Aπό την δεκαετία του ΄70 ακόμα ο Άρης είχε παράδοση να φέρνει μεγάλα ονόματα για τον πάγκο της ομάδας. Να υπενθυμίσουμε κάποιους σπουδαίους προπονητές που ήρθαν στον Άρη όπως ο Τσίριτς, ο Στάνκοβιτς, ο Τσατσέφσκι, ο Βίτσαν, αργότερα ο Λίμπρεχτς. Ανάμεσα σε όλα αυτά τα ονόματα, το πιο μεγάλο και σπουδαίο ήταν ο Γερμανός «καθηγητής» του ποδοσφαίρου, ο περίφημος Ντίτμαρ Κράμμερ.
Ο Κράμμερ γεννήθηκε στις 4/4/1925 στο Ντόρτμουντ και ήταν γνωστός ως «Καθηγητής του Ποδοσφαίρου» αλλά και ως «Ναπολέων», λόγω του μικρού του ύψους (1.61 μ.).
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από μικρές γερμανικές ομάδες και στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη γερμανική ομοσπονδία στη δεκαετία του 1960. Το 1966 μαζί με τον Ούντο Λάτεκ ήταν οι βοηθοί του Χέλμουτ Σεν στο Μουντιάλ της Αγγλίας, όπου οι Γερμανοί τερμάτισαν δεύτεροι.
Το 1964 ξεκίνησε συνεργασία με την ομοσπονδία της Ιαπωνίας και θεωρείται ο «πατέρας» του ποδοσφαίρου στη «Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου», βελτιώνοντας την Εθνική ομάδα αλλά και καθιερώνοντας την ιαπωνική λίγκα.
Σημαντικότερο επίτευγμά του όμως σίγουρα είναι το μεγάλο έργο του στη Μπάγερν των Μπεκενμπάουερ, Μάγιερ, Μίλερ και Χένες, όπου κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό (1976).
Εργάστηκε επίσης στις Εθνικές Αιγύπτου, ΗΠΑ, Μαλαισίας, Ταϊλάνδης και στις Ελπίδες της Κορέας, αλλά και σε Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Αλ Ιτιχάντ, Λεβερκούζεν και τον Άρη, τον οποίο καθοδήγησε τη σεζόν 1981-82 .
Στον μεγάλο Άρη του ΄80, που κρατούσε ακόμα η δύναμη της πολύ καλής φουρνιάς ποδοσφαιριστών, τον έφερε ο πρόεδρος τότε της ομάδας Χρήστος Κάλεν. Ο παράγοντας του Άρεως είχε επιχειρηματική δράση στην Γερμανία και κατάφερε να πείσει τον Ντίτμαρ Κράμμερ να έρθει στη Θεσσαλονίκη.Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Γερμανός προπονητής επιζητούσε να δουλέψει σε μια μεσογειακή χώρα με το κατάλληλο κλίμα για τη γυναίκα του που την ταλαιπωρούσαν μυοσκελετικά προβλήματα.
Ο Κράμερ, ερχόμενος τον Δεκέμβρη του 1981 στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη, είναι αλήθεια ότι ήρθε αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες γι΄αυτόν καταστάσεις και με πρόσωπα που ήταν πολύ μακριά από τη δική του φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο.Από τον γερμανικό επαγγελματισμό και αυτοματισμό, την τέλεια οργάνωση και το άψογο εργασιακό περιβάλλον, βρέθηκε σε μια ομάδα που μέχρι πριν δύο χρόνια ήταν ερασιτεχνική,χωρίς υποδομές,χωρίς οργάνωση και με παίκτες που είχαν ταλέντο,αλλά καμιά ποδοσφαιρική παιδεία.
Δεν μπορούμε να είμαστε στο μυαλό του και στην σκέψη του, όταν ήρθε αντιμέτωπος με όλα αυτά.Ωστόσο παρέμεινε όλη τη χρονιά, από επαγγελματισμό ίσως ή γιατί γι αυτόν βάραινε πολύ το θέμα της υγείας της συζύγου του.
Ανέλαβε την ομάδα μετά την 9η αγωνιστική αντικαθιστώντας τον Μίκαελ Βίτσαν.Ο Άρης είχε ακόμα στις τάξεις του σπουδαίους ποδοσφαιριστές.Ο Κράμερ θα κάτσει για πρώτη φορά στο πάγκο του Άρη στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (6.12.1981) που όμως λόγω τιμωρίας θα γίνει στην Κατερίνη. Το τελικό αποτέλεσμα (3-0) θα είναι ένα θρίαμβος,ενώ δυο βδομάδες μετά θα κερδίσει και τον ΠΑΟΚ με 2-1 στου Χαριλάου.
Συνολικά η ομάδα θα παρουσιάσει ένα καλό πρόσωπο κυρίως στο Χαριλάου (αήττητος επί 12 αγωνιστικές και χωρίς εντός έδρας ήττα). Την χρονιά εκείνη η ομάδα μας θα τερματίσει 5η στο πρωτάθλημα, μένοντας έξω από την Ευρώπη όμως, για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια.
Ο ίδιος ο Κράμμερ,απογοητευμένος πολλές φορές από τις συνθήκες και την έλλειψη ποδοσφαιρικής παιδείας των παικτών έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι θα ήταν καλύτερο ….να προπονώ τα τμήματα υποδομών της ομάδας και να μαθαίνω το ποδόσφαιρο στα παιδιά.Οι μεγάλοι σε ηλικία παίκτες δεν μπορούν πια να μάθουν σωστά το ποδόσφαιρο…
Το καλοκαίρι θα φύγει από την Ελλάδα και θα επιστρέψει στην Γερμανία για να δουλέψει στην Λεβερκούζεν που αγωνίζονταν στην Β’ Εθνική εκείνη την χρονιά. Με τον Άρη είχε 10 νίκες, 9 ισοπαλίες και 7 ήττες στα 26 παιχνίδια που κοουτσάρισε την ομάδα.
Όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, παίκτες και παράγοντες, έχουν να λένε για τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις, την κουλτούρα του γύρω από το ποδόσφαιρο και την ηγετική του φυσιογνωμία. Ο «Ναπολέων» του ποδοσφαίρου ήταν ένας φιλόσοφος της μπάλας και γι’ αυτό συνέχισε να εργάζεται ως καθηγητής της FIFA για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου μέχρι τα γεράματά του.
Όλες οι μαρτυρίες των παικτών που συνεργάστηκαν μαζί του,μιλούν για έναν προπονητή που ήταν ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα,απλός και κατανοητό, με έντονο το χαρακτήρα του παιδαγωγού.
Ο Ντίνος Κούης θυμάται χαρακτηριστικά ότι ο Κράμμερ ήταν εκείνος που τον παρότρυνε να χτυπάει τα φάουλ και τον βοήθησε στην σχετική προπόνηση του.
Ο Γιάννης Τζιφόπουλος και ο Γιώργος Ζήνδρος που συνεργάστηκαν μαζί του μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τον Κράμμερ.
Λέει ο Γιάννης Τζιφόπουλος:
«Είναι ο μεγαλύτερος σε όνομα προπονητής που πέρασε από τον Άρη. Είχε κατακτήσει με την Μπάγερν Μονάχου το πρωταθλητριών. Ήταν φυσιογνωμία, ο Ναπολέων του ποδοσφαίρου. Ο άνθρωπος που ότι έλεγε το εξηγούσε και το ανέλυε. Εμένα με είχε ιδιαίτερη αδυναμία. Ήταν χαρισματικός προπονητής και μετέδιδε τις γνώσεις του. Επίσης, ήταν πολύ οργανωτικός. Στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν κορυφαίο προπονητή. Ένας από τους καλύτερους προπονητές που πέρασαν».
Όλη την εβδομάδα δουλεύαμε στη τακτική, ανάλογα με την ομάδα που αντιμετωπίζαμε. Θυμάμαι, ένα παιχνίδι με την ΑΕΚ στο γήπεδο της Κατερίνης, που κερδίσαμε 3-0. Μας έλεγε να πιέζουμε και μετά να περιμένουμε και να χτυπάμε στην κόντρα τον αντίπαλο.
Ήταν πολύ προσιτός. Μπορούσες να έρθεις σε επικοινωνία μαζί του. Να κάνεις διάλογο. Δουλεύαμε συγκεκριμένα πράγματα, ανάλογα με τη θέση που παίζαμε. Ήταν χαρισματικός και μεταδοτικός. Τελείως διαφορετικός τρόπο προπόνησης.
Ο Γιώργος Ζήνδρος σημειώνει:
Τον είχα προπονητή και δεν θα μπορούσα να πω παρά μόνο καλά λόγια. Ήταν ένας πραγματικός δάσκαλος.Έπαιρνε ξεχωριστά τον κάθε παίκτη και συζητούσε μαζί του. Ερχόταν στο γήπεδο μία ώρα πριν ξεκινήσει η προπόνηση και έφευγε μία ώρα αφού τελείωνε. Δεν άφηνε καμία λεπτομέρεια στην τύχη.
Ο μεγάλος Γερμανός ποδοσφαιριστής Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, που αναδείχτηκε από τον Κράμμερ έλεγε: Για πολλούς ήταν κάτι παραπάνω από ένας προπονητής. Για μένα ήταν πατρική φιγούρα, προώθησε πολύ την καριέρα μου στα πρώτα μου χρόνια. Το ότι έκανα ποδοσφαιρική καριέρα το χρωστάω σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν. Θρηνούμε για έναν μεγάλο προπονητή και υπέροχο άνθρωπο», δήλωσε σχετικά ο πρόεδρος της Μπάγερν
Το 2011, έγινε ο πρώτος προπονητής που τιμήθηκε από τη γερμανική ομοσπονδία με ειδικό βραβείο για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο.
Ο Ντίτμαρ Κράμερ συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία πενηντάδα προπονητών, σύμφωνα με το γνωστό γαλλικό περιοδικό, France Football.
Πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2015.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ OIASSOITOUAREOS.GR
