Στα τέλη της δεκαετίας του 90 ο Άρης φάνηκε να βγαίνει από την κρίση στην οποία είχε περιέλθει με τον καλύτερο τρόπο. Οι κίτρινοι όχι μόνο ανέκαμψαν από το σοκ του υποβιβασμού του 1997, αλλά κατόρθωσαν να βρούνε τον τρόπο να ανακάμψουνε διοικητικά και αγωνιστικά, επιστρέφοντας με εντυπωσιακό τρόπο στη φυσική τους θέση και κερδίζοντας από την πρώτη τους σεζόν το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Το καλοκαίρι του 1999 ο Άρης βρίσκεται ήδη εδώ και πολλούς μήνες υπό την ιδιοκτησία του Κοντομηνά και μην έχοντας οικονομικά προβλήματα, ο νέος τεχνικός Πέτκοβιτς σχεδιάζει την νέα ομάδα που θα αγωνιστεί και στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Οι κίτρινοι κάνουν μια πολύ πετυχημένη μεταγραφική κίνηση, φέρνοντας ένα αρκετά μεγάλο όνομα από την Ιβηρική χερσόνησο, τον Μαυροβούνιο Ιγκόρ Γκλούστσεβιτς.
Ο Γκλούστσεβιτς ήρθε στον Άρη αφήνοντας την Σεβίλλη και τον Έλληνα συμπαίκτη του, Βασίλη Τσιάρτα. Ο Σέρβος προπονητής του Άρη, τον γνώριζε από το γιουγκοσλάβικο πρωτάθλημα και έτσι συνηγόρησε ώστε να επιτευχθεί ο ερχομός του στην Θεσσαλονίκη.
Ο Μαυροβούνιος ήταν γεννημένος στις 30 Μαρτίου 1974 και αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός, μία θέση στην οποία ο Άρης πάσχει διαχρονικά.
Ο Ιγκόρ από την αρχή δείχνει αρκετές αρετές: Είναι φιλότιμος, με καλή τεχνική κατάρτιση και ευχέρεια στο σκοράρισμα, κυρίως με το κεφάλι, καθώς είχε ύψος 1,90, και τελικά κάνει μία καλή χρονιά με τους κίτρινους πετυχαίνοντας συνολικά δώδεκα τέρματα σε σαράντα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις.
Αξιοπερίεργο ήταν πως δεν σκόραρε σε μεγάλα ντέρμπυ, καθώς δεν έβαλε γκολ εναντίον των ομάδων του ΠΟΚ ή του ΠΑΟΚ, αλλά ούτε και στα τέσσερα παιχνίδια του κυπέλλου UEFA. Παρόλα αυτά με δικό του γκολ ο Άρης πέρασε νικηφόρα από τον Κορυδαλλό (Προοδευτική – Άρης 0-1), ενώ σκόραρε στο γήπεδο Χαριλάου εναντίον της Παναχαϊκής, του Πανιωνίου, της Καλαμάτας και του Ηρακλή. Στο τελευταίο ματς της σεζόν, στο αδιάφορο μπαράζ εναντίον του Πανιωνίου πέτυχε δύο γκολ.
Η ομάδα μας εκείνη τη σεζόν είχε μια πολύ δυνατή επίθεση, με τους Χαριστέα, Αγαθοκλέους και Λιολίδη να πλαισιώνονται από εξαιρετικά ενεργά επιθετικούς μέσους (Κυζερίδη, Αντριόλι) και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που ο Μαυροβούνιος δεν μπόρεσε να κάνει κάτι παραπάνω, χωρίς βέβαια τα νούμερα του να είναι ευκαταφρόνητα. Στο τέλος της σεζόν το υψηλό κασέ του απέτρεψε την περαιτέρω παραμονή του στην ομάδα. Πράγματι ο Μαυροβούνιος κόστιζε περίπου 50.000 μάρκα το μήνα (25.000 σημερινά ευρώ, αν μπορεί να γίνει μια αντιστοιχία), ενώ για την απόκτηση του από τη Σεβίλλη είχαν δαπανηθεί 600.000 μάρκα (περίπου 300.000 σημερινά ευρώ, ένα ποσό που τότε ήταν αρκετά μεγάλο).
Συνέχισε με σχετική επιτυχία στο Ολλανδικό πρωτάθλημα, αρχικά στην Ουλτρέχτη, μετά στην Σπάρτα Πράγας και ξανά πίσω στην Ολλανδία με τη Βίτεσσε και τον Χέρακλες, καθώς και ένα μικρό πέρασμα από την Άπω Ανατολή. Κρέμασε τα παπούτσια του το 2008 μετά από μία καριέρα που κράτησε 405 παιχνίδια και απέφερε 123 γκολ σε όλους τους συλλόγους που αγωνίστηκε!
Ο Μαυροβούνιος ήταν ένας πολύ καλός παίκτης που γέμιζε με την πληθωρική του παρουσία τη θέση του κεντρικού επιθετικού. Το πέρασμα του από την ομάδα μας μπορεί να κριθεί πετυχημένο καθώς αγωνίστηκε σε 40 επίσημα παιχνίδια και πέτυχε 12 τέρματα.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ARIS.RE
Ακολουθεί βίντεο με τέρματα του Ιγκόρ από τη διεθνή του καριέρα
