Στις 16 Οκτωβρίου 1966 ο Αλέκος Αλεξιάδης είχε την μεγάλη του πρεμιέρα στην εθνική ανδρών, και μάλιστα μπροστά στο κοινό της πόλης μας. Δυστυχώς, παρά την σπουδαία απόδοση του παίκτη του Άρη, το ντεμπούτο του ήταν ουσιαστικά και το κύκνειο άσμα του, αφού αν και βρισκόταν πάντα στην ψηλότερη θέση των σκόρερ της ομάδας μας για περίπου δέκα χρόνια, δεν ευτύχησε να καθιερωθεί στην εθνική ομάδα.
(Στο εξώφυλλο ο Αλέκος σκοράρει το ένα από τα δύο τέρματά του, φυσικά με κεφαλιά)
Παρότι είχε πάρα πολλές συμμετοχές στην Ενόπλων και Νέων, πετυχαίνοντας μάλιστα αρκετά γκολ, ο δρόμος του για την εθνική ανδρών δεν άνοιξε ποτέ, λόγω φυσικά των επιλογών των ομοσπονδιακών προπονητών της δεκαετίας του '60 και του '70. Εξαίρεση αποτελεί το πρώτο παιχνίδι για την προκριματική φάση του κυπέλλου εθνών του 1968, που πραγματοποιήθηκε στο Καυτανζόγλειο, στη Θεσσαλονίκη εναντίον της Φινλανδίας.
Ο Αλέκος σκοράρει με την Εθνική, αλλά όχι των ανδρών, παλιότερα
Ο νέος προπονητής της εθνικής μας ομάδας, Παναγιώτης Μάρκοβιτς, ήταν από τη Θεσσαλονίκη και ήξερε καλά το ποδόσφαιρο της πόλης μας! Συμπεριέλαβε αμέσως τον Αλέκο στην αποστολή και φυσικά τον ξεκίνησε στη βασική ενδεκάδα. Ας δώσουμε τον λόγο στον ίδιο τον παλαίμαχο παίκτη:
"Εκείνη την ημέρα ήμουν ευτυχισμένος. Μπήκαμε στο γήπεδο και συγκινήθηκα από την στάση του κόσμου. Το στάδιο ήταν γεμάτο από φιλάθλους, δεν έπεφτε καρφίτσα, αφού το να αγωνιστεί η εθνική εκτός Αθηνών ήταν τότε σπανιότατο. Εκείνο που με συγκίνησε ήταν η αποθέωση που μου έγινε! Όλος ο κόσμος, ανεξάρτητα από το αν ήταν Άρης, ΠΑΟΚ ή Ηρακλής, με χειροκρότησε κατά την είσοδο μου στον αγωνιστικό χώρο. Κι εγώ βέβαια τους αποζημίωσα! Πέτυχα τα δύο γκολ μας και έδωσα τη νίκη στην ομάδα μας με 2-1! Θυμάμαι στο τέλος του αγώνα τις επευφημίες και επίσης το γλέντι που έγινε στο σπίτι μου!"
Πράγματι ο Αλέκος σκόραρε στο 39' με τον γνώριμο του τρόπο, με κεφαλιά, ανοίγοντας το σκορ. Οι Φινλανδοί ισοφάρισαν στο 57', αλλά ο φορ του Άρη δεν είχε πει την τελευταία του λέξη σκοράροντας πάλι με το κεφάλι στο 86' και δίνοντας μία πολύτιμη νίκη στην ομάδα μας.
Η σύνθεση της εθνικής μας με τον Αλέκο στο κάτω μέρος
Τα εισιτήρια που κόπηκαν ήταν 27.932. Η σύνθεση της εθνικής μας ήταν η εξής:
Οικονομόπουλος, Βασιλείου, Σκρέκης, Μπαλόπουλος, Σιούρπης, Σκευοφύλακας, Χαϊτάς, Δομάζος, Παπαϊωάννου, Αλεξιάδης, Δέδες.
Ο Αλέκος Αλεξιάδης την ημέρα του αγώνα εναντίον της Φινλανδίας, ενός από τους σημαντικότερους αγώνες της καριέρας του
Ο Αλέκος Αλεξιάδης αγωνίστηκε σε ένα ακόμη φιλικό της εθνικής ανδρών, λίγους μήνες μετά. Η χούντα του 1967 απομάκρυνε τον προπονητή Μάρκοβιτς και ο μεγάλος ποδοσφαιριστής του Άρη δεν πήρε άλλες ευκαιρίες. Σε κάποιους ίσως δεν άρεσαν τα δύο τέρματα σε ένα ματς, ενώ η ιστορία της "αθηνοκρατικής" εθνικής μας ομάδας έχει να παρουσιάσει πολλές τέτοιες αδικίες εις βάρος παικτών του Άρη. Ο ίδιος είναι πιο μετριόφρων σχετικά με το θέμα:
"Ο Άρης είχε βέβαια εμένα, το μεγάλο του αστέρι. Ωστόσο και οι άλλες ομάδες είχαν μεγάλα αστέρια, μεγαλύτερα και από εμένα. Ο Πανιώνιος είχε τον Δέδε, η ΑΕΚ τον Παπαιωάννου και τον Νεστορίδη, ο Ολυμπιακός τον Σιδέρη, ο Παναθηναϊκός τον Δομάζο, τον Λουκανίδη. Για αυτό δεν μπόρεσα να παίξω περισσότερο στην εθνική ομάδα. Ωστόσο αυτό το παιχνίδι εναντίον της Φινλανδίας είναι για εμένα, μαζί με τον τελικό του κυπέλλου το 1970, τα σημαντικότερα παιχνίδια της καριέρας μου, που θα θυμάμαι μέχρι να πεθάνω."
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
Η Αθλητική Ηχώ πάντως τίμησε τον παίκτη μας με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο!
