Πόλεμο ανακοινώσεων και κατηγοριών εξαπέλυσε εχθές η ΠΑΕ Άρης καταλογίζοντας αρχικά ευθύνες στην ΕΠΟ για την τιμωρία της από τη ΦΙΦΑ, και αναρωτούμενη αν οι πλημμελείς ενέργειες της ομοσπονδίας ήταν προϊόν αμέλειας ή δόλου.
Παράλληλα ο Άρης έδειξε με το χέρι την πολιτεία, αφού 49 μέρες μετά την τηλεδιάσκεψη και τη διαβεβαίωση από πλευράς κυβέρνησης πως θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Άρη και την αποκατάσταση της αδικίας, τίποτα δεν έχει συμβεί, κανένας άξονας δεν έχει κινηθεί και τα πράγματα στενεύουν, με τη θηλειά του ban να έχει σφίξει όσο ποτέ την ομάδα.
Δεν είμαι θιασώτης της διοίκησης-διαχείρισης Καρυπίδη. Θεωρώ πως ο ίδιος έχει πολλά αρνητικά στον τρόπο που διαχειρίζεται την εκπροσώπηση, αλλά και την αγωνιστική λειτουργία της ομάδας. Ωστόσο πέρα από τα εσωτερικά του θέματα, ο Άρης είναι ξεκάθαρο πως φέτος πλήττεται από πολλές πλευρές και ίσως για όχι τόσο δυσδιάκριτους λόγους.
Πως είναι δυνατόν να τιμωρείσαι από τη ΦΙΦΑ για χρέη που ανήκουν σε παλιές διοικήσεις, ενώ σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο η νέα εταιρεία του Καρυπίδη είναι νομοταγής;
Πως μπορεί να γίνεται δεκτή η προσφυγή σου από το διαιτητικό δικαστήριο της ΕΠΟ, να βγάζεις δελτίο στον Ντουρμισάι και μετά να μαθαίνεις πως η ποινή σου από τη ΦΙΦΑ μεγάλωσε και σου στερεί το δικαίωμα να κάνεις μεταγραφές στο άμεσο μέλλον;
Ένα μικρό γαλάτικο χωριό που αντιστέκεται στους Ρωμαίους και στο σύστημα, έτσι είναι η παρουσία μας στο ελληνικό πρωτάθλημα, εμείς μόνοι απέναντι σε όλους!
Όλα αυτά δημιουργούν εύλογες υποψίες για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο Άρης από την ομοσπονδία, με τον δόλο να τριγυρίζει όλο και περισσότερο στο μυαλό των κιτρίνων.
Ο καλός και δυνατός Άρης, όπως ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του φετινού πρωταθλήματος, ενοχλεί, για τον απλούστατο λόγο πως μπορεί να επηρέασει την έκβαση της μάχης του τίτλου. Ο παοκ θα θυμάται για πολλά χρόνια το φετινό κάζο του, τους 5 βαθμούς που πέταξε εναντίον του Άρη (και ο ένας ήρθε με χίλια ζόρια στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων), αλλά και την «εκπαρθενευτική» τεσσάρα που του έκοψε με βίαιο τρόπο το αήττητο σερί.
Η ΕΠΟ λοιπόν είναι υπόλογη για τις ενέργειές της στο θέμα του Άρη και θα πρέπει να εξηγήσει με διαφάνεια γιατί έπραξε όπως έπραξε. Αλλά το κυριότερο είναι πως πρέπει να διορθώσει το λάθος της, αναγνωρίζοντας το μεγάλο μερίδιο ευθυνών της στην υπόθεση και προστατεύοντας τον Άρη από τη ΦΙΦΑ.
Από την άλλη δε έχουμε το κράτος, με μια κυβέρνηση που εν τω μέσω της πανδημίας, συνομίλησε με τους ανθρώπους του Άρη σε τηλεδιάσκεψη διαβεβαιώνοντας τους πως η πολιτεία και ο νόμος είναι με το μέρος τους, και πως θα πράξουν τα μέγιστα δυνατά για να πείσουν τη ΦΙΦΑ για το δίκαιο του Άρη. Σήμερα, 50 μέρες μετά από τις κενές αυτές υποσχέσεις, τίποτα δεν δείχνει να έχει κινηθεί προς όφελος του Άρη. Δυστυχώς αυτά που μας έρχονται στο νου όταν ακούμε για κυβερνητική παρέμβαση υπέρ του ποδοσφαίρου, είναι δουλοπρεπείς πολιτικούς να προσκυνάνε χρήματα, να ανοίγουν τράπεζες τις Κυριακές, να χαρίζουν χρέη και να τροποποιούν νομοθεσίες για να κάνουν χατήρια σε κάποιους. Βέβαια στην περίπτωση του Άρη δεν ίδρωσε κανένα αυτί, παρά την τεράστια δυναμική του λαού του Άρη. Φαίνεται πως το χρήμα μετράει πλέον περισσότερο από την εκλογική δύναμη ή τουλάχιστον οι εκλογές είναι ακόμη μακρυά για να θυμηθεί κάποιος πολιτικός τόσο πρόωρα τον Άρη...
Ορίστε τι προσφέρει ο Άρης στο ελληνικό ποδόσφαιρο: εικόνες που η ΣΛ1 έχει ξεχάσει, αναβιώνουν χάρη στην "τρέλα" των οπαδών των κιτρίνων!
Ο Άρης αδικείται από όλους. Από το σύστημα, από την ΕΠΟ, από την πολιτεία, από τη ΦΙΦΑ. Η αδικία αυτή τον σφίγγει κόβοντας του την ανάσα, αλλά όσο αναπνέει έχει τη δύναμη και φωνάζει για το δίκαιο του, ενώ το μέγεθος του είναι τέτοιο που ίσως και να του επιτρέψει να ελευθερωθεί και να στραφεί εναντίον των εχθρών του.
Μην αδικείτε τον Άρη. Και κυρίως μην υποτιμάτε τη δυναμική του. Το ξέρετε πολύ καλά πως οι περισσότερες ομάδες παγκοσμίως, αν είχαν περάσει τα δεινά του Άρη, δεν θα είχαν επιβιώσει. Ο Θεός του πολέμου όμως είναι και πάλι μπροστά σας, με τη λαμπερή του πανοπλία να σας θαμπώνει και να ψάχνετε τρόπο να της σβήσετε τη λάμψη.
Προσοχή όμως στο σπαθί του θεού του Πολέμου. Μπορεί να σας κόψει τα χέρια...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στη sportdog.gr
