Θέλοντας να ξεφύγουμε από τις κοινότυπες παρουσιάσεις της ιστορίας της ομάδας μας, αυτές που συνήθως σας προσφέρουν τα ΜΜΕ (αλλά και εμείς) σε μέρες γιορτής για τον σύλλογο, αποφασίσαμε να σας προσφέρουμε κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Τα πρόσωπα που έγραψαν την ιστορία του Άρη είναι χιλιάδες, ωστόσο κάποιοι ξεχωρίζουν. Η aris.re τόλμησε να κάνει μια αξιολόγηση και έναν διαχωρισμό, παρουσιάζοντας σας με ρίγος 29 προσωπικότητες που εμείς κρίναμε πως υπέγραψαν με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας του συλλόγου μας, στα 108 χρόνια της ύπαρξής του.
Όλα βέβαια είναι υποκειμενικά και υπάρχουν κι άλλοι πολλοί στο μυαλό μας που έχασαν για πολύ λίγο το δικαίωμα να μπούνε στη λίστα μας. Ελπίζουμε να απολαύσετε τις επιλογές μας, όσο απολαύσαμε κι εμείς την καταγραφή των μεγάλων αυτών ανθρώπων.
Η παρουσίαση τους γίνεται με αλφαβητική σειρά. Τα χρόνια παρουσίας που αναφέρουμε είναι κι αυτά υποκειμενικά, αφού οι περισσότεροι γεννήθηκαν και πέθαναν (όσοι έχουν φύγει από τον μάταιο αυτό κόσμο) έχοντας το μικρόβιο του Άρη βαθειά στο αίμα τους για όλη τη ζωή τους!
01. ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
Μία μηχανή του γκολ, ο απόλυτος επιθετικός της προπολεμικής περιόδου. Κέρδισε δύο πρωταθλήματα Ελλάδας και σχεδόν κάθε τίτλο πρώτου σκόρερ, σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Η Aris.re έχει καταγράψει 240 γκολ του σε 293 αγώνες του, μέχρι στιγμής, ενώ φόρεσε και τη φανέλα της εθνικής της χώρας μας σε 11 αγώνες πετυχαίνοντας 2 γκολ. Μεγάλο και ακατάρριπτο το ρεκόρ του όταν το 1932 πέτυχε 6 γκολ σε ένα ημίχρονο εναντίον του Απόλλωνα Αθηνών! Μεταπολεμικά διατέλεσε προπονητής και παράγοντας της ομάδας μας.
02. ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Αρχικά ήταν αθλητής στίβου του Ηρακλή, ήδη όμως από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 εμπλέκεται στα διοικητικά του Άρη. Διατελεί πρόεδρος της ομάδας από το 1928 μέχρι το 1931, από το 1946 μέχρι το 1948 και το 1951-52. Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του Αγγέλου είναι το χτίσιμο του γηπέδου Χαριλάου, που ολοκληρώθηκε μετά από πολλές περιπέτειες, πολλά έξοδα, και καθυστερήσεις, τον Νοέμβριο του 1951. Το χτίσιμο του «Ναού» μας ήταν υπόθεση όλων, καθώς εκατοντάδες επώνυμοι και ανώνυμοι φίλοι του Άρη εργάστηκαν για να αποκτήσει η ομάδα μας το σπίτι της. Και όλα μπόρεσαν και πραγματοποιήθηκαν με την καθοδήγηση του προέδρου Αγγέλου! Απεβίωσε το 1963.
03. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
Παρουσία στην ομάδα: 1971-1980 (σαν αθλητής), 2002-2004, 2011-2012 (σαν προπονητής)
Ο «τίγρης», όπως ήταν το παρατσούκλι του, φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα για μια ολόκληρη δεκαετία. Έζησε μεγάλες στιγμές, με αποκορύφωμα το πρωτάθλημα του 1979. Στην συνέχεια συνέχισε στον Παοκ και τον Ηρακλή, για να ακολουθήσει μια μεγάλη καριέρα ως προπονητής. Κάθισε στον πάγκο ουκ ολίγων ομάδων, ενώ με τον Άρη κατέκτησε το Eurocup Challenge το 2003 ο οποίος ήταν και ο 20ος τίτλος της ομάδας. Πρόκειται για έναν από τους εμπειρότερους Έλληνες προπονητές.
04. ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ ΑΛΕΚΟΣ
Ο σπουδαιότερος επιθετικός μεταπολεμικά. Η ψυχή και η καρδιά του Άρη της δεκαετίας 1965-1974, ένας άνθρωπος που λέει Άρης και κλαίει. Προέρχεται από τις ακαδημίες του Άρη, γεννήθηκε δηλαδή αρειανός και θα πεθάνει έτσι. Έχει σκοράρει 154 φορές σε 353 επίσημα ματς σε όλες τις διοργανώσεις και ευτύχησε να πανηγυρίσει τον τελευταίο μεγάλο τίτλο του Άρη, το κύπελλο του 1970. Παρακολουθεί ανελλιπώς τα παιχνίδια της ομάδας μας μέχρι σήμερα. Ο κόσμος τον αγαπάει και τον τιμάει όσο κανέναν άλλον.
05. ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Κλεάνθη Βικελίδη; Το όνομα του κοσμεί το γήπεδο μας εδώ και δεκατρία χρόνια, δίκαια πέρα ως πέρα. Υπήρξε ο υπέρτατος ποδοσφαιριστής, ο εκφραστής του απόλυτου ρομαντικού ποδοσφαίρου που παιζόταν προπολεμικά. Ωστόσο ο Κλεάνθης έκανε την υπέρβαση και πέρασε το παιχνίδι του και στην μεταπολεμική εποχή «δωρίζοντας» στον Άρη μερικές από τις σπουδαιότερες διακρίσεις στην ιστορία του. Και αν ο Γκάλης θαυμάζεται στην εποχή μας πανελληνίως για τις αθλητικές του αρετές, ο Βικελίδης στη δική του εποχή, και τηρουμένων των αναλογιών, ήταν ο υπεραθλητής που θαυμάστηκε και χειροκροτήθηκε εξίσου κι από το οπαδικό κοινό εκτός της πόλης μας. Δεν έφυγε ποτέ από τον Άρη καθώς είτε σαν προπονητής, είτε σαν έφορος, είτε σαν απλά με τον Μανδύα του Ήρωα της ομάδας, παρέμεινε πάντα δίπλα στη δεύτερη οικογένεια του, μέχρι τον θάνατο του, το 1988.
06. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Παρουσία: 1984-1993
Το «έτερο μισό» του Νίκου Γκάλη. Χωρίς την παρουσία του στον σύλλογο πολλά πράγματα θα είχαν επιτευχθεί. Ήρθε το 1984 από τον Ιωνικό Νικαίας και αποτέλεσε την ακριβότερη μεταγραφή Έλληνα αθλητή. Με την παρουσία του ο Άρης έγινε ανίκητος κατακτώντας 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Η κορυφαία στιγμή με την φανέλα του Άρη ήταν στο Τορίνο τον Μάρτιο του 1993 όταν και κατέκτησε το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης. Αποχώρησε στο τέλος του έτους και από το τέλος της καριέρας του και μετά ακολούθησε και μια πετυχημένη πορεία ως προπονητής.
07. ΓΚΑΛΗΣ ΝΙΚΟΣ
Παρουσία: 1979-1992
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής στην ιστορία και ένας από τους καλύτερους της Ευρώπης όλων των εποχών. Ήρθε στον Άρη το 1979 και οδήγησε το Ελληνικό μπάσκετ από τον βαθύ ερασιτεχνισμό που επικρατούσε τότε στην κορυφή της Ευρώπης. Στην παρουσία του στον Άρη έως το 1992 βομβάρδισε ουκ ολίγες φορές τα αντίπαλα καλάθια, ενώ πέρα από το σκοράρισμα υπήρξε (ειδικά από το 1990 και μετά) και πολύ καλός οργανωτής και πασέρ. Κατέκτησε συνολικά 8 πρωταθλήματα Ελλάδας, 6 κύπελλα Ελλάδας, ενώ αγωνίστηκε και στα 3 πρώτα final-4 του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης τα έτη 1988, 1989, 1990. Βραβεύτηκε με τον τίτλο «Mr.Europa» το 1987, τον κορυφαίο τίτλο σε προσωπικό επίπεδο στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, ενώ το όνομα του κοσμεί από το 2017 το Hall of Fame του ΝΒΑ. Η κεντρική σάλα του Αλεξάνδρειου έχει το όνομα του, όπως και το Κλειστό Στάδιο του ΟΑΚΑ, ενώ στο ταβάνι του Παλέ ντε Σπορ η φανέλα του θα ανεμίζει για πάντα θυμίζοντας μας πως ένας απλός θνητός μπορεί να φτάσει τόσο κοντά στον ουρανό!
08. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΑΡΗΣ
Παρουσία στον σύλλογο: 1991 -
Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του συλλόγου. Ο 32χρονος Θεσσαλονικιός κολυμβητής έχει ταυτίσει το όνομα του με μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του Ελληνικού αθλητισμού. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012 ενώ έχει κατακτήσει αμέτρητα μετάλλια σε διεθνή τουρνουά. Κορυφαία στιγμή ήταν η ανακήρυξη του σε παγκόσμιο πρωταθλητή το 2005 στα 50μ. ύπτιο, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου στο Μόντρεαλ.
09. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΕΛΙΟΣ
Μια θρυλική μορφή του υγρού στίβου που το πέρασμα του χρόνου κακώς τον έχει φέρει στην αφάνεια. Ο τερματοφύλακας και αρχηγός της ομάδας υδατοσφαίρισης του Άρη από το 1928 μέχρι το 1935 υπήρξε μια τεράστια μορφή και η καρδιά του πόλο του Άρη. Τέσσερις φορές πρωταθλητής Ελλάδας, αλλά και κολυμβητής με σημαντικές επιτυχίες σε ατομικό επίπεδο. Αποτέλεσε φυσικά τον τερματοφύλακα και τον αρχηγό της εθνικής μας ομάδας, πάντα με επιτυχία. Από τους αθλητές που πρέπει να μείνουν για πάντα στην καρδιά μας.
10. ΗΛΙΑΔΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
Πρόεδρος του Άρη: 1923-28, 1930-31, 1935-36
Ο πρώτος τεράστιος παράγοντας στην ιστορία του συλλόγου μας. Ανέλαβε το 1923 ως πρόεδρος και αμέσως ο Άρης άνθισε, αφού το όραμα του ήταν να δημιουργηθεί ένας σπουδαίος σύλλογος που να αγκαλιάζει κάθε άθλημα! Στα χρόνια του ο Άρης ξεφεύγει από το αυστηρά ποδοσφαιρικό κομμάτι του και ιδρύονται τμήματα σε κάθε άθλημα, ατομικό ή ομάδικο, ανδρικά αλλά και γυναικεία. Ο Άρης κατακτάει κάθε τρόπαιο σε κάθε αγώνισμα και διοργάνωση και γιγαντώνει. Οργανώνει το ποδοσφαιρικό τμήμα με σοβαρότητα και το κάνει να ξεφύγει από το πλαίσιο της πόλης. Ο Άρης επί Ηλιάδη κατακτάει το πρώτο του Πανελλήνιο πρωτάθλημα, ενώ τεράστια είναι η προσφορά του προέδρου στην απόκτηση ενός σπιτιού, το στάδιο του Άρεως απέναντι από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου μετακομίζει η ομάδα μας ήδη από το 1927.
11. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Παρουσία στην ομάδα: 1959-1978 (σαν αθλητής), 1979, 1982-1990 (σαν προπονητής)
Αγωνίστηκε για παραπάνω από 20 χρόνια στον Άρη, όντας μέλος της μεγάλης φουρνιάς των κιτρινόμαυρων της δεκαετίας του 1970. Το 1979 άλλαξε ρόλο στην ομάδα και στην πρώτη του μόλις χρονιά σαν προπονητής κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Έκανε ένα διάλειμμα από την ομάδα και επανήλθε το 1982 για να δημιουργήσει την μεγάλη αυτοκρατορία των κιτρινόμαυρων. Έκατσε στον πάγκο του Άρη για τελευταία φορά στις 21 Μαΐου του 1990. Το ταπεραμέντο και ο δυναμικός χαρακτήρας ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του, ως παίκτη αλλά και ως προπονητή.
12. ΚΑΛΤΕΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ
Σαν παίκτης συνέδεσε το όνομα του και με τα πρώτα δύο πρωταθλήματα που κέρδισε η ομάδα μας, στα οποία έπαιξε σαν βασικός. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά το 1926 και σύντομα έγινε βασικό μέλος της ομάδας. Αγωνιζόταν στην επίθεση, έσω αριστερά και έδειξε μεγάλη ικανότητα εκτελεστικά αλλά και δημιουργικά. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, συνέχισε να υπηρετεί τον Άρη από διάφορα διοικητικά και τεχνικα πόστα. Το 1945 ανέλαβε προπονητής της ομάδας μας οδηγώντας την στην κατάκτηση του τρίτου πρωταθλήματος του, το 1946! Η προσφορά του δεν σταμάτησε τότε. Διετέλεσε ισόβιος φροντιστής της ομάδας του Άρη, «περνώντας» δεκάδες γενιές ποδοσφαιριστών από τα χέρια του! Πέθανε πλήρης ημερών και τιμημένος από την οικογένεια του, τον Άρη.
13.ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
Ένας φίλαθλος – παράγοντας – πρόεδρος - εκδότης, συνεδεμένος με τη μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων 50 ετών, την κατάκτηση του κυπέλλου του 1970. Ωστόσο η παρουσία του δεν περιορίζεται εκεί. Υπήρξε έφορος του ποδοσφαιρικού τμήματος ήδη από τη δεκαετία του πενήντα. Το 1963 ως πρόεδρος της επιτροπής σωτηρίας του Άρη, κατορθώνει και σώζει την ομάδα από υποβιβασμό, αν και στις «προσπάθειες» του, χάνει τη φίλαθλο ιδιότητα για αρκετά χρόνια. Σαν πρόεδρος ανασκευάζει το γήπεδο και του δίνει σχεδόν τη σημερινή του μορφή: Χόρτο, σκέπαστρο, κερκίδες, χώροι γηπέδου. Η εφημερίδα του «Αθλητικά Νέα» προασπίζεται τον Άρη για πάνω από είκοσι χρόνια. Μόνο ο ξαφνικός θάνατος σταματάει το έργο του, ωστόσο είχε προλάβει να αφήσει μεγάλη παρακαταθήκη στον σύλλογο.
14. ΚΟΥΗΣ ΝΤΙΝΟΣ
Και τι δεν μπορούμε να πούμε για τη σημαία της ομάδας μας, το άνθρωπο που έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες που ηχούσαν καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του, και παρέμεινε στον Άρη επί 17 ολόκληρα χρόνια. Η προσφορά του απίστευτη. Βρίσκεται στην πρώτη θέση σχεδόν κάθε στατιστικής κατηγορίας της ομάδας: 559 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις και 173 γκολ, είναι ενδεικτικά για την αξία ενός παίκτη που δεν έπαιξε ποτέ στην επίθεση! Παράλληλα δόξασε το όνομα του συλλόγου μας με το ήθος του και με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις με την εθνική μας ομάδα. Είναι αναπόσπαστο μέλος της κίτρινης οικογένειας και βοήθησε την ομάδα στα δύσκολα, όποτε του ζητήθηκε.
15. ΛΙΑΔΕΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Παρουσία στον σύλλογο: 1993-2000
Ο Λιαδέλης μετακόμισε από τον Βόλο στην Θεσσαλονίκη το 1993 και μέσα σε λίγο χρόνο πρόλαβε να κατακτήσει τις καρδιές των Αρειανών. Υπήρξε δεινός σκόρερ και ένα από τα μεγαλύτερα SG της δεκαετίας του 1990. Κατέκτησε με τον Άρη το κύπελλο κόρατς το 1997 και το (ηρωικό) κύπελλο Ελλάδας το 1998, όπου και αναδείχθηκε MVP του τελικού. Όσο αγαπήθηκε, άλλο τόσο μισήθηκε από τους οπαδούς του Άρη το 2000, όταν και μετακόμισε στον αιώνιο εχθρό παοκ, τη φανέλα του οποίου φόρεσε για 1,5 χρόνο. Όπως λέει και ένα ρητό «ο χρόνος όλα τα γιατρεύει» και σήμερα απολαμβάνει της αναγνώρισης από την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του Άρη. Ο ίδιος επανειλημμένα έχει δηλώσει πως το να πάει στους «δίπλα» ήταν μια κίνηση που την έχει μετανιώσει.
16. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΝΘΟΣ
Η υψηλόσωμη φιγούρα του δεσπόζει στις προπολεμικές φωτογραφίες. Πέρα από πετυχημένος παράγοντας και πρόεδρος, υπήρξε και ο άνθρωπος που αναζήτησε και βρήκε τη νέα στέγη της ομάδας, όταν ο Άρης εκδιώχθηκε από το πρώτο στάδιο του, στην περιοχή που σήμερα είναι η Έκθεση. Ο Ματθαίου έφερε τον Άρη στην περιοχή Χαριλάου, στον χώρο που έμελλε να είναι το σπίτι της ομάδας μέχρι σήμερα. Υπήρξε δυστυχώς η μεγαλύτερη απώλεια του Άρη κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, καθώς σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού της πόλης μας το 1940. Παρακαταθήκη του, πέρα από τον χώρο όπου χτίστηκε το γήπεδο Χαριλάου, ήταν και ο γιός του Φαίδωνας.
17. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΦΑΙΔΩΝ
Ο υπεραθλητής, καλαθοσφαιριστής, προπονητής και γενικώς μια αθλητική προσωπικότητα που όχι άδικα αποκαλείται ο «πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ». Στον Άρη έπαιξε βόλλεϊ, πόλο, πιγκ πογκ, τένις, σκοποβολή, ξιφασκία, κωπηλασία, ενώ ήταν επίσης οδηγός αγωνιστικής μοτοσυκλέτας. Και φυσικά μπάσκετ, το άθλημα στο οποίο διακρίθηκε περισσότερο και ήταν μάλιστα διεθνής, όπως και στην κωπηλασία. Το 1948 μετείχε στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου σαν κωπηλάτης και το 1952 στην Ολυμπιάδα του Ελσίνκι σαν καλαθοσφαιριστής. Το 1949 έφυγε από τον Άρη, συνεχίζοντας στον ΠΑΟ ενώ βρέθηκε αργότερα και στην ιταλική Βαρέζε, από τους πρώτους Έλληνες που βγήκε στο εξωτερικό. Επέστρεψε στον Άρη, όπου έκλεισε την καριέρα του σαν παίκτης. Ακολούθησε μεγάλη καριέρα ως προπονητής μπάσκετ, αλλά στον Άρη εργάστηκε μόνο μια σεζόν.
18. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Παρουσία: 1983-1990
Ο «πρόεδρος των τίτλων» όπως έχει μείνει στην ιστορία. Μπήκε δοκιμαστικά στην ομάδα το καλοκαίρι του 1983 ύστερα από παρότρυνση του Σάκη Παπαβασιλείου. Τελικά έμεινε για 7 ολόκληρα χρόνια ζώντας όλες τις μεγάλες στιγμές του συλλόγου. Ήταν από τους βασικούς συντελεστές της μεταγραφής του Παναγιώτη Γιαννάκη, δημιουργώντας μια ανίκητη ομάδα.
19. ΝΑΤΣΗΣ ΜΑΚΗΣ «ΜΠΑΡΟΥ»
Παρουσία στον σύλλογο: 1951-2007
Ο θρυλικός «Μπαρού» είχε αφιερώσει κυριολεκτικά όλη του την ζωή στον Άρη. Έφερε εκατοντάδες παιδάκια από τις αλάνες να δοκιμαστούν στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο. Αναγνωρίσιμη η μορφή του τη δεκαετία του 1980, όταν διετέλεσε φροντιστής στην ομάδα μπάσκετ. Μετά από κάθε θρίαμβο του αυτοκράτορα Άρη έπαιρνε το μικρόφωνο και τραγουδούσε με τη χαρακτηριστική του φωνή τον ύμνο του συλλόγου με όλους τους υπόλοιπους να τον ακολουθούν. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών το 2007, σκορπώντας θλίψη σε όλη την οικογένεια του συλλόγου. Το κλειστό γήπεδο μπάσκετ κάτω από την θύρα-1 του «Κλεάνθης Βικελίδης» φέρει το όνομα του.
20.ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ ΑΛΚΕΤΑΣ
Ακόμη μια θρυλική μορφή, πρεσβευτής του Άρη παγκοσμίως, αφού πρόκειται για την πιο αναγνωρίσιμη ποδοσφαιρική προσωπικότητα της χώρας μας εκτός συνόρων. Σπουδαίος ποδοσφαριστής για πάνω από 12 χρόνια, μετανάστευσε στην Αμερική όπου ξεκίνησε μεγάλη καριέρα προπονητή. Αναμορφωτής του αμερικανικού ποδοσφαίρου, πέρασε και πάλι τον Ατλαντικό για να εργαστεί με την Εθνική ομάδα μας, οδηγώντας την σε πρωτόγνωρες επιτυχίες (τελικά πανευρωπαϊκού 1980, τελικά μουντιάλ 1994. Κάθισε και στον πάγκο του Άρη, πέντε φορές (123 αγώνες). Πιστός στρατιώτης της ομάδας μας, διετέλεσε και πρόεδρος της όταν χρειάστηκε η βοήθεια του, στα δύσκολα χρόνια μετά τον Κοντομηνά. Δυστυχώς δεν βρίσκεται εν ζωή.
21. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΑΡΗΣ
Παρουσία στην ομάδα: 1971-2021
Πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων αθλητών στην ιστορία του Άρη και του Ελληνικού πρωταθλήματος. Ο σταρ της μεγάλης ομάδας της δεκαετίας του 1970 υπήρξε δεινός σκόρερ και τις σεζόν 1975-76 και 1978-79 ανακηρύχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή στην πλούσια καριέρα του ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1979. Μετά το τέλος της καριέρας του ήταν για χρόνια στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας. Ο Χάρης είναι ένας στρατιώτης στις υπηρεσίες της ομάδας μπάσκετ, συμμετείχε στη δημιουργία του μουσείου μπάσκετ, ενώ βρίσκεται στη θέση του προέδρου της ΚΑΕ στον δύσκολο αγώνα για την παλινόρθωση της ομάδας μας.
22. ΠΕΤΑΛΙΔΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
Παρουσία: 1952-1973, 1974-1975
Εμβληματική προπονητική φυσιογνωμία στην ιστορία του Άρη. Πρόκειται για τον μακροβιότερο προπονητή στην ιστορία του συλλόγου. Τον Μάιο του 1959 κατέκτησε το τουρνουά της Λιέγης, μια από τις πρώτες χρυσές στιγμές του συλλόγου, ενώ δημιούργησε την πρώτη μεγάλη φουρνιά του Άρη τη δεκαετία του 1970. Ήταν επίσης από τους πρωταγωνιστές της μεταγραφής του Γκάλη στον Άρη το 1979.
23. ΠΟΖΑΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
Παρουσία στην ομάδα: 1947-1958 (σαν ποδοσφαιριστής), 1958- (ως παράγοντας και προπονητής ακαδημιών)
Μια τεράστια μορφή στον ποδοσφαιρικό Άρη κατά τη δεκαετία του πενήντα, ο Λεωνίδας υπήρξε ο μεγάλος αρχηγός της ομάδας. Όταν κρέμασε τα παπούτσια του συνέχισε να προσφέρει από διάφορα πόστα. Το 1970 ήταν ο έφορος της ομάδας που κατάκτησε το κύπελλο, ενώ συνέχισε αναλαμβάνοντας τις ακαδημίες του Άρη. Για δύο τουλάχιστον δεκαετίες εκατοντάδες νέοι ποδοσφαιριστές πέρασαν από το σχολαστικό του βλέμμα και χάρη σε αυτόν η πρώτη ομάδα τροφοδοτήθηκε με πολύ σπουδαίους παίκτες. Για τις υπηρεσίες του δεν έλαβε ποτέ αμοιβή! Έφυγε πλήρης ημερών το 2019.
24. ΣΑΜΟΛΑΔΑΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ
Θεωρείται ο πρόεδρος που έδωσε όραμα στον κόσμο μετά την αυτοκρατορία, αφού ανέλαβε έναν Άρη στην παρακμή και έκανε μεταγραφές υψηλού επιπέδου όπως των Σάκλεφορτ, Ορτίθ, Μπόνι και Σταυρακόπουλου. Επί προεδρίας του κατακτήθηκε το κύπελλο κόρατς μέσα στην Τουρκία επί της Τόφας. Άξιο αναφοράς είναι οτι βοήθησε το τμήμα μπάσκετ λίγο πριν την καταστροφή και σαν διοίκηση πρωτοδικείου, ενώ είχε συνεισφέρει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο βόλεϊ με την βοήθεια του στην απόκτηση των Γκάνεφ, Κωνσταντίνοφ. Τέλος δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη βοήθεια του και στο τμήμα ποδοσφαίρου, την πρώτη φορά του υποβιβασμού, που παρότι δεν είχε τις μετοχές της ΠΑΕ, έκανε σε ελάχιστα λεπτά παραπάνω από δέκα μεταγραφές ώστε να αποκτήσει η ομάδα ρόστερ! Δεν βρίσκεται εν ζωή.
25. ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
Παρουσία στην ομάδα: 1986-1993 (σαν αθλητής), 1996-1997, 2011 (σαν προπονητής)
Ο «Πίξι» ήταν ο τρίτος μεγάλος πυλώνας της αυτοκρατορίας του Άρη. Ήρθε από την Ολύμπια Λουμπλιάνας το 1986 και ήταν ειδικός στο να βομβαρδίζει τα αντίπαλα καλάθια από τα 6,25. Κατέκτησε συνολικά 5 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Εκτός από παίκτης έγραψε ιστορία και σαν προπονητής, όταν και το 1997 κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς κόντρα στην Τόφας μέσα στην Προύσα, ανατρέποντας μια διαφορά ήττας 11 πόντων στον πρώτο αγώνα. Τελευταία φορά που κάθισε στον πάγκο του Άρη ήταν το 2011 όταν κατέκτησε την 4η θέση στο πρωτάθλημα.
26. ΤΑΡΠΛΕΙ ΡΟΙ
Παρουσία στον σύλλογο: 1992-1993
Αγωνίστηκε μόνο μία χρονιά στον Άρη, ωστόσο πρόλαβε σε αυτό το διάστημα να προσφέρει πάρα πολλά και να αγαπηθεί παράφορα από τον κόσμο του Άρη. Κατά πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος Αμερικανός που αγωνίστηκε σε Ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ τα προβλήματα του με τα ναρκωτικά τον εμπόδισαν από το να κάνει μία τεράστια καριέρα στο NBA. Προσέφερε τα μέγιστα ώστε ο Άρης να κατακτήσει το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης στο Τορίνο, τον Μάρτιο του 1993. Αυτός ήταν και ο πρώτος διεθνής τίτλος του Άρη. "Έφυγε" μόλις στα 50 του χρόνια, τον Ιανουάριο του 2015.
27. ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΣΟΛΩΝΑΣ
Ο ακαταπόνητος Σόλωνας, ο αιώνιος φροντιστής του γηπέδου μας. Μια θρυλική φυσιογνωμία που κοσμεί το πάνθεον των σπουδαίων ανθρώπων του συλλόγου. Πρώην αθλητής του Άρη στον στίβο, αφιέρωσε τη ζωή του στις υπηρεσίες του θεού του πολέμου και ιδιαίτερα στο γήπεδο του Άρη. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως βοήθησε στο χτίσιμο του, στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα, κουβαλώντας γκαζονετενεκέδες με νερό από τη Νέα Ελβετία για να γίνουν τα πρώτα τσιμέντα! Από τότε έχει παραμείνει εκεί, αιώνιος φρουρός κάθε εποχής της κιτρινόμαυρης ιστορίας
28. ΦΟΙΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Ο άνθρωπος που βοήθησε την ομάδα όσο λίγοι άλλοι, καθώς έχει 350 συμμετοχές ως παίκτης και 254 ως προπονητής, δηλαδή συνολικά 604 φορές υπερασπίστηκε τον θεό του πολέμου! Σαν παίκτης ήταν απλά ο καλύτερος αμυντικός που έχει παίξει ποτέ στην ομάδα, χωρίς να υπερβάλλουμε. Το πιστοποιούν οι επιτυχίες του και οι συμμετοχές του στην εθνική ομάδα, της οποίας υπήρξε αναντικατάστατο μέλος για αρκετά χρόνια. Σαν προπονητής βοήθησε ακόμη περισσότερο, καθώς υπήρξε ο πολυτιμότερος τεχνικός που κάθισε στον πάγκο της ομάδας. Επί Φοιρού ο Άρης απέκτησε τη χαμένη αυτοπεποίθηση του, έκανε πορεία πρωταθλητισμού, ενώ συμπαραστάθηκε στην ομάδα βοηθώντας την να ξεπεράσει δύσκολες στιγμές.
29.ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Ακόμη μια θρυλική μορφή, αυτή τη φορά του βόλλεϊ. Διετέλεσε παίκτης για μια ενιαετία (1972-1981) ενώ από το 1982 μέχρι το 1999 με εξαίρεση μια χρονιά, διατέλεσε προπονητής στις ομάδες βόλλεϊ του Άρη, στη γυναικεία αλλά κυρίως στην ανδρική. Αποκορύφωμα της καριέρας του ο απίστευτος τίτλος του 1997, ότι καλύτερο έχει να επιδείξει το κιτρινόμαυρο βόλλεϊ! Ακολούθησε ακόμη ένας τίτλος, το σούπερ καπ του 1998. Όταν στον Άρη μιλάμε για βόλλεϊ, εννοούμε τον Κώστα Χαριτωνίδη που ακόμη και μετά το τέλος της προπονητικής καριέρας του, δεν έφυγε ποτέ μακρυά από την ομάδα.
Θεωρώ πως οι περισσότεροι γνωρίζατε αρκετές από τους 29 αυτές προσωπικότητες που έγραψαν τεράστιες σελίδες της ιστορίας του συλλόγου μας. Η aris.re συνεχίζει ενα σας φέρνει πιο κοντά με την ιστορία και τους ανθρώπους που έκαναν τον Άρη αυτό που είναι: τον σπουδαιότερο αθλητικό σύλλογο στη Βόρεια Ελλάδα. Γιατί η γνωριμία με τις ρίζες, με την ιστορία και με τους ανθρώπους που μεγαλούργησαν για χάρη του Άρη, είναι ο καλύτερος τρόπος για εμάς τους νεώτερους, να κατανοήσουμε πως πρέπει να λειτουργούμε και τι πρέπει να κάνουμε για να βοηθήσουμε με τη σειρά μας τον Άρη, ώστε στη δεύτερη εκατονταετία που ήδη διανύει, να πετύχει όχι απλά τις ίδιες αλλά ακόμη περισσότερες επιτυχίες...
Χρόνια πολλά, αγάπη μου γλυκιά...
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
