Ο Αντώνης Σαπουντζής παρά τα πολλά χρόνια που πέρασαν, εξακολουθεί να είναι ένα από τα αγαπημένα παιδιά των φίλων του Άρη. Παρότι ήταν ένα από τα αστέρια της ομάδας του Γιώργου Φοιρού σχεδόν από τη στιγμή που πάτησε στο γήπεδο Χαριλάου, για να συνδέσει το όνομα του με το θρυλικό προσωνύμιο "Βιαστής", έπρεπε να διαπράξει τον "Βιασμό" ή καλύτερα τους "Βιασμούς".
Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο "100, την Καρδιά αν ρωτήσεις ποτέ":
Για να γίνει βέβαια κάποιος ο επίσημος αγαπημένος της κερκίδας, πρέπει να κάνει αυτό που ο Αντώνης έκανε στις 18 Δεκεμβρίου 1993. Τότε, χτύπησε με επιτυχία το πέναλτι που κέρδισε στο 60’ και έδωσε την νίκη επί του ΠΑΟΚ με 1-0, πανηγυρίζοντας την επιτυχία του εκείνη με μοναδικό τρόπο, τρέχοντας κατά μήκος όλου του γηπέδου. Και όταν με μία φορά γίνεται κανείς ο αγαπημένος της κερκίδας, με την δεύτερη, και μάλιστα μέσα στην έδρα του αντιπάλου, γίνεται Θρύλος! Στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου και ενώ το σκορ είναι 1-1, ο Αντώνης σκοράρει στο 66’ μέσα στην Τούμπα, δίνοντας και πάλι την νίκη! Περνάει στην συνείδηση του κόσμου ως ο απόλυτος σταρ και γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών, που του αποδίδουν το προσωνύμιο «ο βιαστής»!
...
Ο Αντώνης είχε τους δικούς του φίλους στην κερκίδα, ακόμη και όταν αγωνιζόταν σε άλλη ομάδα. Ήταν ο ΣΦΑΑΣ (Σύνδεσμος Φιλάθλων Άρη Αντώνη Σαπουντζή), μια ομάδα οπαδών που απαιτούσε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, σε κάθε μεταγραφική περίοδο την επιστροφή του παίκτη!
Ο Εδεσσαίος Αντώνης Σαπουντζής ήταν ένα σπουδαίο ταλέντο που ήρθε στην ομάδα μας το 1992, ως μια από τις πιο ελπιδοφόρες αλλά και δαπανηρές μεταγραφές. Ήταν μεσοεπιθετικός, ιδιαίτερα θεαματικός και με έφεση στο σκοράρισμα.
Ο Γιώργος Φοιρός θα αρχίσει να το χρησιμοποιεί σταδιακά, πότε ως αλλαγή, πότε σαν βασικός και σιγά-σιγά αρχίζει να καθιερώνεται ως ένας νέος παίκτης, πολλά υποσχόμενος, που θα μπορούσε να κάνει μια μεγάλη καριέρα.
Στον Άρη, η φήμη του θα φτάσει στα ύψη και το όνομά του θα γίνει τραγούδι στα χείλη των Αρειανών χάρη στα ιστορικά γκολ που σημείωνε, με ευκολία είναι αλήθεια, σε βάρος του ΠΑΟΚ.
Θα είναι παρών στις καλές πορείες της ομάδος στο Πρωτάθλημα, αλλά και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια της σεζόν 1994.
Φόρεσε την κίτρινη φανέλα 104 φορές και πέτυχε 19 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1995, παρά τη γενική απαίτηση του κόσμου, θα φύγει για τον Πανιώνιο, όπου θα έχει σημαντική παρουσία.
Σαν παίκτης ο Σαπουντζής ήταν τεχνίτης αλλά και δυνατός, με ποδοσφαιρικό θράσος, καλά χτυπήματα στα στημένα, σκόρερ και ηγέτης. Όταν ήταν στη μέρα του μπορούσε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Είχε βέβαια και στιγμές όπου χανόταν μέσα στο παιχνίδι , κάνοντας μέτριες εμφανίσεις.
Ο Σαπουντζής ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες των παικτών που δεν αξιοποιήθηκαν. όπως θα έπρεπε για την ομάδα μας. Θα μπορούσε να αποδειχτεί ο ηγέτης του Άρεως για πολλά χρόνια.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Δείτε την εκτέλεση πέναλτυ στο ματς του Χαριλάου, το 1993 και παρακολουθήστε την κούρσα του παίκτη μετά την επίτευξη του γκολ. Το πάθος του Αντώνη, σε εμένα προσωπικά, θυμίζει το πάθος του Ιταλού Μάρκο Ταρντέλλι, όταν σκόραρε στον τελικό του μουντιάλ του 1982!
