Ο Λούιλ Πάλμα, o 22χρονος εξτρέμ από την Ονδούρα μίλησε σε εφημερίδα της χώρας του για τον Άρη και για το όσα αισθάνεται μετά την εκπληκτική του εμφάνιση εναντίον της Γκόμελ:
«Είμαι χαρούμενος και ευλογημένος, ήταν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι για μένα προσωπικά, το χάρηκα πολύ και πόσο καλό ήταν που πήραμε τη νίκη για την ομάδα.
Σε ένα συλλογικό θέμα, ο στόχος είναι βασικός με ένα πλεονέκτημα που τώρα φαίνεται περίπλοκο για την FC Gomel… Ναι, με αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα, θα πάμε πιθανώς με την ίδια πρόθεση στο άλλο παιχνίδι να προσπαθήσουμε να περάσουμε στην επόμενη φάση».
-Πώς ήταν εκείνο το πάρτι στα αποδυτήρια μετά το τέλος του παιχνιδιού;
«Με πλησίασαν αρκετοί παίκτες, μου έδωσαν συγχαρητήρια για το -τέλειο παιχνίδι- που συνέχισα με ταπεινότητα και δουλειά, ότι είναι τα πρώτα παιχνίδια που έχω να δείξω την ποιότητά μου».
-Σε βλέπω τώρα να συνοδεύεις τον επιθετικό, κάτι παρόμοιο με τον ρόλο σου στη Βίντα, νιώθεις πιο άνετα εκεί;
«Πρακτικά παίζω double nine, αλλά ο προπονητής μου λέει να χαλαρώσω περισσότερο, να ψάξω τα κενά πίσω από τα περιοριστικά. Είναι μια θέση που με χαρακτήρισε στη Βίντα και στο πρωτάθλημα όπου ήμουν».
-Το γκολ σου απ' το φάουλ, δεν είναι τυχαίο, αλλά είναι το πρώτο στην Ελλάδα… πώς βίωσες εκείνη τη στιγμή;
«Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στην προπόνηση πριν από κάθε παιχνίδι αρχίζω να σουτάρω από μεγάλες αποστάσεις, προσπαθώ να συγκεντρώνομαι και να μην αλλάζω την θέση των σουτ μου, το οποίο έχω μελετήσει καλά και ξέρω να διατηρώ. Πέτυχα ένα ωραίο γκολ όπως έκανα στη Βίντα».
-Είσαι ήδη ο «επίσημος» εκτελεστής στημένων;
«Η αλήθεια είναι ότι το κερδίζει κανείς, έχω καταφέρει να τους πω -αφήστε το σε μένα- και λένε ναι, προσπαθώ να τους κάνω να παρακολουθήσουν στις προπονήσεις που προσπαθώ συνέχεια για να μου δώσουν την ευκαιρία για τα παιχνίδια. Είχα εξέχουσα θέση με χτυπήματα από κόρνερ, από μεγάλη απόσταση και από τα πλάγια».
-Ποιον στοχεύετε να ταιριάξετε ως εκτελεστής; Είναι πολύ μακριά να πούμε ότι βρήκαμε ήδη το νέο «Rambo» από τη Leon;
«Δεν μπορώ να πω τίποτα για τον Ράμπο γιατί ήταν ένας ειδικός που δεν μπορούσες να τον αφήσεις πουθενά, ένας παίκτης που σέβομαι, ήταν το είδωλό μου. Έχω τον τρόπο μου να τον χτυπάω, πολλές φορές το κάνω με σχοινάκι και άλλες με στεγνή μπάλα. Είχα είδωλα όπως ο Juninho Pernambucano, ο ίδιος ο Rambo, αλλά δεν θέλω να συγκρίνω τον εαυτό μου με παίκτες και μετά τριγυρνούν λέγοντας ότι μου έχει πάει καπνός στο κεφάλι, προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου και αν γίνουν τα πράγματα, καλώς να γίνουν».
-Πώς ήταν η παραμονή σας στην Ελλάδα αυτές τις μέρες, φαντάζομαι ότι σας λείπει πολύ η οικογένειά σας;
«Πάντα θα λείπει η οικογένεια, σε αυτές τις στιγμές που κάποιος κάνει καλά παιχνίδια θα ήθελα να είμαι μαζί της και να το απολαμβάνουμε. Σε αυτούς τους μήνες θα έρθουν. Έχω δεθεί αρκετά με τους συμπαίκτες μου, όπως με τον Juan Iturbe, που τον θεωρώ φίλο, απλά μου είπε ότι θα βγούμε για καφέ, προσπαθώ να είμαι με τους συμπαίκτες μου για να μην νιώθω τόσο μόνος».
-Πώς τα πας με τη γλώσσα;
«Είναι περίπλοκο αδερφέ, μπορούμε να πούμε λίγο λίγο μαθαίνουμε τα πιο βασικά πράγματα όπως χαιρετισμούς, τώρα κουβέντα…».
-Τώρα σε βλέπουμε να φοράς το νούμερο 17, ποιος ήταν ο λόγος αυτής της αλλαγής;
«Φτάνοντας εδώ, ήθελα να αλλάξω τον αριθμό γιατί έφυγε ένας συνάδελφος που το είχε. Πάντα μου άρεσε λόγω των γενεθλίων μου, μιας σημαντικής ημερομηνίας. Το έχω ήδη αλλάξει, τώρα θα παίζω με αυτό το νούμερο».
-Πρόσφατα προσέλαβαν τον Ζερβίνιο, πρώην σταρ της Άρσεναλ… πώς βλέπεις αυτή την πρόκληση, το παλεύεις για μια θέση μαζί του;
«Κερδίζει κανείς την θέση μέσα από δουλειά και προπόνηση, θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, οι παίκτες που έρχονται με ένα μεγάλη καριέρα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι υπέροχοι, αλλά η δουλειά δεν αποτυγχάνει και αν ξεκινήσουμε ένα παιχνίδι από τον πάγκο, θα το κάνουμε γιατί πρέπει, εύχομαι τα καλύτερα στους συμπαίκτες μου».
-Πόσο συγκεκριμένη ήταν η προσφορά που έλαβε ο Άρης από το MLS;
«Συμβουλεύτηκα τον ατζέντη μου, ναι, υπήρξε προσέγγιση, αλλά τίποτα συγκεκριμένο. Ούτε μπορούμε να πέσουμε σε εικασίες, αλλά δεν μου είπε περισσότερα. Η πραγματικότητά μου τώρα είναι ο Άρης Θεσσαλονίκης».
-Ποια είναι η κληρονομιά που θέλεις να αφήσετε στην Ελλάδα;
«Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για αυτό γιατί μπορεί κανείς να υπόσχεται πράγματα και στο τέλος δεν τα τηρεί, θέλω να δουλέψω, το ποδόσφαιρο φτιάχτηκε για να απολαμβάνω τη κάθε στιγμή -υπεύθυνα γιατί είναι δουλειά- που οι στόχοι έρχονται βήμα βήμα βήμα, αν φτάσω εκεί για να αφήσω μια κληρονομιά στον Άρη, καλώς».
-Μαζί σου είναι πάντα μια καλή στιγμή να μιλήσουμε για το τι οραματίζεστε για τον εαυτό σου με την Εθνική Ονδούρας…
«Δεν θα πω ποτέ όχι στην Ονδούρα, για μένα είναι προνόμιο να εκπροσωπώ τη χώρα εδώ όπως ο Deiby Flores (ή ο Alfredo Mejia). Αν πρέπει να ταξιδέψω δύο μέρες για να είμαι στη συγκέντρωση, στα φιλικά ή στα Προκριματικά, δεν θα πω ποτέ όχι, θα είναι πάντα τιμή μου να είμαι εκεί».
-Πώς βλέπεις τον εαυτό σου τη μέρα που πρέπει να είσαι στο γήπεδο παίζοντας το Europa Conference League;
«Βήμα-βήμα, ας ελπίσουμε ότι αυτός ο στόχος και το όνειρο να παίξω στο Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ για την ώρα θα εκπληρωθεί γιατί οραματίζομαι τον εαυτό μου να παίζω ως Πρωταθλητής, έχοντας εμπιστοσύνη στον Θεό, αυτό μπορεί να συμβεί. Θα είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα και το θεωρώ εύκολο να κάνουμε τα πράγματα καλά για να τα πάμε καλά ως ομάδα».