Στις 14 Οκτωβρίου 1996 φεύγει από τη ζωή ο Μίλοβαν Τσίριτς, ο Γιουγκοσλάβος τεχνικός που έφερε στον Άρη το τελευταίο μεγάλο τρόπαιο της ιστορίας του, το κύπελλο του 1970.
Στο τελευταίο βιβλίο της aris.re, Η ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΟΥ 1970, ο συγγραφέας Βασίλης Δερμεντζόγλου αφιερώνει όπως είναι φυσικό αρκετό χώρο στον τεχνικό από τη γειτονική χώρα, που ήταν ήδη πριν την έλευση του στην Ελλάδα, ένα μεγάλο όνομα στη χώρα του:
Ο Μίλoβαν Τσίριτς ήταν ήδη από τη δεκαετία του 50 ένα μεγάλο όνομα στους πάγκους των σπουδαιότερων ομάδων της χώρας του. Είχε καθίσει στον πάγκο της BSK, της Παρτιζάν, του Ερυθρού Αστέρα, της OFK, ενώ είχε δουλέψει και στο εξωτερικό, στη Λάτσιο το 1957-58 και στη Μπεσίκτας το 1968-69, την προηγούμενη δηλαδή σεζόν. Είχε καθίσει στον πάγκο της εθνικής του Ισραήλ, ενώ η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν η κατάκτηση του Ολυμπιακού μεταλλίου στο ποδόσφαιρο, στην Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960, καθώς υπήρξε μέλος του προπονητικού τιμ της εθνικής Γιουγκοσλαβίας από το 1954!
....
Σε μία από τις πρώτες συνεντεύξεις του δήλωσε πως θέλει να είμαι πιστός φίλος, καλός δάσκαλος, αλλά και αυστηρός πατέρας απέναντι στους ποδοσφαιριστές. Τα δύο σημεία στα οποία θα επέμενε ήταν η φυσική κατάσταση και η σιδερένια πειθαρχία, αφού η φιλοσοφία του ήταν πως αυτά τα δύο σημεία φέρνουν πάντα αποτέλεσμα.
Οι παίκτες της ομάδας του εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για τον Γιουγκοσλάβο προπονητή. Μπορεί να ήταν σκληρός, αλλά ήταν απόλυτα καταρτισμένος τεχνικά και διακρινόταν για τη σοβαρότητα και τις κουράστικες προπονήσεις του. Ο Τσίριτς εκμεταλλευόταν στο έπακρο τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών, ενώ οτιδήποτε έκανε μέσα στο γήπεδο είχε κάποιο σκοπό. Όπως είχε προαναφέρει, απαιτούσε σοβαρότητα και πειθαρχία από τους ποδοσφαιριστές πράγμα πού τον έκανε αντιπαθή σε κάποιους από τους πιο γλεντζέδες της παρέας των παικτών. Επί των ημερών του δημιουργήθηκε εσωτερικός κανονισμός σχετικά με τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών, με ωράρια που έπρεπε να τηρούνται κάθε μέρα της εβδομάδας. Σε περίπτωση μη συμμορφώσεως προβλέπονταν αρχικά πρόστιμα, και μετέπειτα διακοπή συμβολαίου για τους πιο απείθαρχους.
....
Αγωνιστικά διαχειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο το πλούσιο ρόστερ της ομάδας και την οδήγησε στην κατάκτηση του κυπέλλου επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τις δεκεμβριανές προβλέψεις του. Αγωνίστηκε με 4-3-3, σύστημα που συχνά άλλαζε σε 3-4-3 με μεταθέσεις κεντρικών αμυντικών σε χαφ, ενώ χρησιμοποιούσε συχνά τον Λουκανίδη, αλλά και τον Συρόπουλο σε διαφορετικούς ρόλους ανά ημίχρονο, μπερδεύοντας τους αντιπάλους του. Αμυντικά του άρεσε να εφαρμόζει ένα μαν του μαν, το οποίο στην αρχή μπέρδευε τους παίκτες του, ενώ ήταν πιο αποτελεσματικό απέναντι σε αντιπάλους χαμηλότερου αγωνιστικού επιπέδου.
Ο Τσίριτς έφερε το κύπελλο στη Θεσσαλονίκη και χρεώθηκε τη μεγαλύτερη επιτυχία του ποδοσφαίρου του Άρη τα τελευταία 50 χρόνια. Δυστυχώς δεν παρέμεινε στον πάγκο ολόκληρη την επόμενη χρονιά, αλλά στις αρχές του 1971 έφυγε αναλαμβάνοντας μετά από λίγο καιρό την εθνική ομάδα της χώρας του.
Στον Άρη επέστρεψε το 1977-78 αντικαθιστώντας τον Γερμανό Ρουλ την 10η αγωνιστική της σεζόν. Ωστόσο η σεζόν δεν ήταν πετυχημένη αφού ο Άρης τερμάτιε 6ος, πίσω ακόμη και από τα Γιάννενα. Στο κύπελλο προς στιγμή ξεσήκωσε τους οπαδούς και πίστεψαν κάποια στιγμή πως ο Άρης θα επαναλάμβανε τον άθλο του 1970! Ωστόσο η ομάδα μας αποκλείστηκε από τον ΠΑΟκ στον ημιτελικό, χάνοντας στο Χαριλάου με 0-1, και έτσι δεν συμμετείχε στον τελικό του 1978 εναντίον της ΑΕΚ!
Ο Μίλοβαν Τσίριτς κάθισε στον πάγκο του Άρη σε 8 αγώνες, έχοντας 43 νίκες, 24 ισοπαλίες και 21 ήττες σε τρεις διαφορετικές σεζόν. Με το επίτευγμα του αυτό λαμβάνει τη βαθμολογία των 41,8 βαθμών και κατατάσσεται στην τρίτη θέση προσφοράς ανάμεσα στους προπονητές που κάθισαν στον πάγκο της ομάδας από το 1959 και μετά, πίσω μόνο από τον Φοιρό και τον Πάλφι.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΟΥ 1970 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΣΤΟ 693252306 Ή ΣΤΟ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
