Στις 5 Απριλίου 1925 ο Άρης γράφει ακόμη μια σελίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού είναι ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που αγωνίζεται στο εξωτερικό.
Η επίσκεψη του Άρη στο Μοναστήρι της Γιουγκοσλαβίας, γίνεται σιδηροδρομικώς και είναι στο πλαίσιο της άτυπης ρεβάνς του αγώνα που έδωσε η γιουγκοσλάβικη ομάδα Πελιστέρ στη Θεσσαλονίκη, φιλοξενούμενη της ομάδας μας τον Νοέμβριο του 1924. Τότε οι κίτρινοι είχαν κερδίσει με το ευρύ 5-0 και φυσικά οι Γιουγκοσλάβοι αδημονούσαν για τη ρεβάνς.
Οι συνθέσεις του Άρη και της Πελιστέρ στη Θεσσαλονίκη το 1924.
Το ματς έγινε στις 5 Απριλίου 1925 και ο Άρης έχασε με 2-1. Ο Νίκος Φαρδής, ένας από τους πρωτοπόρους της αθλητικής δημοσιογραφίας στην πόλη μας, ακολούθησε την αποστολή και μας άφησε ένα σπουδαίας σημασίας οδοιπορικό για το ταξίδι του Άρη στη γειτονική χώρα, άρθρο που δημοσιεύτηκε στα Μακεδονικά Νέα της εποχής:
"Οι παίκτες του Άρη όταν μπήκαν στο τρένο είχαν πολύ καλή διάθεση. Όταν πέρασαν το Πλατύ και είδαν στα αριστερά τους τον Όλυμπο, άρχισαν να τραγουδάνε ένα ερωτικό τραγούδι, αφιερωμένο σε κάποια ανώνυμη ύπαρξη! Ο κόσμος από όπου περνούσαμε μας φώναζε "με τη νίκη"! Το τρένο έκανε στάσεις στη Βέροια, στη Νάουσα και τελικά μια μεγάλη στην Έδεσσα. Εκεί τους παίκτες περίμενε μια έκπληξη, αφού ο δήμαρχος της πόλης είχε ετοιμάσει τραπέζι για την αποστολή του Άρη! Στο τραπέζι υπήρχε επιγραφή "Ως ευ παρέστης Άρη!"Βέβαια μετά το γεύμα ο δήμαρχος εξαφανίστηκε και τελικά ήρθε ο λογαριασμός για τους παίκτες που πλήρωσαν από 50 δραχμές έκαστος! Το ταξίδι συνέχισε προς το Όστροβο (Άρνισσα) και μετά στο Σόροβιτς (Αμύνταιο). Τέλος μέσω Φλώρινας ο Άρης βρέθηκε στο βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων! Μετά από 15 λεπτά φτάσαμε στη Βιτόλ, το Μοναστήρι. Εκεί μας υποδέχτηκαν πλήθος κόσμου, κυρίως μαθητές που μας έφεραν λουλούδια, αλλά και επίσημοι, οι κύριοι Τόλιτς και Γερασίμοβιτς. Η πόλη ήταν έρημη και είχε διάσπαρτα τα σημάδια του πολέμου, παρότι είχαν περάσει πάνω από 7 χρόνια από τη λήξη του. Ωστόσο οι Σέρβοι υποδέχτηκαν την αποστολή μας με ενθουσιασμό φωνάζοντας "Ζίβιο Άρης", δηλαδή "Ζήτω ο Άρης"! Η αποστολή μας οδηγήθηκε στο ξενοδοχείο Ρουαγιάλ ιδιοκτησίας Γκόρτσου, όπου πέρασε το πρώτο της βράδυ. Την άλλη μέρα η αποστολή μας έκανε βόλτα στην πόλη και πέρασε από το μαγαζί "Καφένα Μπόσνια", ένα μέρος με ζωντανή μουσική και παροχές καφενείου, εστιατόριου, αλλά και χώρος συγκέντρωσης της νεολαίας της πόλης.
Ο αγώνας έγινε την άλλη μέρα στο πεδίο του Άρεως της πόλης, πίσω από την παλιά τουρκική λέσχη. Ο κόσμος γέμισε τον χώρο, σχεδόν όλη η πόλη παραβρέθηκε, αφού ήταν το γεγονός της χρονιάς για τους κατοίκους! Η στρατιωτική μπάντα ήταν πίσω από το ένα τέρμα, ενώ από επίσημους παραβρέθηκε ο στρατιωτικός διοικητής της πόλης Ρίστιτς, ενώ διαιτητής ορίστηκε ο Λοχαγός Φεγιάντσιτς. Πριν το παιχνίδι έπιασε βροχή, ενώ μόλις ξεκίνησε το ματς οι παίκτες του Άρη έδειξαν μια αδυναμία να ανταποκριθούν στο έντονο παιχνίδι των γηπεδούχων. Οι Σέρβοι προηγήθηκαν λοιπόν με 1-0 χάρη σε πέναλτυ που κέρδισαν στο Α μέρος, ενώ στο ξεκίνημα του Β μέρους κέρδισαν και δεύτερο πέναλτυ κάνοντας το 2-0 μέσα σε ζητωκραυγές του πλήθους! Ο Άρης αντεπιτέθηκε και με μπροστάρηδες τους Σκέμπρη, Βεντουρέλλη και Οπλοποιό, πήραν τα ηνία του αγώνα. Αποτέλεσμα ήταν να κερδίσουν με τη σειρά τους πέναλτι. Ο Αρμάς όμως το εκτέλεσε άσχημα, στέλνοντας την μπάλα στα χέρια του αντίπαλου γκολκίπερ! Η ομάδα μας έχασε δίκαια και όπως δήλωσε ο διαιτητής στον δημοσιογράφο μας, "παίξατε καλά, αλλά κουραστήκατε γρήγορα"! Η αλήθεια είναι πως οι παίκτες του Άρη ήταν απροπόνητοι, καθώς το πρόβλημα με την στέγη του συλλόγου που δεν είχε δικό του γήπεδο μέχρι τότε, επηρέαζε τον ρυθμό προπονήσεων τους που δεν ήταν αυτός που έπρεπε!
Το βράδυ μετά τον αγώνα οι αντίπαλοι έκαναν το τραπέζι στην αποστολή μας. Οι δύο ομάδες είχαν πλέον από μία νίκη η καθεμία στην έδρα της! Έτσι αποφασίστηκε να δοθεί τρίτος αγώνας, στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του ερχόμενου Μάη!
Έτσι έχουμε μια εξαιρετικά λεπτομερή περιγραφή αυτού του πρώτου ταξιδιού ελληνικής ομάδας στο εξωτερικό με σκοπό να παίξει ποδόσφαιρο! Από τον Άρη αναφέρονται να αγωνίστηκαν οι Καλογερόπουλος ως τερματοφύλακας και οι Αρμάς, Σκέμπρης, Βεντουρέλλης και Οπλοποιός μέσα. Η περιγραφή του αγώνα μας δίνει αποτέλεσμα 2-0 εις βάρος του Άρη, ενώ σε κάποιες πηγές το σκορ αναφέρεται ως 2-1 εις βάρος μας πάντα.
Σε μια φωτογραφία που σώζεται από την ίδια εφημερίδα οι παίκτες μας ποζάρουν μαζί με αυτούς της Πελιστέρ φορώντας λευκές εμφανίσεις. Φαίνεται καθαρά το "Ελ" στην αριστερή μεριά του στήθους, αλλά δεν γνωρίζουμε γιατί ο Άρης φόρεσε τέτοια στολή. Μήπως γιατί εκπροσωπούσε την Ελλάδα στο εξωτερικό;
Το μόνο σίγουρο είναι πως εκείνη την ημέρα γράφτηκε ιστορία...
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
