Ένα πολύ ιδιαίτερο ντέρμπι ήταν αυτό που έγινε στο Παλέ ντε σπορ την 27η Νοεμβρίου 1993. Ο μετα-αυτοκρατορικός Άρης προσπαθούσε να βρει την ταυτότητα του για την νέα εποχή που ανοιγόταν μπροστά του, έχοντας απέναντι του τον πάντα δυνατό και φιλόδοξο Πανιώνιο που προσπαθούσε να χτίσει τη δική του ονειρική ομάδα. Ο Άρης είχε στον πάγκο του τον Τζούροβιτς, πρώην προπονητή του Πανιωνίου, αλλά κι ο Πανιώνιος είχε στις τάξεις του τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον αρχηγό και ψυχή του Άρη από το 1984 μέχρι το 1993!
Ο Γιαννάκης είχε κατηφορίσει ξανά στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1993, λίγους μόλις μήνες μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου στο Τορίνο και η απόφαση του να εγκαταλείψει τον Άρη μετά από 9 χρόνια επιτυχιών, είχε ποτίσει με φαρμάκι τις ψυχές των οπαδών της ομάδας. Μετά τους Ιωαννίδη, Γκάλη, Σούμποτιτς, ο Γιαννάκης έκλεισε τελευταίος την πόρτα της Αυτοκρατορίας, αποδομώντας την ομάδα μοντέλο που είχε φέρει τόσα στο ελληνικό μπάσκετ!
Αγωνιστικά ο Πανιώνιος ήταν πρωτοπόρος στην Α1 αλλά ο Άρης έδειξε πως η υπόθεση Αυτοκρατορία δεν θα έφθινε τόσο απλά, αφού είχε στις τάξεις του μονάδες ικανές να φέρουν κι άλλες επιτυχίες στην τροπαιοθήκη του. Το παιχνίδι κερδήθηκε τελικά από τους κίτρινους με 93-88 αλλά η διαφορά θα μπορούσε να είναι κάλλιστα μεγαλύτερη.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Αμερικάνος Χίγκινς που πέτυχε 38 πόντους, ενώ και οι Βίνσεντ, Βουρτζούμης και Μισούνοφ ήταν διακριθέντες. Ο Άρης βρέθηκε από την αρχή μπροστά στο σκορ, με τους κυανέρυθρους να ακολουθούνε, άλλοτε από κοντά και άλλοτε εξ αποστάσεως (η διαφορά πήγε μέχρι και στο +24, 70-57 στο 26'). Στο σημείο του +24 ο Γιαννάκης βάλθηκε να αποδείξει την αξία του και με ένα προσωπικό επιθετικό κρεσέντο του μείωσε τη διαφορά στο μισό καλάθι (70-69)! Τότε μίλησε η ψυχή των παικτών του Άρη και κυρίως του Αγγελίδη που έδωσαν ξανά ώθηση στην ομάδα. Ωστόσο το φινάλε ήταν συναρπαστικό και οι του Πανιωνίου διεκδίκησαν μέχρι τέλους τη νίκη που ευτυχώς δεν τους χαμογέλασε!
Ο Χίγκινς ήταν συγκλονιστικός καθώς έδειξε να μην επηρεάζεται από την άμυνα που του έπαιξε ο Φάνης Χριστοδούλου. Από την αντίθετη πλευρά, ο Γιαννάκης με τους 27 πόντους στην επιστροφή του στο Παλέ ως αντίπαλος, έδειξε πως παρά την ηλικία του ήταν προορισμένος να παίξει καλό μπάσκετ για αρκετά χρόνια ακόμη.
Να τονίσουμε πως τον Παναγιώτη υποδέχτηκε ο κόσμος του Άρη με μεγάλες αποδοκιμασίες, υβριστικό πανό και κούκλα σε κρεμάλα, πράγματα που δεν αρμόζανε σε κάποιον που πρόσφερε τόσα όσα αυτός στον Αυτοκράτορα. Ωστόσο θέλοντας να μπει κάποιος στην ιδιοσυγκρασία και στην ψυχολογία του μέσου οπαδού εκείνης της εποχής, μέχρι ένα σημείο ήταν δικαιολογημένο να υπάρχει πικρία απέναντι στον μεγάλο αυτόν καλαθοσφαιριστή. Τα χρόνια ωστόσο έχουν περάσει, ο Γιαννάκης έχει κάτσει μέχρι και στον πάγκο της ομάδας ως προπονητής, έχει αποδείξει πως η καρδιά του είναι βαμμένη κίτρινη και βρίσκεται πάντα στην καρδιά των αρειανών ως ένας από τους καλύτερους καλαθοσφαιριστές που έχουν φορέσει τη φανέλα του Άρη.
Για την ιστορία οι συνθέσεις του αγώνα ήταν οι εξής:
Άρης (Τζούροβιτς): Λιαδέλης 6, Μισούνοφ 10, Μασλαρινός, Πετσάρσκι 4, Αγγελίδης 8, Βουρτζούμης 15, Βίνσεντ 12, Χίγκινς 38
Πανιώνιος (Μίσσας): Χριστοδούλου 18, Μποσγανάς 3, Πιτσιώρης, Αγγέλου 3, Γιαννάκης 27, Τέρνερ 28, Μπρούγος 2, Στόουκς 7.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
