Οι αμφιβολίες που διατηρούσαμε ως προς την παρουσία του Μίκαελ Ένινγκ στον πάγκο του ΑΡΗ υπήρχαν από την περσινή σεζόν κι όπως είχαμε καταλάβει, τις ίδιες ακριβώς διατηρούσε και ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ Θόδωρος Καρυπίδης.
Οι αμφιβολίες αυτές μετά τη λήξη της περσινής σεζόν μεταφράστηκαν και ως φανερή έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του, στο κατά πόσο δηλαδή θα μπορέσει ο Γερμανός να συνθέσει ένα αγωνιστικά έτοιμο παζλ, έτοιμο να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Διακαή πόθο του κ.Καρυπίδη, ο οποίος φέτος δεν άργησε να κάνει μεταγραφές, δεν άργησε να οργανώσει το τμήμα όχι στο 100%, αλλά σε σχετικά μεγαλύτερο βαθμό από πέρσι, με τις όποιες παρατηρήσεις είχε, που άργησαν να εκδηλωθούν προς όφελος του συνόλου.
Ο Μίκαελ Ένινγκ ήρθε μετά τον αποτυχημένο Σάββα Παντελίδη, που δεν κατάφερε να βάλει και αυτός τον ΑΡΗ στο Γιουρόπα Λιγκ, με ευθύνες τεράστιες στο σχεδιασμό και την οργάνωση του τμήματος, που μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντόπουλο, άφησαν καμμένη γη. Μπήκε αμέσως στο κλίμα, βοηθώντας τον ΑΡΗ να ξεμπλοκάρει από τον αποκλεισμό, όπως και από λάθος κινήσεις της προηγούμενης τεχνικής ηγεσίας με γνωστά και τα λάθη της διοίκησης. Αργοπορείες, παρατυπίες και πολλά λάθη στο πλάνο που πρέπει να έχει ένας σύλλογος σαν τον ΑΡΗ.
Χθες ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από το Γιουρόπα Λιγκ και ο τεχνικός απολύθηκε όπως ακριβώς και ο προκάτοχος του. Έχοντας όχι καλά αποτελέσματα με το υλικό που του έδωσαν να δουλέψει, κάτω από συνθήκες αυτή τη φορά να πούμε την αλήθεια λίγο καλύτερες, αλλά όχι τόσο αισθητά αλλαγμένες ως προς τη νοοτροπία τους. Δεύτερος ξένος τεχνικός σε δύο χρόνια που φεύγει με πολλά να περιπλανιούνται στον αέρα ως προς την παρουσία του. Πρώτα ήταν ο εμμονικός Ερρέρα, μετά ο εμμονικός Ένινγκ. Νομίζουμε πως παρατηρείτε τις ομοιότητες. Ομοιότητες υπάρχουν και στο όλο κλίμα της ομάδας.
Παρά το γεγονός πως ο περσινός κορμός υπήρχε και φέτος, εντούτοις οι προσθήκες δε βοηθούν ακόμα πλην του Τζέγκο, για τον οποίο έχουμε να πούμε πως ταιριάζει με τη φιλοσοφία της ομάδας και θα προσφέρει. Επιρροές υπάρχουν και είναι γνωστές ως προς τη λεγόμενη ελληνική πραγματικότητα. Μόνο που ο ΑΡΗΣ δεν έζησε ποτέ στην πραγματικότητα. Βλέπετε πως ζει στο κατόπιν εορτής, εκ των υστέρων και εκ παραδρομής. Οι μετά χριστόν προφήτες, έλεγαν πριν πως ο ΑΡΗΣ έχοντας τελειώσει από νωρίς τις μεταγραφές, θα αφοσιωθεί στην προετοιμασία του για να περάσει στους ομίλους.
Κανείς απολύτως δεν αναφέρθηκε εμπεριστατωμένα και σε μία εις βάθος συζήτηση, πως ο ΑΡΗΣ πέρσι προήλθε από ένα κάκιστο προγραμματισμό που δεν έφτασε για όλη τη χρονιά, όντας αποδιοργανωμένος, χωρίς στελέχη σε θέσεις κλειδιά, χωρίς παράγοντες σταθερότητας εντός και εκτός ομάδας, με συνέπεια όχι μόνο από το χειμώνα να μη μπορεί να κάνει μεταγραφές, αλλά και να μείνει το καλοκαίρι στα πλέι-οφ με 11+3 παίκτες που έπαιξαν 10 αγώνες στο όριο, σωματικό, ψυχικό και οικονομικό!
Αυτός λοιπόν ο κάκιστος προγραμματισμός της χρονιάς που έφυγε, άφησε πληγές. Ήδη ορισμένοι είχαν βγάλει εκτός τον Δεληζήση γιατί ήρθε ο Ντάτκοβιτς. Ο Φετφατζίδης θα έφευγε στην Αραβία αλλά έμεινε. Ο Γκάμα ώσπου να υπογράψει το συμβόλαιο του έχασε την προετοιμασία ή μεγάλο μέρος της. Ο Λόπεθ άργησε κι αυτός, όπως και η προσθήκη τερματοφύλακα. Δεύτερα μπακ δεν υπάρχουν και οι αλχημείες στοιχίζουν όπως χθες με τον Σάσα να φεύγει από το 6 στο 2. Ή όπως με τη Λαμία ο Ρόουζ από το 4 στο 2. Ο Ματίγια δεν έχει αντικαταστάτη. Σάσα και Τζέγκο αμφιβάλλουμε αν μπορεί να ενώσουν άμυνα και κέντρο. Αν βγει ένας από αυτούς ποιος θα μπει; πχ στη θέση του Τζέγκο υπάρχει ο... Μπαγκουτσής;
Ο Μπαγκαλιάννης στα πλει-οφ σήκωσε το βάρος και φέτος μετά την προετοιμασία έχασε τη θέση του, που την πήρε με τη Λαμία, αλλά δεν ξεκίνησε χθες. Η φράση του Άγγελου Χαριστέα για την αξιοποίηση Ελλήνων μέσα από τον ΑΡΗ, πέφτει ξανά στο κενό. Κενό όμως δεν υπάρχει σε δηλώσεις. Υπάρχει σε πράξεις και στο χορτάρι. Κενά σε θέσεις κλειδιά! Ακούσαμε τη μέρα ενός σημαντικότατου αγώνα για το σύλλογο, πως έρχεται ο Ματέο Γκαρσία. Μόνο που ο ΑΡΗΣ ήθελε εξτρέμ πριν από το ματς με τη Λαμία. Ο ΑΡΗΣ δεν έχει εξτρέμ! Ούτε στη δεξιά, ούτε στην αριστερή πτέρυγα. Μεσοεπιθετικούς έχει μπόλικους! Δεν έχει αμυντικά χαφ, μπακ και πρώτο τερματοφύλακα. Από πέρσι φωνάζουμε πως ο Κουέστα είναι δεύτερος όχι πρώτος. Χθες φάνηκε, όταν άφησε τη μπάλα να περάσει στο 0-1! Τεράστιο λάθος... Ολέθριο!
Όλα αυτά τα παραπάνω δεν υπήρξαν ποτέ λάθη ή εμμονές των προπονητών. Είναι εμμονές των διοικήσεων γιατί φαίνεται πως τις κόλλησε και ο Θόδωρος Καρυπίδης, από τους παλαιότερους. Δεν οργανώνουμε καλά το τμήμα με μόνιμους γυμναστές, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγους, διαιτολόγους, φυσιάτρους, ο ΑΡΗΣ δεν έχει πλάνο αγωνιστικό, αργεί στις μεταγραφές, η προετοιμασία γίνεται με άλλους παίκτες, άλλοι παίζουν στα επίσημα παιχνίδια κτλ. Όταν ο ΑΡΗΣ μετά κάνει γρήγορα μεταγραφές, πάλι όμως με κενά δεν έχει τα υπόλοιπα. Οι ισορροπίες πρέπει να διατηρούνται στο έπακρο για να μπορείς να προχωράς κάθε φορά, είτε έχεις τον τάδε προπονητή είτε τον διώχνεις και παίρνεις άλλους 10 σε ένα χρόνο.
Τώρα αυτό το στάδιο χάθηκε. Λίγες μεταγραφές αλλά γρήγορες, προπονητής που έμεινε από πέρσι και έκανε προετοιμασία και τον διώξαμε σε δυο ματς, προσθήκες που έπρεπε να γίνουν, γίνονται τώρα αλλά άργησαν, την Κυριακή έχει ματς και λέμε τα ίδια επί 10 χρόνια. Ήμουνα νιος και γέρασα...
Φεύγει λοιπόν ο Γερμανός, φεύγει και το επιτελείο, γιατί όπως είπαμε ο ΑΡΗΣ δεν έχει επιτελείο δικό του, αλλά θέλει να παίξει Ευρώπη. Δεν είναι 2009 πλέον κύριοι. Η οικονομική κρίση, η υγειονομική κρίση, χτυπούν την υφήλιο και τα στάνταρ άλλαξαν. Δεν προλάβαμε τα τότε, ας προλάβουμε έστω και από σήμερα τα τωρινά. Στελεχώστε το τμήμα επαρκώς και με επαγγελματισμό. Στην Ελλάδα είμαστε προπονητές πάνε κι έρχονται, ο ΑΡΗΣ όμως πρέπει να παράγει ποδόσφαιρο, παίκτες, αθλητισμό συνεχώς. Καλά για πρωταθλητισμό δε λέμε θα μας κυνηγάνε...
Η εμπιστοσύνη έχει να κάνει με τη δομή του τμήματος. Εκεί αποδίδουμε το έλλειμμα που νιώθει ο πρόεδρος στους τεχνικούς που προσλαμβάνει. Όταν γνωρίζεις το πλάνο που εσύ ο ίδιος έχεις οργανώσει, έχεις το ανάλογο φίλιγκ. Σωστά λοιπόν δεν υπάρχει 100% σιγουριά για τη λειτουργία της ομάδας, είμαστε σίγουροι κι εμείς όμως πως το ίδιο ένιωθε κι ο Γερμανός κι ο Παντελίδης κι ο Ερρέρα. Κανείς δεν ήταν 100% βέβαιως γι’ αυτά που η ομάδα μπορούσε να κάνει και δούλευαν όλοι με κενά σε πολλούς τομείς. Τι είπε χθες ο Ένινγκ; Οι παίκτες δεν έπραξαν τα δέοντα. Καλά το είπε, για να απαντήσουμε σε όλους όσους τον μέμφθηκαν για τη δήλωση αυτή. Ξέρει το υλικό, το σίγουρο είναι πως δεν πήρε ότι ζήτησε στο έπακρο και γι' αυτό κατέβασε δύο φορές ομάδα με μέτρια ως κακή απόδοση, πλην φυσικής κατάστασης και κατοχής μπάλας.
Τώρα στρεφόμαστε προς Έλληνα προπονητή, για να ικανοποιήσουμε το κοινό ως προς τη διαχείριση της Ελληνικής πραγματικότητας, γιατί πρέπει να πάμε την Κυριακή στο Βόλο που θα μας παίξει ταμπούρι και πρέπει να μάθουμε να κλωτσάμε, να κάνουμε γιόμες, να μαλώνουμε και γενικά να παίζουμε καλά το κλωτσοσκούφι. Από το 4-3-3 της Λίβερπουλ του Κλοπ, θα πάμε στο 5-4-1 του Μάντζιου ή στο 5-3-2 του Δέλλα κτλ... Η εμπιστοσύνη δηλαδή της διοίκησης θα στραφεί εκεί λόγω χασούρας από τον αποκλεισμό, κατεβάζοντας και τα στάνταρ κι αν βγει 4ος και πάμε Γιουρόπα Λιγκ 2 του χρόνου είμαστε καλά... Ιντερτότο φάση!
4ος έτσι δε βγαίνεις, ούτε είναι το Γιουρόπα Λιγκ 2 ένα σκαλοπάτι από πέρσι όπως είπε ο Άγγελος Χαριστέας. Τίτλος δε θαρρούμε να έρθει, σύμφωνα πάντα με όλες τις κινήσεις αυτές, με τους αναλώσιμους Έλληνες προπονητές που θα αλλάζουν σε πρώτη ευκαιρία. Οπότε πάμε ματς με ματς να δούμε τι γίνεται κι αν πάμε πλέι οφ κυνηγάμε κάτι ανάλογα με τις διαφορές στη βαθμολογία. Το ρόστερ έχει δυνατότητες, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης του αφαιρεί πόντους. Ή το πιστεύεις και πας σε πρότζεκτ στόχων ή πας με Έλληνα και κάνουμε το παραπάνω...
Ξεπερνώντας όλες τις προσπάθειες αυτών, που θεωρούν πως η πολιτική που ακολουθούν δίνει τη σωστή διάσταση στους αποκλεισμούς ΑΡΗ και όφη, θα πούμε τα εξής. Οι Ελληνικές ομάδες που βγαίνουν στο Γιουρόπα Λιγκ, όλα αυτά τα χρόνια πήραν θέσεις που δεν τους αναλογούσαν. Αστέρας Τρίπολης, Ξάνθη, Ατρόμητος, Ολυμπιακός Βόλου, Λάρισα, Γιάννενα κτλ, δεν κέρδισαν βαθμούς για το Ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως θα μπορούσε πχ ο ΑΡΗΣ ή ακόμα και ο Ηρακλής, ο όφη. Το πεδίο εδώ και μία 20ετία είναι κομμένο και ραμμένο στους εξυπνάκηδες, που τάχα βάζουν λεφτά για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου, παίζοντας με χωριά 600 ή 300 κατοίκων τύπου Καλλονής-Πλατανιά, δίνοντας τηλεοπτικά συμβόλαια σε άδεια γήπεδα, με μία κερκίδα 10 ατόμων και από χθες ψάχνουν γιατί ο ΑΡΗΣ έχασε από την Κόλος κι ο όφη από τον Απόλλων Λεμεσού.
Δεν κοιτάνε που πριν από κάθε ματς πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ έχει να αντιμετωπίσει ύαινες, όπως οι αποφάσεις ΕΠΟ τύπου Ντουρμισάι και Κοντοβά ή άρθρα τύπου ο Ρόουζ πάει στον Ολυμπιακό ή σήμερα παίρνει Μπρούνο αύριο όχι...
Έτσι που λέτε. Αυτά τα νέα. Την Κυριακή με Τερζή πάμε να πάρουμε το ματσάκι με νύχια και με δόντια, γιατί ο Μπέος πρέπει να φάει όσα είπε μεσοβδόμαδα... Είδατε τι είπε. Θέλει να βγει ο βόλος Ευρώπη. Κλάμα σκέτο. Θέλουν και να περάσουν στη βαθμολογία ουέφα την Κύπρο μετά. Ούτε για πάνω από την Μάλτα δεν είμαστε!
Τα ξαναλέμε από Δευτέρα... μαζί με τη νίκη!
Αριστοτέλης Δεληγιάννης
