Η βρετανική συνταγή στον πάγκο του Άρη ξεκίνησε τη δεκαετία του εβδομήντα που έφερε τρια ονόματα από τη Γηριά Αλβιόνα στο Χαριλάου, ενώ συνεχίστηκε το 2022 με την έλευση του Άλαν Πάρντιου.
Η σελίδα μας θα κάνει μια αναδρομή στους τρεις προπονητές που προηγήθηκαν του Πάρντιου, παραθέτοντας παράλληλα πλούσιο υλικό από το μοναδικό της αρχείο.
Φωτογραφίες από την άφιξη του Άλλεν και την υποδοχή του από το ΔΣ του Άρη, ενώ δεξιά με τον συνονόματο και συμπατριώτη του προπονητή του Παοκ, Λες Σάννον.
1971, Λες Άλλεν. Τον Ιανουάριο του 1971 ο Άρης μένει χωρίς προπονητή καθώς αποχωρεί ο τροπαιούχος Μίροσλαβ Τσίριτς. Η ομάδα πορεύεται με υπηρεσιακό τον Λέλο Μπαλτατζή, ενώ ταυτόχρονα ψάχνει μια καλή λύση από το εξωτερικό. Γύρω στον Φεβρουάριο φτάνει στην πόλη μας ένας όνομα του βρετανικού ποδοσφαίρου, ο παλιός παίκτης των Τσέλσι, Τότεναμ και QPR, Λες Άλλεν. Ο Άλλεν έχει δουλέψει ως προπονητής μόνο το 1969-70 στην QPR, αλλά φαίνεται σοβαρός και πολλά υποσχόμενος. Ωστόσο η συμφωνία καθυστερεί και τελικά έρχεται τον Μάρτιο. Ο βρετανός θα κάτσει στον πάγκο του Άρη σε δύο μόνο αγώνες, εναντίον του Ηρακλή και της Βέροιας. Θα επιστρέψει στην χώρα προφασιζόμενος πρόβλημα με τη σύζυγο και το σχολείο των παιδιών του. Έτσι στον πάγκο συνεχίζει ο Μπαλτατζής επιβεβαιώνοντας το "ουδείς μονιμότερος του προσωρινού". Ο Άλλεν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη λίγο καιρό αργότερα για να προπονήσει τον Ηρακλή, αλλά χωρίς να αφήσει έντονο το στίγμα του, στην Ελλάδα ή γενικώς στο ποδόσφαιρο. Είναι γεννημένος το 1937, και αισίως 86 ετών.
Προπόνηση του Μακ Γκίνες έξω από το γήπεδο Χαριλάου, ενώ αριστερά μαθαίνει τα ελληνικά. Ο Μακ Γκίνες ήρθε στην Ελλάδα με μαλλιά και έφυγε φαλακρός. Ο αστικός μύθος λέει πως τα έχασε σε λίγες μέρες, στα δύο παιχνίδια του Ιουνίου του 1972 όταν ο Άρης αδικήθηκε από τη διαιτησία σε δύο διαδοχικά παιχνίδια εναντίον του Παοκ σε πρωτάθλημα και κύπελλο!
1971, Ουίλφ Μακ Γκίνες. Ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατά τη δεκαετία του πενήντα, γλίτωσε το ταξίδι στο Μόναχο το 1958 λόγω τραυματισμού. Ο Μακ Γκίνες συνέχισε ως προπονητής των ακαδημιών της Γιουνάιτεντ, αλλά και της πρώτης ομάδας σε κάποια παιχνίδια, ως υπηρεσιακός. Στον Άρη ήρθε το καλοκαίρι του 1971, λύνοντας τελικά το πρόβλημα του προπονητή που κρατούσε από τον Ιανουάριο. Στον Άρη έδειξε σημαντικό έργο, ανέδειξε αρκετούς νέους παίκτες και γενικά άφησε καλό όνομα, κατακτώντας το 1972 την 4η θέση και το 1973 την 9η. Συνέχισε στην Παναχαϊκή βγάζοντάς την στην Ευρώπη, ωστόσο η καριέρα του δεν έχει να επιδείξει κάτι το σημαντικότερο. Γεννημένος το 1937, είναι ακόμη εν ζωή στα 86 του χρόνια! Με τον Άρη έκανε 78 παιχνίδια, 36 νίκες, 20 ισοπαλίες και 26 ήττες, κατέχοντας υψηλή θέση ανάμεσα στους προπονητές που πρόσφεραν στον σύλλογο.
Ο Μπλάνστοουν στον πάγκο του Άρη. Δυστυχώς δεν έμεινε πολύ και δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα παρότι κατετάγη πρώτος!
1980: Φράνκ Μπλάνστοουν. Παλιός άσσος της Τσέλσι, με μικρή προπονητική καριέρα στη χώρα του (Μπρέντφορντ). Στην Ελλάδα ήρθε ως προπονητής του Εθνικού κατά το 1979-80. Ο Εθνικός με τον Μπλάνστοουν κυνήγησε μέχρι ένα σημείο ακόμη και το πρωτάθλημα, συνδιεκδικητής μαζί με τον Άρη της πρώτης θέσης. Τον Ιανουάριο του 1980 κερδίζει τον Άρη στο Χαριλάου σπάζοντας το εντυπωσιακό σερί νικών που κρατούσε από την εποχή του Τσατσέφσκι. Τον Μάρτιο του 1980 γίνεται μια εντυπωσιακή "τράμπα", αφού Εθνικός και Άρης ανταλλάσσουν τους προπονητές τους: Ο Σασία συνεχίζει στον Εθνικό και ο Μπλάνστοουν στον Άρη! Στα υπολειπόμενα παιχνίδια ο Άρης κάνει 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 1 ήττα, κατακτώντας την πρώτη θέση μαζί με τον Ολυμπιακό. Στο μπαράζ του Βόλου ο βρετανός χάνει την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής. Παρότι υπήρχε διάθεση από τη διοίκηση να παραμείνει, αυτός αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του και στην Μπρέντφορντ. Ωστόσο δεν έκανε κάτι σπουδαίο στην μετέπειτα καριέρα του ως προπονητής. Γεννημένος το 1934, είναι ακόμη εν ζωή, στα 89 του πλέον χρόνια.
Αυτοί είναι οι τεχνικοί που κατά τη δεκαετία 1971-80 κράτησαν το τιμόνι του Άρη. Το εντυπωσιακό είναι πως βρίσκονται όλοι εν ζωή, αν και σε προχωρημένη ηλικία. Άραγε τι θα λέγανε για τον Άρη, την εμπειρία τους στην Ελλάδα, αν συναντιόντουσαν τυχαία σε κάποιο βρετανικό "καφενείο" πίνοντας όλοι μαζί το τσάι τους;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
