Το 2020 επιτέλους φεύγει, αλλά αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα όπως έχουν, πέρα από τα προσωπικά δεινά που έφερε ατομικά στον καθένα μας, στην ποδοσφαιρική ομάδα έφερε μόνο καλά.
Πράγματι, η ομάδα μας φιγουράρει στην κορυφή του πρωταθλήματος κατέχοντας τη δεύτερη θέση, με αγώνα λιγότερο. Υπό προϋποθέσεις ο Άρης αν στις 14 Ιανουαρίου κερδίσει την ΑΕΚ, θα βρίσκεται μόνος πρώτος και πάλι!
Η ομάδα μας έχει κατορθώσει να υπερκεράσει τα προβλήματα του καλοκαιριού, να συνέλθει από το νωχελικό ξεκίνημα και να πρωταγωνιστήσει τους τελευταίους μήνες αγωνιστικά, αφού κέρδισε σχεδόν κάθε αντίπαλό της, με τίμιο, «παντελονάτο» τρόπο.
Έτσι τα 2/3 της πόλης μας χαίρονται, ενώ το υπόλοιπο 1/3 κλαίγεται, αφού μετά την υπεροψία και τη σιγουριά, επέστρεψε και πάλι η εποχή της κλάψας, του ζητάω και απαιτώ, και του (νομίζω πως) είμαι μόνος εναντίον όλων. Ωστόσο αν το δούμε καθαρά αγωνιστικά, οι σφαλιάρες που δέχονται από τον Άρη μέσα στο χόρτο, διαδέχονται η μία την άλλη και αυτό είναι που μετράει. Βέβαια η παραπληροφόρηση και η μεταβίβαση ευθυνών είναι τομέας στον οποίον έχουν εμπειρία από εποχής των σοβιέτ, και έτσι ελπίζουν πως ο κόσμος τους θα τραβήξει το βλέμμα του από τα πραγματικά τους προβλήματα. Αυτό βέβαια είναι δικό τους θέμα και δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο με αυτούς, που δεν ασχολούνται με εμάς, αλλά τελικά ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με εμάς!
Μέρες που είναι εμείς περιμένουμε τα δώρα του Αη Βασίλη ελπίζοντας να είναι αυτά ακριβώς που θέλουμε και χρειαζόμαστε! Και για αυτό στο γράμμα μας στον Άγιο έχουμε γράψει ξεκάθαρα πως θέλουμε έναν αριστερό μπακ και έναν καθαρό, γκολτζή, σέντερ φορ.
Το τι ακούγεται αυτές τις μέρες στα μίντια είναι ξεκάθαρα ένας χορός εντυπωσιασμού, προπαγάνδας και κυνηγιού του κλικ από τους γνωστούς: πληρωμένοι δημοσιογράφοι, απαιτητικοί μάνατζερ, αποπροσανατολιστικά και προπαγανδιστικά παπαγαλάκια των πληκτρολογίων.
Γελάμε με αυτούς, τους προσπερνάμε και αναμένουμε το τι πραγματικά θα μας φέρει ο Άγιος Βασίλης...
Καλή χρονιά σε όλους, ακόμη και στους αντιαρειανούς. Εύχομαι υγεία, το αγαθό που χρειάστηκε μια πανδημία και ένα παγκόσμιο lockdown για να καταλάβουμε την πραγματική αξία του. Εύχομαι επίσης σε όλους Ελευθερία, ένα άλλο αγαθό που δείχνει να σπανίζει στις μέρες μας. Χωρίς να θέλω να επεκταθώ κοινωνικά, θα επικεντρωθώ στον τομέα του ποδοσφαίρου και της δημοσιογραφίας: Ελευθερία από δυναστικές πρακτικές των θεσμών, ελευθερία από μονοδιάστατη πληροφόρηση, ελευθερία βούλησης και έκφρασης της αθλητικής ταυτότητας και του πιο μικρού φιλάθλου (στις 3 Ιανουαρίου ο Τόσκο κλείνει έναν χρόνο στον ουρανό).
Χρόνια πολλά και καλά από τη Θεσσαλονίκη, την πόλη των πρωτοπόρων και των... κλαψιάρηδων!
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ, ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ SPORTDOAG.GR
