίον του Ολυμπιακού. Μήπως τελικά είμαστε όλοι υποκατάστημα του Πειραιά;
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων για την ιστορία:
Ολυμπιακός (Πέδρο Μαρτίνς): Βατσλίκ, Λαλά, Παπασταθόπουλος, Σισέ, Ρέαμπτσουκ, Εμβιλά, Μπουχαλάκης, Α. Καμαρά (90΄+2 Ροντρίγκες), Μασούρας (82΄ Ονιεκούρου), Λόπες (83΄ Μ. Καμαρά), Ελ Αραμπί (84΄ Τικίνιο).
Άρης (Άκης Μάντζιος): Ντένις, Σάκιτς, Φαμπιάνο, Μπράμπετς, Γκάνεα, Τζέγκο (82΄ Ματίγια), Σάσα, Εντιαγέ (58΄ Γκάμα), Ματέο Γκαρσία (74΄ Λόπεθ), Μαντσίνι (74΄ Ιτούρμπε), Μπερτόλιο (58΄ Μάνος).
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ BLOG ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ SPORTDOG.GR
