1965: Ο Άρης στο Πασχαλινό Τουρνουά της Νέας Υόρκης. Μέρος Γ

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

Το απόγευμα της 18ης Απριλίου ο Άρης αντιμετώπισε την πανίσχυρη Φιορεντίνα. Η ιταλική ομάδα εκείνη την εποχή πρωταγωνιστούσε στην χώρα της και είχε στις τάξεις της μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ο αγώνας έγινε υπό την παρουσία 15.000 Ελλήνων και Ιταλών οπαδών, οι οποίοι δείχνοντας το μεσογειακό ταμπεραμέντο τους άρχισαν λίγο πριν την έναρξη του αγώνα να γροθοκοπιούνται στην κερκίδα! Τελικά η τάξη επανήλθε όταν οι συνοδοί των δύο ομάδων άρχισαν να φωνάζουν από τα μεγάφωνα viva Italia και ζήτω η Ελλάς!

Ο Άρης πριν το παιχνίδι εναντίον της Φιορεντίνα. Μαζί με την ομάδα μας φωτογραφίζονται οι Καλδεριμτζής, Παναγούλιας και ο συνοδός Δερβίσης
Οι οπαδοί τότε σταμάτησαν να ασχολούνται μεταξύ τους και άρχισαν να αποθεώνουν τις ομάδες τους! Οι Ιταλοί προηγήθηκαν με την έναρξη του παιχνιδιού, στο 5', αλλά ο Άρης παίζοντας εκπληκτικά, κατόρθωσε να τους πιέσει και να ισοφαρίσει στο 31' με τον Κωνσταντινίδη. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν πλούσιο σε θέαμα, με τις δύο ομάδες να αποδίδουν φανταστικό ποδόσφαιρο και να ενθουσιάζουν τους οπαδούς τους. Ωστόσο δεν επετεύχθει κάποιο τέρμα. Προς το τέλος του παιχνιδιού οι Έλληνες έχασαν μεγάλη ευκαιρία με τον Φιλίππου να κερδίσουν το παιχνίδι. Με την εμφάνιση του ο Άρης απέσπασε το χειροκρότημα και την αναγνώριση όλων όσων παραβρέθηκαν στο παιχνίδι. Διακρίθηκε ιδιαίτερα ο Χρηστίδης και γενικά η άμυνα της ομάδας.

Η σύνθεση του Άρη ήταν η εξής: Χρηστίδης, Καμπουρλάζος, Σιούρθας, Αθανασιάδης, Χατζηκώστας, Ψηφίδης, Γριμπελάκος, Κωνσταντινίδης, Δεμίρης, Σπανόπουλος, Φιλίππου
Το ίδιο βράδυ την ομάδα δεξιώθηκε η γερμανική εταιρία ζυθοποιΐας, Μπυράλ Μονάχου.
Στις 19 Απριλίου η αποστολή της ομάδας επισκέφτηκε τα Ηνωμένα Έθνη. Το βράδυ οι δεξιώσεις συνέχισαν αυτή την φορά μαζί με την Άιντραχτ σε γερμανική ταβέρνα. Τα ΄ψώνια συνέχισαν και την επόμενη ημέρα, 20 Απριλίου, μέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η τελευταία προπόνηση της ομάδας, υπό την παρουσία πολλών ομογενών μας στην κερκίδα. Το ίδιο βράδυ την ομάδα δεξιώθηκαν και πάλι στο Ώστερ Μπέι ο σύνδεσμος Θεσσαλονικέων Νέας Υόρκης, "Λευκός Πύργος" και η " Γκρικ Αμέρικαν". Το γλέντι ήταν τρικούβερτο, με συνοδεία ελληνικής μουσικής και πλουσίων εδεσμάτων.

1965-ΝΥ-ΦΙΟΡΕΝΤΙΝΑ-ΨΗΦΙΔΗΣ.jpg Ο Ψηφίδης εκτελεί με υποδειγματικό τρόπο κόρνερ. Πίσω φαίνεται το γεμάτο γήπεδο.

Την 21η Απριλίου οι παίκτες μας έκαναν περίπατο στο Σέντραλ Παρκ και το απόγευμα αντιμετώπισαν στο τρίτο παιχνίδι τους την Ουκράνιανς της Νέας Υόρκης. Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο με 0-0. Οι αμερικάνοι διακρίθηκαν περισσότερο σαν παλαιστές του κατς παρά σαν ποδοσφαιριστές. Ήταν σκληροί, άτεχνοι και επικίνδυνοι, διεκδικώντας με κάθε τρόπο την νίκη που δεν ήρθε. Ο Αμερικάνος διαιτητής τους βοήθησε όσο μπορούσε, αλλά τελικά ο Άρης στάθηκε στο ύψος του και έκλεισε το τουρνουά με ακόμη μία ισοπαλία.

Η δεξίωση της ομάδας μας
Το βράδυ υπήρξε ακόμη μια δεξίωση, η τελετή λήξης του τουρνουά, ενώ την επόμενη μέρα το πρωί η αποστολές όλων των ευρωπαϊκών ομάδων επισκέφτηκαν την διεθνή έκθεση της πόλης. Το ίδιο απόγευμα πήραν τον δρόμο της επιστροφής, μέσω Ζυρίχης. Κι ενώ στην άφιξη τους στην Αθήνα, κανένας εκπρόσωπος του αθηναϊκού τύπου δεν τους υποδέχτηκε, στην άφιξη τους στην Θεσσαλονίκη, με πούλμαν, τους υποδέχτηκαν εκατοντάδες οπαδοί που τους περίμεναν στην Νέα Χαλκηδόνα. Αφού στεφάνωσαν τον αρχηγό Χατζηκώστα, ακολούθησαν με δεκάδες αυτοκίνητα το πούλμαν της ομάδας, μέχρι την Θεσσαλονίκη!

Ο Άρης με την εμφάνιση του στις ΗΠΑ έκανε περήφανους τους εκατοντάδες χιλιάδες των οπαδών του και κυρίως τους ομογενείς μας, που είδαν στο πρόσωπο του Άρη έναν άξιο εκπρόσωπο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Την προηγούμενη χρονιά η ΑΕΚ είχε παραβρεθεί σε ανάλογο τουρνουά και είχε υποστεί εξευτιλιστικές ήττες, ωστόσο ο Άρης κράτησε την σημαία της χώρας μας ψηλά! Η εμπειρία ενός τέτοιου διεθνούς τουρνουά βοήθησε τους νεαρούς παίκτες μας να ανέβουν ποδοσφαιρικό επίπεδο. Άλλωστε οι περισσότεροι από αυτούς πέντε χρόνια μετά κέρδισαν το κύπελλο Ελλάδας, ενώ ήταν οι βασικοί συντελεστές της εξαιρετικής ομάδας που πρωταγωνίστησε στην Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1973.