Στις 23 Απριλίου 1948 ο φίλαθλος κόσμος της πρωτεύουσας έχει τη χαρά να παρακολουθήσει το πρώτο παιχνίδι της Εθνικής μας ομάδας μετά από 10 χρόνια!
Πραγματικά, η Εθνική ομάδα της χώρας μας είχε να αγωνιστεί σε επίσημο ή φιλικό παιχνίδι από το 1938! Είχε βέβαια μεσολαβήσει ο πόλεμος και η κατοχή, που διέκοψαν βίαια την καριέρα πολλών μεγάλων παικτών.
Ο Κλεάνθης Βικελίδης πριν τον αγώνα
Αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που έβγαλε η Βόρεια και ίσως ολόκληρη η Ελλάδα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του τριάντα, ήταν ο άσσος του Άρη, Κλεάνθης Βικελίδης. Δυστυχώς η καριέρα αυτού του τόσο μεγάλου παίκτη διεκόπη και αυτή από τα δεινά του πολέμου. Ωστόσο ο ίδιος, με τεράστιες φυσικές δυνάμεις αλλά και μεγάλη ψυχική θέληση, συνέχισε να αγωνίζεται και μάλιστα σε πολύ υψηλό επίπεδο και μετά τον πόλεμο, παρότι η ποδοσφαιρική του ηλικία ήταν πολύ μεγάλη για εκείνες τις εποχές. Το 1946 σε ηλικία 30 ετών κατακτάει για δεύτερη φορά το πρωτάθλημα της Ελλάδος με τον Άρη, μετά από εκείνο του 1932, όταν ήταν μόλις 16! Κατά τη δεκαετία του '30 είχε προλάβει να παίξει σε επτά επίσημους αγώνες της Εθνικής μας, πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ και εντυπωσιάζοντας τον φίλαθλο κόσμο! Τότε δυστυχώς η Εθνική αγωνιζόταν 2-3 φορές τον χρόνο και έτσι ο Κλεάνθης δεν μπόρεσε να ξετυλίξει πλήρως τις μοναδικές του ικανότητες.
Ο Βικελίδης σε προσπάθεια του στο τελευταίο του παιχνίδι με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας (η ομάδα μας αγωνίστηκε στο Α μέρος με λευκή και στο Β με γαλάζια φανέλα)
Τον Απρίλιο του 1948 αποφασίζεται να δοθούν δύο φιλικοί αγώνες εναντίον της Τουρκίας. Στο πρώτο ματς που προγραμματίζεται για τις 23 Απριλίου στο γήπεδο της Λεωφόρου, ο Κλεάνθης είναι ανάμεσα στις επιλογές του ομοσπονδιακού προπονητή Νεγρεπόντη και μάλιστα του δίδεται και το περιβραχιόνιο του αρχηγού! Είναι 32 ετών και σίγουρα πρόκειται για το παιχνίδι του αποχαιρετισμού για την Εθνική που τόσο δόξασε τα περασμένα χρόνια. Ο Βικελίδης αποθεώνεται από τους 15.000 θεατές κατά την είσοδο του στο γήπεδο και μάλιστα του δίδεται μια ανθοδέσμη και αναμνηστικό μετάλλιο.
Το αναμνηστικό μετάλλιο που δόθηκε στους παίκτες μας μετά τον ιστορικό αυτό αγώνα
Το ματς δεν εξελίχθηκε καλά για την ομάδα μας και σύντομα βρέθηκε πίσω στο σκορ με 0-2. Ωστόσο το μακεδονικό τανκ δεν επρόκειτο να αποχαιρετίσει έτσι, χωρίς ένα γκολ: Στο 70' πετυχαίνει με έξοχο σουτ το 1-2 και το πλήθος ξεσηκώνεται! Η μπάντα του στρατού ακούγεται και πάλι να παιανίζει! Τελικά βέβαια οι Τούρκοι κέρδισαν με 1-3, αλλά ο Κλεάνθης είχε κάνει για μια τελευταία φορά το χρέος του!
Ο μεγάλος αυτός παίκτης κάνει την τελευταία του εμφάνιση με την γαλανόλευκη φανέλα μια μέρα σαν σήμερα.
Η σύνθεση της ομάδας μας είχε ως εξής:
Δελλαβίνιας, Αρβανίτης, Μουράτης, Μινάρδος, Σταφυλίδης, Μάγειρας, Τζαβάρας 46'Παπαντωνίου, Μαρκόπουλος, Βικελίδης, (Βάζος), Μαρόπουλος, Αποστολόπουλος
Ο Βάζος είχε περάσει στη θέση του Βικελίδη στο 46' αλλά μετά από 10 λεπτά ο Βικελίδης ξαναπέρασε στο παιχνίδι και αγωνίστηκε μέχρι το τέλος.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
