Ο Άρης, ως γνωστόν συνδέεται με τον εορτασμό του ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της ελληνικής Επανάστασης του 1821, λόγω της ημερομηνίας ίδρυσής του, αυτή της 25ης Μαρτίου 1914. Ωστόσο, με την ελληνική επανάσταση του «αθάνατου» ΄21, συνδέονται και για έναν επιπλέον λόγο, αυτόν του ένδοξου ονόματός του! ΑΡΗΣ! Το βρίκιον* «Άρης» είναι ένα από τα ιστορικότερα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού
Το βρίκιον «Άρης» είναι ένα από τα ενδοξότερα πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, αφού έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ναυπηγήθηκε στη Βενετία το 1807, κατόπιν παραγγελίας του Αναστασίου Τσαμαδού και πήρε το όνομα του μυθικού θεού του πολέμου Άρη. Το Μάρτιο του 1821, εν όψει του αγώνα της ανεξαρτησίας της Ελλάδος, εξοπλίστηκε και στη συνέχεια εντάχθηκε στο στόλο της Ύδρας.
Το ακρόπρωρο του πλοίου, τοποθετήθηκε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Αθήνα.
Βρίκιον ή μπρίκι ήταν η ονομασία παλαιότερου ιστιοφόρου δίστηλου (δικάταρτου) εμπορικού ή Πολεμικού πλοίου, ίδιο με Πάρωνα. Τα Βρίκια λόγω των ναυτικών αρετών τους θεωρήθηκαν τα προσφιλέστερα των Ελλήνων ναυμάχων πλοία κατά την διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Πολεμικά πλοία τύπου "βρίκια" (Πάρωνες) του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν τα: Αθηνά, Αντίζηλος, Άρης Ι, Αχιλλεύς Ι, Ηρακλής Ι, Θεμιστοκλής Ι, Τιμολέων.
Ο «Τουρκοφάγος Άρης»
Ο «Άρης» ήταν ένα μπρίκι θρύλος. Ήταν το πλοίο του Τσαμαδού, του σπουδαίου αγωνιστή της επανάστασης του 1821, που έπεσε ηρωικά στο «υγρό» πεδίο της μάχης.
Έλαβε μέρος σε πολλές ναυμαχίες, αλλά δοξάστηκε το 1825, λίγο πριν την Πτώση της Σφακτηρίας, κατά την πολιορκία του νησιού, όπου πέρασε με επιτυχία ανάμεσα από τον κλοιό των Αιγυπτιακών πλοίων του Ιμπραήμ, διαφεύγοντας σώο από τον κόλπο του Ναυαρίνου μετά από πολύωρη μάχη. Ο Άρης έμεινε στην ιστορία για την ηρωική έξοδό του, για το πώς διέσπασε τον ασφυκτικό κλοιό στη Σφακτηρία και με κουρελιασμένα πανιά έθεσε εκτός μάχης επτά εχθρικά πλοία... Η έξοδος του πλοίου «Άρης» από το Ναβαρίνο αποτελεί ένα από τα ηρωικότερα και πιο συγκινητικά περιστατικά του ναυτικού αγώνα κατά την ελληνική επανάσταση του 1821...
Το μπρίκι ήταν το μοντέλο του ζωγράφου Βολανάκη στο έργο του «Η έξοδος του Άρη». Στην περίφημη ελαιογραφία, που αναπαριστά τη διέλευση του πλοίου ανάμεσα από 57 εχθρικά πολεμικά και την έξοδό του από τον όρμο του Ναβαρίνου, μετά τη μάχη της Σφακτηρίας, κατά την οποία εξέπνευσε ο Τσαμαδός.
Η ηρωική έξοδος του «Άρη» από το Ναβαρίνο μετά την επίθεση του Ιμπραήμ.
Ναύαρχος Βότσης
Ποια άλλη σύνδεση υπάρχει ανάμεσα στην ονομασία του συλλόγου μας και την περίοδο της ελληνικής Επανάστασης; Ιδού η απάντηση. «Άρης» ήταν η ονομασία που δόθηκε από τους ιδρυτές του στις 25 Μαρτίου 1914 σε ένα εξοχικό κέντρο της περιοχής του Βότση (Καλαμαριά), η οποία την εποχή εκείνη αποτελούσε πρόσφορο τόπο αναψυχής κατά τις γιορτές και τις αργίες. Το βρίκιον «Άρης», ήταν τo τελευταίo ελληνικό καράβι που διέσπασε τον εχθρικό κλοιό της πολιορκίας της νήσου Σφακτηρίας, περιμένοντας μάταια τον κυβερνήτη του, Αναστάσιο Τσαμαδό, ο οποίος είχε πέσει μαχόμενος. Με τον «Άρη» κατάφεραν να διαφύγουν με πολύ κόπο και ο Α. Μαυροκορδάτος και μερικοί άλλοι υπερασπιστές του νησιού. Την κυβέρνηση του πλοίου ανέλαβε ο ναύαρχος Νικόλαος Βότσης και μαζί με τον Δ. Σαχτούρη ξεκίνησαν για τον δύσκολο απόπλου, καθώς την έξοδο για την ανοιχτή θάλασσα από την κεντρική είσοδο του κόλπου είχαν κλείσει τρεις φρεγάτες. Οι ναύτες του ελληνικού πλοίου έφεραν την εικόνα της Παναγίας στο κατάστρωμα και μία άγρια μάχη ξέσπασε...
Πάρων Άρης. Νικόλαος Καλογερόπουλος (1889-1957), Λάδι σε καμβά, Συλλογή ΝΜΕ...
Ο «Άρης» έβαλε πλώρη για τη μοναδική ανοιχτή δίοδο, το στενό άνοιγμα ανάμεσα στη Σφακτηρία και τον βράχο Tsichli-Baba. Επρόκειτο να επιτελέσει έναν ελιγμό που απαιτούσε εξαιρετική ναυτική δεινότητα. Ο «Άρης», ωστόσο, κατάφερε να βγει στην ανοιχτή θάλασσα και με τα 16 μικρά κανόνια του, που δεν σταμάτησαν να βάλλουν, προκάλεσε σοβαρές ζημιές στον εχθρό. Κατά την έξοδό του βύθισε ένα μπρίκι, έκαψε μία γολέττα και έθεσε εκτός μάχης πέντε μπρίκια. Ύστερα από τη σκληρή μάχη, που διήρκεσε πέντε ώρες, τα πανιά του μικρού πλοίου κουρελιάστηκαν. Με 2 νεκρούς και 7 τραυματίες κατέπλευσε στην Καλαμάτα. Ο «Άρης» χάρη στην ηρωική τόλμη του κυβερνήτη και του πληρώματος που αψήφησαν τον κίνδυνο, έγραψε μια ακόμα λαμπρή σελίδα στην ιστορία της δράσης του ελληνικού ναυτικού. Ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης, που παρακολουθούσε τη ναυμαχία από το φρούριο του Νεοκάστρου, έγραψε στα απομνημονεύματά του: «Σώθηκαν με μεγάλο κίνδυνο κι απερίγραπτη γενναιότητα αυτείνοι οι άνθρωποι του καραβιού. Άλλο είναι να το βλέπει άνθρωπος και άλλο να το λέγει. Σώθηκαν με την βοήθεια του Θεού, δίνοντάς τους ανδρεία πολλή»....
Ένας αιώνας ιστορία στον βυθό του Αιγαίου
Μετά το 1900 το πλοίο έμεινε προσορμισμένο στον Πόρο και λειτουργούσε ως Σχολή Ναυτοπαίδων. Διατηρήθηκε μέχρι τις 25 Μαρτίου 1921 οπότε και βυθίστηκε από την τότε κυβέρνηση «τιμητικά», κατά τον εορτασμό των 100 ετών από την ελληνική επανάσταση του 1821, στα νερά του Σαρωνικού. Σε μια πανηγυρική τελετή, ο «Άρης» «κοιμήθηκε» για πάντα στο υγρό στοιχείο για το οποίο είχε γεννηθεί. Το γεγονός αυτό, της πόντισής του, δέχθηκε πολλές επικρίσεις, ακόμα και σήμερα. Το κουφάρι, έναν αιώνα τώρα, βυθισμένο στη λάσπη του Σαρωνικού, σε βάθος μόλις 17 μέτρων ανάμεσα στη Σαλαμίνα και την Αμφιάλη, δέχεται τ΄ απόνερα των περαστικών πλοίων και αντιστέκεται στον χρόνο... Για τρία χρόνια έγινε αντικείμενο μελέτης από καταδύτες, ιδιώτες και του Πολεμικού Ναυτικού, και ερευνητές της εφορείας εναλίων αρχαιοτήτων. Ένα τέτοιο ιστορικό πλοίο θα έπρεπε να γίνει μουσειακό μνημείο και όχι να βυθιστεί κάτω από το νερό. Μέσα στο 2020, προβλέπεται να ξεκινήσει η νέα φάση της έρευνας, που προβλέπει ανέλκυσή του.
Αντί επιλόγου
Αντιλαμβανόμαστε όλοι μας, λοιπόν, ότι η ονομασία του συλλόγου μας «κουβαλάει» τεράστια ιστορία και περηφάνια! Αποτελεί καθήκον μας όλων των αρειανών να κρατήσουμε αυτή τη βαριά «κληρονομιά» αναλλοίωτη! Να τη διδάξουμε στις νέες γενιές, να τους μεταφέρουμε την «άσβεστη» φλόγα του αρχαιοελληνικού θεού του Πολέμου, που «σιγοκαίει» μέσα στις καρδιές μας παρά την πάροδο των χρόνων! Να τους μεταλαμπαδεύσουμε τις ιδέες και τα ιδανικά αυτού του τεράστιου συλλόγου, του ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΤΟΥ ΑΡΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!
Πηγές:mixanitouchronou.gr
Ο φτερωτός θεός
