"Έπρεπε να περάσει το μισό πρωτάθλημα για να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα". Αυτή ήταν η δήλωση όλων των παικτών και των παραγόντων του Άρη μετά τον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού που έγινε στις 12 Μαρτίου 1980. Ο Παναθηναϊκός μέχρι εκείνο το σημείο ήταν μόνος και αήττητος στη βαθμολογία αλλά αναγκάστηκε να υποκλιθεί στον τεράστιο Άρη.
Χάρης Παπαγεωργίου και Νίκος Γκάλης: Ένας συνδυασμός που θα εκτόξευε τον Άρη ακόμη ψηλότερα κατά τη δεκαετία του 80. Δυστυχώς οι σοβαροί και συνεχείς τραυματισμοί του Χάρη δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση αυτής της ονειρικής συνύπαρξης
Ο ενθουσιασμός των παικτών του Άρη μεταβλήθηκε σε ένα πανηγύρι θριάμβου στο κατάμεστο Παλέ ντε σπορ, αλλά δεν ήταν τόσο η μεγάλη νίκη επί του πρωτοπόρου, όσο η βαθιά συναίσθηση όλων ότι η μεγάλη ομάδα που ονειρεύονται οι οπαδοί των κίτρινων είναι πια γεγονός και ότι το μέλλον ανοίγεται μπροστά της.
Η πιο συγκινητική στιγμή του αγώνα ήταν το φιλί που άλλαξαν ο Παπαγεωργίου με τον Γκάλη, τη στιγμή που το σκορ έπαιρνε συντριπτικές διαστάσεις για τον Παναθηναϊκό. Η αυθόρμητη αυτή κίνηση των δύο παικτών αποτέλεσε το καλύτερο επισφράγισμα ενός ονειρώδους συνδυασμού που είχαν κάνει προηγουμένως οι δυο τους μαζί με τον Αλεξανδρή.
Ο Άρης εμφανίζεται και χθες ενωμένους σε μία γροθιά ωστόσο η νίκη δεν ήρθε εύκολα. Ιδιαίτερα στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τον Άρη που υστερώντας κάτω από τα καλάθια έχασε τις πρώτες μάχες από τον Παναθηναϊκό που προηγήθηκε με 7-16.
Από το 6ο λεπτό όμως άρχισε η κιτρινόμαυρη αντεπίθεση που πλησίασε τον Παναθηναϊκό. Ωστόσο στο σημείο εκείνο ο Άρης δέχτηκε την πρώτη επίθεση της διαιτησίας: ο γραφικός και ανεπαρκής Κουμπούρης σφύριξε ανύπαρκτο φάουλ στον Παπαγεωργίου και όταν ο παίκτης αναπήδησε στην απόφασή του έδωσε τεχνική ποινή. Η διπλή αυτή η αδικία θα αποτελούσε βραχνά για τον Άρη καθώς ο Χάρης συμπλήρωσε 4 φάουλ πριν λήξει το ημίχρονο και αναγκάστηκε να αλλάξει η άμυνα του Άρη από μαν-του-μαν σε ζώνη, έχοντας μόνιμο το άγχος μήπως χάσει τον παίκτη που μαζί με τον Γκάλη κρατούσαν το σκορ.
Ο ηρωικός Παραμανίδης που πάλεψε απέναντι σε ψηλότερους και κέρδισε κάθε μάχη κάτω από τα καλάθια!
Ωστόσο ο Πεταλίδης που καθόταν στον πάγκο του Άρη στο συγκεκριμένο παιχνίδ,ι τόλμησε και δεν αντικατέστησε τον Παπαγεωργίου και έτσι σιγά-σιγά ο Άρης πήρε κεφάλι στο σκορ. Ωστόσο πάλι με ένα ανύπαρκτο φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού οι πράσινοι ανέτρεψαν το σκορ σε 48-49 στη λήξη του ημιχρόνου.
Ο Άρης ξεκίνησε το Β ημίχρονο έχοντας φορτωμένους με φάουλ τους περισσότερους παίκτες του. Αντίθετα όμως με αυτό που θα περίμενε κανείς οι κίτρινοι μπήκαν αποφασισμένοι να δείξουν πόσο άξιζαν: με εύστοχα καλάθια τον Γκάλη Παπαγεωργίου ξαναπήραν τη διαφορά και ο Άρης προηγήθηκε στο 25 με 64-58.
Οι πράσινοι μείωσαν σε 66 - 64 αλλά μέσα στο επόμενο λεπτό ο Άρης έκανε το μπαμ με ένα εκρηκτικό ξέσπασμα και θαυμάσιους αιφνιδιασμούς που διέλυσαν τους αντιπάλους. Η διαφορά ξέφυγε στους 12 πόντους.
Περισσότερο ξαφνιάστηκαν βέβαια οι παίκτες του Παναθηναϊκού που σιγά-σιγά βάλθηκαν να μειώσουν τη διαφορά, με τη βοήθεια πάντοτε των διαιτητών, σε αυτή τη δραματική μάχη οι κίτρινοι άντεξαν με το μάτι στο χρονόμετρο και με σφιγμένα τα χείλη. Δεν διαμαρτύρονταν στα παράλογα που σφύριζαν οι σφυρίχτρες, αφού σε εκείνο το διάστημα είδαμε πολλά παράξενα. Ο Άρης χρεώθηκε με φάουλ που τα έβρισκαν μόνο οι διαιτητές ενώ ο Παναθηναϊκός που έπαιζε πρέσιγκ δεν δεχόταν τίποτα εις βάρος του. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα αποβλήθηκαν ο Παραμανιδης και ο Χωλόπουλος και η διαφορά μειώθηκε στο 93-87.
Ήταν όμως η σειρά του Γκάλη να δώσει τη χαριστική βολή στον Παναθηναϊκό: με τέσσερα προσωπικά καλάθια ξανά μεγάλωσε η διαφορά και έτσι ο Άρης κέρδισε τελικά άνετα με 103-97.
Ο Άρης ήταν υπέροχος χωρίς να έχει κάποιο υστερήσαντα: όλοι οι παίκτες έβαλαν πάνω από τον εαυτό τους το συμφέρον της ομάδας και απέδειξαν ότι έχουν απεριόριστες δυνατότητες. Μία ομάδα που έχει τους Γκάλη, Παπαγεωργίου, Αλεξανδρή, Παραμανίδη και τους υπόλοιπους, είναι ικανή για μεγάλα πράγματα. Με τη νίκη επί του Παναθηναϊκού μπήκαν τα θεμέλια για μία ακόμη σπουδαία ομάδα. Ο Γκάλης απέδειξε ότι μπορεί να είναι και ομαδικός και σκόρερ, ο Παπαγεωργίου ήταν αλάνθαστος, ο Αλεξανδρής ήταν κινητικός και δυναμικός, ο Παραμανιδης αγωνιστικός και πάλεψε πολλές φορές μόνος ανάμεσα σε ψηλότερους παίκτες, ο Ανανιάδης ήταν αέρινος, ενώ πολύτιμη ήταν η συμβολή των Χωλοπουλου Βαμβακούδη και Νάστου
Εξαιρετική η παρουσία του κόσμου που γέμισε το Παλέ και έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν οι παίκτες μας ενώ ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τον εκνευρισμό των περισσότερων παικτών του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Οι διαιτητές Κουμπούρης και Κόντης, όπως γράφει χαρακτηριστικά δημοσιογράφος της εποχής, σφύριζαν ακόμη και τις ανάσες και τα βλέμματα των παικτών του Άρη, ενώ αγνοούσαν περιπτώσεις παραβάσεων των πρασίνων. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Κόντης σφύριξε και τα τρία παιχνίδια των πρασίνων στη Θεσσαλονίκη…
Άρης: Αλεξανδρής 17, Παπαγεωργίου 23, Γκάλης 39, Παραμανίδης 13, Χωλόπουλος 4, Ανανιάδης 2, Βαμβακούδης 3, Νάστος 2
Παναθηναϊκός: Κορωναίος 27, Κόντος 23, Νέλσον, Στεργάκος 15, Βίδας 8, Παπαντωνίου 12, Ιωάννου 5, Παπάζογλου 6, Μπατής 1
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
