Για την προσπάθεια σωτηρίας της ΚΑΕ, για την ΕΠΟ και τον Βαγγέλη Γραμμένο, αλλά και για τελευταία γεγονότα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μίλησε ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Άρη, Λευτέρης Αρβανίτης.

Αναλυτικά όλα όσα είπε στην κοπή της πίτας του Α.Σ. Άρη:

«Σας καλωσορίζω στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του συλλόγου μας. Μέσα απ’ αυτήν την εκδήλωση, θέλουμε να περάσουμε τρία μηνύματα.

Είμαστε όλοι εδώ γιατί αγαπάμε τον Άρη. Είναι αυτονόητο ότι ο Άρης είναι ένας τεράστιος σύλλογος. Δεν πρέπει απλά να το λέμε, αλλά να διεκδικούμε. Όπως εμείς διαδεχτήκαμε τους παλιότερους παράγοντες, έτσι στο μέλλον θα μπει νέο αίμα στο σύλλογο, νέοι παράγοντες, με κουράγιο, δύναμη, ενέργεια, νέες ιδέες και οράματα. Και εμείς οι πιο παλιοί να είμαστε δίπλα τους, όπως νιώθω κι εγώ δίπλα μου όλους τους παλιούς παράγοντες που βοηθούν και στηρίζουν την προσπάθειά μας. Το πρώτο μήνυμα είναι αυτό. Να είμαστε κοντά στο σύλλογο, να τον αγαπήσουμε και να τον στηρίζουμε πάντα. Γιατί ο σύλλογος αυτός ποτέ δε μας έχει προδώσει και πάντα μας κάνει υπερήφανους, άσχετα αν πολλές φορές με τα προβλήματά του μας στενοχωρεί. Μας πρόδωσαν πρόσωπα, αλλά αυτά τα αφήνουμε στο παρελθόν. Έχουμε τραβήξει μία κόκκινη γραμμή και βλέπουμε μόνο μπροστά.

Το δεύτερο μήνυμα που θέλω να απευθύνω είναι προς την ΕΠΟ του Θεσσαλονικιού και απ’ ότι μου λένε φίλου του Άρη, κ. Γραμμένου, σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΠΑΕ Άρης το τελευταίο διάστημα. Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε ήδη να έχει λυθεί, ή πιο σωστά δε θα έπρεπε καν να έχει μπει στην ατζέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού υπάρχει ένα δεδομένο: Είναι μία νέα ανώνυμη εταιρία, μία νέα ΠΑΕ με νέο ΑΦΜ, πάντα βέβαια με ιδρυτικό σωματείο τον Α.Σ. Άρης. Πώς θα μπορούσε μία ανώνυμη εταιρία να πληρώνει τις υποχρεώσεις μίας άλλης ανώνυμης εταιρίας η οποία βρίσκεται σε εκκαθάριση; Και μόνο φορολογικά να το δει κανείς είναι ένα σοβαρό επιχείρημα για να μην υπάρχει αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ποδοσφαιρικό μας τμήμα. Μέσα από τον πόλεμο που δέχεται η ΠΑΕ Άρης από την ΕΠΟ και γενικά από το σύστημα του ποδοσφαίρου, εμείς στεκόμαστε δίπλα στην ΠΑΕ, τον πρόεδρό της και φυσικά τα στελέχη της. Και θα κάνουμε τα πάντα, ως ιδρυτικά μέλη της ΕΠΟ, μάλιστα, ώστε αυτό να σταματήσει και να επέλθει η νομιμότητα.

Ένα ακόμα μήνυμα που θέλω να στείλω προς όλους και ειδικά σ’ αυτούς που ασχολούνται με την πολιτική είναι το εξής: Καλό θα είναι όταν βγαίνουμε και μιλάμε για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάποια ομάδα της πόλης, να ξέρουμε ότι πρόκειται για δικά τους προβλήματα και θέματα, όχι της πόλης και της Μακεδονίας. Είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να τα λύσουν μόνοι τους. Σίγουρα καταλαβαίνω ότι και αυτοί είναι ένα κομμάτι της πόλης, όμως δεν είναι όλη η πόλη.

Το τρίτο μήνυμα είναι για την ΚΑΕ Άρης. Πρόκειται για το μεγάλο στοίχημα του Α.Σ. Δυστυχώς πριν από περίπου 40 μέρες, ο μεγαλομέτοχος μας εγκατέλειψε. Εμείς είχαμε δύο δρόμους. Ο ένας ήταν να μην ασχοληθούμε καθόλου, να πούμε ότι δεν μπορούμε, ως Πόντιοι Πιλάτοι. Όμως αυτό δεν το σήκωνε η συνείδησή μας. Δε θα μπορούσαμε να κοιμόμαστε ήσυχοι το βράδυ. Η απόφαση που πήραμε ήταν να βγούμε μπροστά με μία διοίκηση Πρωτοδικείου, όπως έγινε το 2012, μαζί με τον Χάρη Παπαγεωργίου που ήταν ήδη στη διοίκηση της ΚΑΕ και είχε μείνει μόνος του, και να προσπαθήσουμε να σώσουμε το τμήμα. Δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη μάχη με έναν πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας. Επί της ουσίας παραλάβαμε την ομάδα τελευταία, μόνο με δύο νίκες και χωρίς εγγυητική επιστολή. Προχωράμε σιγά σιγά, βρισκόμαστε σε μία πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση, θα παλέψουμε μέχρι το τέλος και θα δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε για να σωθεί η ομάδα. Όμως αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι βλέπουμε ένα πρωτάθλημα όπου υπάρχουν πολύ περίεργα και ύποπτα αποτελέσματα. Αυτό το αφήνω σε κάποιους να το κοιτάξουν, κι αν δεν το κοιτάξουν, θα το δούμε εμείς.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου που σηκώνουν μεγάλο βάρος αφού εμείς ασχολούμαστε σε μεγάλο βαθμό με την ΚΑΕ Άρης. Επίσης θέλω να στείλω ένα μήνυμα για τους συνδέσμους φιλάθλων μας. Τους στηρίζουμε πάρα πολύ. Είναι παιδιά μας, τους έχουμε κοντά μας όλους και τους αγαπάμε. Κι εμείς εκεί ήμασταν στα 20 μας.

Κλείνοντας να επισημάνω ότι έχουμε μία διεκδίκηση ως Α.Σ.: Την παραχώρηση του ιστορικού Αλεξανδρείου Μελάθρου για 49 χρόνια. Το δικαιούμαστε ως Άρης και έπρεπε ήδη να έχει τελειώσει. Δυστυχώς η συγκυρία με όσα γίνονται αυτές τις μέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο δε βοηθά, όμως θα το παλέψουμε μέχρι τέλους»