Από τα αγαπημένα συνθήματα του "περήφανου" και από οτι φαίνεται"φιλοδολοφόνου" λαού του παοκ, αυτό σχετικά με τον νεκρό αρειανό. Ακούστηκε για ακόμη μια φορά στο γήπεδο της Τούμπας. Μετά από τόσο αίμα, τόσο δάκρυ, τόση συγκίνηση από ολόκληρη την υφήλιο. Εκτός από αυτούς...

Τελικά δεν μπορώ να μπω με τίποτα στο μυαλό ενός παοκτσή. Είναι μερικές δεκάδες οι αλήτες που σκοτώνουν... Και μερικές εκατοντάδες αυτοί που υποστηρίζουν τα "αδέρφια". Θα μπορούσαμε και να το δεχτούμε. Οι χιλιάδες όμως που βρίσκονται στο γήπεδο γιατί σιωπούν; Γιατί επιδοκιμάζουν; Και οι ακόμη περισσότερες χιλιάδες που παρακολουθούν την ομάδα. Γιατί δεν αισχύνονται; Γιατί δεν καταδικάζουν; Και η ποδοσφαιρική τους εταιρία. Γιατί δεν απολείφει τους βίαιους; Γιατί συνεχίζει με την σιωπή της να τους περιθάλπει και ουσιαστικά να τους στηρίζει;

Για ακόμη μια φορά είμαι περήφανος που δεν είμαι παοκτσής. Για ακόμη μια φορά θα έπρεπε να ντρέπεται ο κάθε οπαδός του παοκ, από τον δίχρονο μέχρι τον 90χρονο.

Στα πεσίματα, στα μαχαιρώματα, στα εμετικά συνθήματα η απάντηση του Άρη είναι αγωνιστικά και ο Παοκ τη δέχεται σε κάθε παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες μέσα στο χόρτο. Γιατί οι μεγάλες φανέλες δεν φτιάχνονται με τα ρούβλια αλλά με το ήθος και την ιστορική συνέχεια που στην πόλη μας παρουσιάζει, δυστυχώς, μόνο ο Άρης...

ΥΓ Από τους πολιτικούς, καταδίκασε μέχρι στιγμής μόνο η Λατινοπούλου... Έρχονται οι εκλογές και για εσάς...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ: