Στις 16 Νοεμβρίου 2020 "έφυγε" από τη ζωή ο Αντώνης Γεωργιάδης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Δόξας Δράμας και ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες προπονητές όλων των εποχών, με πέρασμα μάλιστα μίας διετίας από τον πάγκο του Άρη.
Ο Γεωργιάδης, γέννημα θρέμμα της Δράμας, αγωνίστηκε στην μεγάλη ομάδα της Δόξας κατά τη δεκαετία του 50, συμπαίκτης με τον Τάκη Λουκανίδη και τους τότε σπουδαίους άσσους της καλύτερης επαρχιακής ομάδας όλων των εποχών. Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, ακολούθησε την προπονητική.
Ελπίδα Δράμας, Ηρακλής Σερρών, Πανσερραϊκός, Καβάλα, Δόξα, Ολυμπιακός Βόλου, ΠΑΣ Γιάννενα, ΟΦΗ και Λάρισα ήταν οι πρώτες ομάδες που οδήγησε με επιτυχία και δημιούργησε ένα πολύ καλό όνομα στην "πιάτσα".
Έτσι ο Άρης το 1982 τον προσέγγισε και τελικά τον προσέλαβε ως αντικαταστάτη του Γερμανού Κράμμερ. Στον Άρη κάθισε για δύο σεζόν, 1982-83 και 1983-84 προσπαθώντας να οδηγήσει τη σπουδαία ομάδα που παρέλαβε, σε κάποια διάκριση. Ωστόσο ο Άρης συνέχισε την κατιούσα που είχε πάρει και κατετάγη 5ος και 4ος, χωρίς να διακριθεί στο κύπελλο και χωρίς να λάβει το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Έτσι στο ξεκίνημα της σεζόν 1984-85 ο Δραμινός τεχνικός αντικαταστάθηκε από τον Ολλανδό Τάις Λίμπρεχτς.
Στη συνέχεια της καριέρας του δούλεψε στην ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, την Καλαμαριά, τον Εθνικό, αλλά και την εθνική ομάδα της χώρας μας, πριν αποσυρθεί από τους πάγκους το 1996, μετά από μια τριετία στον Πανηλειακό.
Στον Άρη συμπλήρωσε 74 συνολικά ματς, κάνοντας 36 νίκες, 20 ισοπαλίες και 18 ήττες, ενώ βαθμολογήθηκε για την προσφορά του με 34,45 βαθμούς, κατέχοντας την 7η θέση σε αξία, ανάμεσα στους προπονητές από το 1959 και μετά.
Ο Άρης με τον Γεωργιάδη στον Καναδά, όπου έπαιξε σε διεθνές τουρνουά το καλοκαίρι του 1982
Σαν προπονητής ήταν γνώστης του μοντέρνου ποδοσφαίρου, ήταν αρκετά ευφυής και εργατικός. Ήταν λάτρης του ομαδικού παιχνιδιού και διάβαζε καλά τους αντιπάλους και το παιχνίδι τους, προσαρμόζοντας το παιχνίδι του Άρη επάνω σε αυτούς. Γενικά λόγω της εμπειρίας του είχε καλό ποδοσφαιρικό μάτι και διέκρινε τα υπέρ και τα κατά των παικτών του, αλλά και των αντιπάλων του.
Σαν χαρακτήρας ήταν δυστυχώς απομονωμένος από τους παίκτες. Γενικά διακρινόταν από έναν εγωισμό που μπορούσε να καταστή υπέρμετρος. Ήταν υπερβολικά φιλόδοξος, ενώ είχε κακή σχέση με τους δημοσιογράφους, έχοντας μια πολύ έντονη πολιτική εναντίον τους, αφού δεν τους ήθελε να ανακατεύονται στα πόδια του, αλλά να τους χρησιμοποιεί όταν έκρινε αυτός σωστό. Έτσι δεν είχε συμπάθειες στον τύπο.
Το 1982-83 η ομάδα πήγαινε αρκετά καλά, με βλέψεις ακόμη και για τον τίτλο, ωστόσο στις τελευταίες 8 αγωνιστικές "κλάταρε" και κάνοντας συνεχή αρνητικά αποτελέσματα κατόρθωσε κυριολεκτικά να καταταγεί 5η. Η ήττα από την τελευταία και υποβιβασμένη Ρόδο αποτέλεσε μια μαύρη σελίδα της ομάδας και συνοδεύτηκε από πολλά επεισόδια. Την επόμενη σεζόν ο Άρης πλασαρίστηκε στην τετράδα, αλλά η δυναμική των ομάδων του ΠΟΚ δεν του επέτρεψαν να πετύχει κάτι καλύτερο. Ο Άρης επί Γεωργιάδη ενισχύθηκε με καλούς ξένους (Γκουιντάρ, Έρικσον), ενώ δόθηκε και σημασία στις ακαδημίες με την επαγγελματοποίηση ταλαντούχων νεαρών (Μπιμπισίδης, Χατζηνικολάου κ.α.).
Ο Αντώνης Γεωργιάδης ήταν σίγουρα μια μεγάλη προσωπικότητα που άφησε πολλά στην ομάδα μας. Την εποχή που προσελήφθη στον Άρη ήταν ένα από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, ανερχόμενος και φιλόδοξος, άτομο που ταίριαζε στη φιλοσοφία της ομάδας, ενώ με τη γενική του πορεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο έγραψε τις δικές του σελίδες στην ιστορία του αθλήματος, μερικές από τις οποίες έχουν κιτρινόμαυρο χρώμα!
Ο Αντώνης Γεωργιάδης έφυγε στα 85 του μια μέρα σαν σήμερα..
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
