Κομβικής σημασίας για τον ΑΡΗ η νίκη επί του Παναθηναικού, καθώς τα αποτελέσματα και η απόδοση της ομάδας στα δύο πρώτα ματς της σεζόν για τη Σούπερ Λιγκ, έφεραν μία σχετική αποδιοργάνωση στο εσωτερικό του τμήματος. Ο Άκης Μάντζιος έπρεπε να διαχειριστεί ένα ντέρμπι, στο οποίο οι τρεις βαθμοί ήταν αυτοσκοπός.
Επανάφερε κάτω από τα δοκάρια τον χιλιοαδικημένο Κουέστα, οποίος ήταν εκ των διακριθέντων του χθεσινού αγώνα, όπως και τον Τζέγκο, που μαζί με τον Σάσα πέρσι έφεραν την ομάδα στην τρίτη θέση. Ο Γκάνεα κάλυψε πολύ καλά την αριστερά πλευρά, ενώ ο Γκάμα για περίπου μία ώρα ήταν επίσης σε υψηλά στάνταρ.
Το 4-2-3-1, ήταν η διάταξη που παρατάχθηκαν οι κιτρινόμαυροι, απέναντι σε έναν Παναθηναικό που από την αρχή θέλησε να πιέσει προς την αντίπαλη περιοχή. Αυτό το κατάφερε για περίπου ένα πεντάλεπτο, με τους γηπεδούχους να προσπαθούν να πάρουν μέτρα στο γήπεδο, κάτι που έγινε στο δεκάλεπτο, όταν και άνοιξαν το σκορ με τον Καμαρά, μετά από εκπληκτικό συνδυασμό με τον Μπερτόγλιο. Οι δυο τους μάλιστα σε μία εσωτερική αλλαγή διάταξης με το 4-4-2 βρέθηκαν στην κορυφή της επίθεσης, για να βρεθούν πιο κοντά οι γραμμές, οι οποίες είχαν μεγαλύτερη απόσταση από το επιτρεπτό, με συνέπεια οι χαφ του Παναθηναικού να βρίσκουν χώρους κατεβάζοντας εύκολα τη μπάλα.
Όπως ήταν φυσικό το παιχνίδι μετά το 1-0, άνοιξε με τις δύο ομάδες να μάχονται στο χώρο του κέντρου. Από τη μία οι πράσινοι που πίεζαν κυρίως από τις πτέρυγες, με σέντρες και στημένες φάσεις, ψάχνοντας αρκετά τον πολύ καλό χθες Ιωαννίδη, με τον Κουέστα πάντα σε ετοιμότητα και τα δύο στόπερ Φαμπιάνο-Μπράμπετς να προσπαθούν να τον βάλουν ανάμεσα, σε ένα μαρκάρισμα ζώνης, χωρίς δηλαδή κάποιον από τους δύο να αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του. Γι’ αυτό και ο νεαρός επιθετικός έβρισκε περάσματα για να τελειώσει κάποιες φάσεις.
Καθώς ήταν εμφανές το κενό μπροστά από τα δύο κεντρικά χαφ Σάσα-Τζέγκο, ο τεχνικός του ΑΡΗ έριξε στη μάχη τον Ντιαγέ σε θέση καθαρού 8αριού. Αυτό είχε να κάνει με την πίεση της πρώτης πάσας, όπως και με τη σύνδεση της άμυνας με το κέντρο του τριφυλλιού. Σε αυτό ο Ίβαν Γιοβάνοβιτς δεν βρήκε απάντηση, πόσο μάλλον όταν έστειλε τον Αλεξανδρόπουλο στον πάγκο. Από το σημείο αυτό και μετά, οι όποιες αλλαγές του Σέρβου δεν απέδωσαν, με τον ΑΡΗ να κρατά πίσω το πολύτιμο μηδέν, που άλλωστε ήταν και μεγάλο ζητούμενο.
Το 4-3-3, έδωσε πνοή σε όλη την ομάδα του Άκη Μάντζιου, πολλές ανάσες κυρίως στους Σάσα και Γκάμα, που φάνηκε πως κουράστηκαν, με πολλές λάθος πάσες σε αντεπιθέσεις που θα έπρεπε να βγουν, γι’ αυτό και αντικαταστάθηκαν. Πάντως ο Βραζιλιάνος θα έπρεπε να είχε βγει πιο νωρίς από το 90’ όταν πήρε τη θέση του ο Ματίγια, καθώς φάνηκε η καταπόνηση του από τη συνεχή προσπάθεια και τα πολλά λάθη. Εδώ να προσθέσουμε το κράτημα μπάλας στο τέλος, από τους παίκτες του ΑΡΗ, οι οποίοι έμειναν ψηλά ροκανίζοντας χρόνο, μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη.
Σε αυτό το παιχνίδι μπορούμε να πούμε πως το κοουτσάρισμα από πλευράς Μάντζιου παίρνει σχεδόν άριστα, με σωστές επιλογές, τόσο εσωτερικές όσο και αυτές που ήρθαν από τον πάγκο, σε μία τόσο δύσκολη αναμέτρηση που το καθαρό μυαλό έχει τη δική του σημασία.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
