Γράφει ο Διογένης Παπαδόπουλος στη σελίδα του αναφορικά με την υποκρισία των εγχώριων ΜΜΕ στην υπόθεση της ρατσιστικής επίθεσης εναντίον του παίκτη του Άρη Αμπού Μπα:
Πριν από πολύ λίγες μέρες όπερ έδει δείξαι, η Ελλάς των θαυμάτων αναδείχτηκε ως μία από τις πρώτες, μη σου πω και μακράν της δεύτερης, σε fake news. Βέβαια αυτό δεν είναι μόνο παρά ένα κομμάτι της υπόθεσης. Εκτός από αυτό, φαντάζομαι αν γίνει και μία ακόμα έρευνα η δημοσιογραφίζουσα και ενίοτε φασίζουσα Ελλάς, θα αποδειχθεί και χώρα στην οποία η μονόπλευρη δημοσιογραφία θα είναι η πωλούσα τοις μετρητοίς, καθώς απ' ότι φαίνεται άλλος τρόπος επιβίωσης δεν υπάρχει.
Στο βίντεο που αναρτούν οι betarades με τελευταίο καλεσμένο τον Αλέξη Σπυρόπουλο, ο δημοσιογράφος αναφέρει πως όταν έπιασε δουλειά στον Φίλαθλο ( αν και ξέρουμε πως είναι φίλα προσκείμενος στον Ολυμπιακό και στον Πανιώνιο) έκανε ρεπορτάζ Παναθηναικού. Αυτό ήταν σύνηθες για την εποχή φαινόμενο τότε: Ακόμα και στην "Θεσσαλονίκη" και την "Μακεδονία" επί Ιωάννη, και επί Κατερίνας Βελλίδη, ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ κάλυπτε το 'Αρης - Ηρακλής, ρεπόρτερ Άρη το ΠΑΟΚ - Ηρακλής και ούτω καθ ' εξής. Σήμερα βέβαια έχουμε διάφορους που το παίζουν αντικειμενικοί, αλλά κλαίγονται μια βδομάδα μετά την τεσσάρα του ΠΑΟΚ, κανάλια που δεν προβάλλουν καν την άποψη του Άρη, γιατί αυτήν την εντολή έχουν, και έναν ας τον πούμε όμιλο της Β. Ελλάδας να έχει σκύψει μέση τόσο πολύ που πλέον η σκολίωση μπροστά της να φαντάζει υγιές φαινόμενο.
Στο ματς του Σαββάτου μεταξύ της Λάρισας και του Άρη, σημειώθηκε ένα ρατσιστικό γεγονός απέναντι στον Αμπού Μπα, τον ποδοσφαιριστή του Άρη, το οποίο στηλίτευσαν τόσο ο Ροζ με τον Ντιγκινί, όσο και ο προπονητής του Άρη, ο Μίκαελ Ένινγκ. Το ίδιο έκανε και η ομάδα όπως και οι οπαδοί, συγκροτώντας έναν λόγο δομημένο, χωρίς να περάσουν στο άλλο άκρο. H αναφορά των μέσων; Σχεδόν μηδενική.
Δημοσιογράφοι απόντες, σάιτ απόντα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μόλις πριν από λίγη ώρα ο Βαγγέλης Μόρας έκανε δήλωση ( προς τιμήν του), η ερασιτεχνική ΑΕΛ το ίδιο, η διοίκηση της ομάδας πάλι... αυτά.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ την λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών ειδικά από σελίδες που κόπτονται πως νοιάζονται πλέον για την ουσία και όχι για τα βυζιά της μίας ή της άλλης. Δεν μπορώ να αντιληφθώ την υποκρισία ανθρώπων που σε άλλες περιπτώσεις, χωρίς να δούνε καν ματς ( Άρης - ΠΑΟΚ στο μπάσκετ) έγραφαν πύρρειους λόγους κατά του κακού Άρη. Δεν μπορώ βεβαίως καν να αντιληφθώ κατά πόσο ο διευθυντής γνωστού σάιτ και αδελφός προπονητή θα κάνει κάποιο σχόλιο στα διάφορα βήματα που του δίνονται, αφού έχει δηλώσει στο παρελθόν πως " οι οπαδοί του Άρη είναι κακοί" στον ΣΚΑΙ. Αυτός βέβαια μπορεί να δηλώνει άσπιλος και αμόλυντος σαν αθώα περιστερά.
Τι αποδεικνύεται λοιπόν; Το προφανές της υποκρισίας. Πολλοί κοιτάνε μόνο την επιφάνεια. Κάνουν σαματά επειδή πληρώνονται, γράφουν άρθρα επειδή τάχα νοιάζονται, μιλάνε επειδή σαν τενεκέδες πρέπει να κάνουν θόρυβο και να ακουστούν, και να κάνουν δουλίτσες. Το μεροκάματο να βγαίνει. Όταν υπάρχει το ίδιο ακριβώς φαινόμενο, σε μία άλλη περίπτωση, τουμπεκί ψιλοκομμένο, και όλα καλά. Γελοίοι ως το κόκκαλο, σε μια χώρα γελοία που έχει αναγάγει το " δύο μέτρα και δύο σταθμά" επειδή το ελάχιστο κομμάτι κρέας που γλύφουν τους αρκούν για να πηγαίνουν στα καζίνο, να κάνουν την λεζάντα τους ως " προνομιακοί παράγοντες " και τάχα να έχουν λόγο ύπαρξης.
πηγή άρθρου: https://diogeneswords.blogspot.com/
