«Για τον Τόσκο…»
Αγαπημένε μας Τόσκο…
Πέρασαν πέντε μήνες και δέκα ημέρες (5 Ιανουαρίου 2020-δολοφονία Τόσκο Μποζατζίσκι) από τότε που οι μόνιμοι εν δυνάμει δολοφόνοι που λυμαίνονται χρόνια τώρα της Νύφης του Θερμαϊκού, έστησαν ενέδρα σε σένα και άλλους φίλους σου, που έτυχε να αγαπάνε ή να συμπαθούν μεταξύ άλλων και τον Άρη Θεσσαλονίκης. Πού να ήξερες αγαπημένε μας Τόσκο, ότι το να φορέσεις μια μπλούζα, ένα κασκόλ, ένα διακριτικό μίας ποδοσφαιρικής ομάδας, θα μπορούσε να στοιχίσει τη ζωή σου… Δύστυχε Τόσκο αδερφέ μας, η ψυχή σου ζητά δικαίωση για να αναπαυθεί εν ειρήνη στην αγκαλιά του Θεού…
Συμφοιτητή μου Τόσκο, σπούδαζες και συ Νομική, ήθελες μάλιστα λίγα μαθήματα για να πάρεις το πτυχίο… Και ίσως μια μέρα ποιος ξέρει να γινόσουν δικαστής και να απένειμες δικαιοσύνη, αυτή που ζητάει η ψυχούλα σου τώρα από τις ελληνικές αρχές, οι οποίες αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων… Πού να ήξερες έρμε Τόσκο, ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα αγνοείται…Όπως τότε που δεκάδες εγκληματικά στοιχεία, επιτέθηκαν με λοστούς και μαχαίρια σε ποδοσφαιρικό αγώνα ακαδημιών Άρη-Παοκ , δίχως κανένας τους να πάει τελικά φυλακή… Το θέμα ξεχάστηκε, η δικαιοσύνη με το πέρας του χρόνου «έφθινε» και τελικά αθωώθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι λόγω «αμφιβολιών»…Μα τι ντροπή…
Και πού ξέρεις δύστυχε Τόσκο, ίσως να γλίτωνες τον άδικο θάνατό σου αν τότε τιμωρούνταν οι ένοχοι…Ίσως ένας από εκείνους τους εγκληματίες, να ήταν ο ίδιος με αυτούς που για ένα σήμα, έκαναν και κάνουν οργανωμένες εφόδους θανάτου…Ίσως αν τιμωρούνταν τότε οι ένοχοι, σήμερα να ήσουν ζωντανός. Αν υπήρχε ικμάδα δικαιοσύνης θα ήσουν ζωντανός Τόσκο σήμερα. Θα έκανες όνειρα, οικογένεια, θα ζούσες χρόνια πολλά…
Σε χτύπησαν σαν το σκυλί, πεσμένο στο έδαφος συνέχισαν να σε χτυπάνε, μέρα μεσημέρι δύστυχε Τόσκο. Σε τόσο κεντρικό σημείο της όμορφης (;;;) Θεσσαλονίκης με τόσες κάμερες… Συνελήφθησαν μόλις δύο άτομα, τα οποία αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν ελεύθερα. Όπως κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι δεκάδες δολοφόνοι που φρόντισαν να εξαφανιστούν αλλά και να τους «εξαφανίσουν» (κρύψουν;;;)… Γιος ασφαλίτισας ο ένας. Για δες κάτι συμπτώσεις…
Στην διεφθαρμένη από πάνω ως κάτω Ελλαδίτσα δεν έχεις δει τίποτα Τόσκο αδερφέ μας. Είμαι βέβαιος ότι ο φανατικός οπαδός του παοκ που συνελήφθη μαζί με τη φανατική οπαδό του παοκ ΑΣΤΥΝΟΜΟ της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ μητέρα του δεν μίλησαν ούτε μια φορά για τέτοια θέματα. Δεν ήξερε τίποτε η μαμά σου δολοφόνε. Και γέννησες έναν δολοφόνο που μαζί με άλλους δολοφόνους σκότωσαν σαν το σκυλί στο αμπέλι έναν συνάνθρωπό τους δίχως καμία πρόκληση. Θα πρέπει να κομπάζεις από υπερηφάνεια…Θα «έπεσες από τα σύννεφα». Εμείς πάλι όχι.
Όπως δεν πέσαμε από τα σύννεφα, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο συνήγορος των συλληφθέντων, ήταν ο ίδιος με το συνήγορο του μεγαλομετόχου για τη δίκη με το όπλο που όλως τυχαίως συνεχώς αναβάλλεται…Όπως δεν πέσαμε από τα σύννεφα για την ενορχηστρωμένη «επίθεση» στον εισαγγελέα που σε ανύποπτο χρόνο και σε συνομιλία στο fb χαρακτήρισε τους οπαδούς του παοκ υπανθρώπους και από τότε εξαφανίστηκε εν μία νυκτί…Μα καλά υπάνθρωποι αυτοί; Αποκλείεται δεν το χωρά ο νους μου, είναι όλα ψέμματα και ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν…Ένα κακό όνειρο που κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε και όλα θα είναι στη θέση τους. Ο Τόσκο ζει και δεν γίνονται δολοφονικές επιθέσεις, όχι δεν την πέφτουν μαζικά σε παιδιά που τολμάνε να φορέσουν την αγαπημένη τους φανέλα ομάδας…
Θεσσαλονίκη. Η τόσο όμορφη και ερωτική πόλη, που κρύβει τόση βρωμιά μέσα της… Μια τόσο όμορφη εξωτερικά νύφη που ζέχνει εσωτερικά όπως ο Θερμαϊκός…
Το λάβαμε το μήνυμα κύριοι της ΕΛΑΣ. Ίσως να έφτασε ο καιρός να στείλετε ξανά μια ευχαριστήρια ανακοίνωση για έναν εκτυπωτή, ένα «ποντίκι» υπολογιστή, μια πληροφορία έστω… Και ναι ο συνάδελφός σας που υπέβαλε μήνυση για τα εγκαύματα που υπέστη σε ποδοσφαιρικό αγώνα στην Τούμπα από τους «μη υπανθρώπους», να τον βάλετε σε κανένα μπουντρούμι, να του κλείσετε ερμητικά το στόμα…
Το λάβαμε το μήνυμα κύριοι εισαγγελείς. Μάτια, στόματα και αυτιά ερμητικά κλειστά…Άρση απορρήτου δεν επιτρέπεται για τους δολοφόνους; Ένας άνθρωπος έπεσε νεκρός κύριοι, έπειτα από οργανωμένη μαφιόζικη επίθεση συμμορίας! Μήπως να ανοίγανε τα κινητά τηλέφωνα;; Μήπως να ενεργοποιούσατε το ΝΟΜΟ;;
Οι πληροφορίες στην αρχή έπεφταν βροχή. Η κοπέλα που άθελά της (;;) πάτησε με το αμάξι τον Τόσκο, αποτελειώνοντάς τον, δεν τον είδε…Ποιος είναι ο φίλος της κοπέλας ; Ποιος έδωσε το σύνθημα;; Ποιοι κάθονταν στην ίδια καφετέρια μαζί με τα παιδιά από τη Βουλγαρία;; Πώς είστε βέβαιοι ότι οδηγούσε η κοπέλα και όχι εκείνος που μίσθωσε το αυτοκίνητο που αποτελείωσε τον μισοθανόντα;; Τους ανακρίνατε κύριοι;; Γιατί δεν ανοίγετε τα τηλέφωνα, τι φοβάστε;;; Φοβάστε να ανακαλυφθεί η αλήθεια;; Μιλάμε για θάνατο ανθρώπου και δεν κάνετε άρση απορρήτου εν έτει 2020;;; Απλά ντροπή…Όλες οι ζωές έχουν την ίδια αξία κύριοι. Είτε σου ρίξουν βιτριόλι είτε σε χτυπήσουν πολλαπλώς και συνεχώς με σιδηρολοστό και σιδηρογροθιά! Πρέπει να αισθάνεστε υπερήφανοι που χτυπάτε με σιδηρογροθιές και ρόπαλα! Κοτόπουλα με κράνη κυριολεκτικά…
Δύστυχε αδερφέ μας Τόσκο. Ήρθες απλά μια εκδρομή για να περάσεις όμορφα. Και εδώ στην πόλη του Θεού, μέρα μεσημέρι αντί να χαρείς τον καφέ σου, συνάντησες το Χάρο. Στη «φιλόξενη» Θεσσαλονίκη είχες ξαναέρθει αλλά πρώτη φορά που ερχόσουν να δεις τον Άρη. Και σε σκότωσαν όχι μία αλλά πολλές φορές. Πρόλαβαν να σε συκοφαντήσουν., ότι επρόκειτο για ραντεβού θανάτου… Μα πόσα ψέματα … Και φυσικά από πού αλλού προήλθαν τα fakenews,μα φυσικά από τα κατευθυνόμενα μίντια της όμορφης συμπρωτεύουσας…
Στο πρόσωπό σου δύστυχε Τόσκο, βλέπω τον αδερφό μου, τον φίλο μου, τον κολλητό μου, το παιδί μου, γιατί πολύ απλά θα μπορούσε να ήταν στη θέση σου ένας από αυτούς. Βλέπω εμένα Τόσκο. Θα μπορούσε να ήμουν εγώ εκεί με το κιτρινόμαυρο κασκόλ… Είσαι εγώ, γίνομαι εσύ Τόσκο…
Τα δάκρυά μας στέγνωσαν Τόσκο… Όσο προσπαθούν να σκεπάσουν τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς, η οργή μας μεγαλώνει … Ο ήχος της ένοχης σιωπής της τυφλής ένοχης δικαιοσύνης είναι εκκωφαντικός… Όσο εκκωφαντική είναι και η κραυγή της ψυχής σου που συνεχίζει να φωνάζει για δικαιοσύνη… Και πίστεψέ με η δικαιοσύνη θα σώσει πολλούς συνανθρώπους μας από τα δίποδα κτήνη, που τους επιτρέπουν να δρουν ανεξέλεγκτα και μέχρι σήμερα να κυκλοφορούν ελεύθερα ενώ σου στέρησαν το ύψιστο αγαθό της ζωής…
Ο φτερωτός θεός
Οι παρακάτω στίχοι στα αγγλικά είναι εμπνευσμένοι από τη δολοφονία του αδερφού μας Τόσκο. Του το αφιερώνω. Αν κάποιος αδερφός, που είναι μουσικός, επιθυμεί να πάρει τους στίχους και να συνθέσει ένα τραγούδι, προς τιμή του Τόσκο θα ήταν ευχής έργον…
“The ballad of murderers”
The bride of the Τhermaikos dances to the rhythms of the killers, until the blood of an innocent falls to the ground, the bride wore her best dress today to welcome our brother…
Welcome to the hospitable Thessaloniki dear friend, welcome to our small town, have a look how many beauties, but even more how beautiful are their people, talk to them, meet them, have a coffee with them, sing and dance in the Thessaloniki city…
My dear Tosco, I remember you like yesterday, you stood out like a sunbeam in the dark, you came with a yellow scarf around your neck written by Aris Thessaloniki, yes it is the beautiful city of God, don't worry no one will hurt you here, we will take care of you ...
But beware, my brother, because the beauty lies, just look inside the bride and see how much dirt there is… And where you dance you drink and you get drunk with your brothers, you may listen to the ballad of the murderers, because nothing is as it seems, don't trust anyone, this city hides hate and envy, so if you want to save yourself, go away as soon as possible…
Yes, they are romantic in the castles, you see a plate of the bride of the Thermaikos, how beautiful and well-dressed, but don't get too close because you may be in danger… Be careful because evil reigns here, money abounds in law enforcement agencies and justice agencies , and as you get closer you will start to understand from the bad smell, that the bride of the Thermaikos, as beautiful as she is on the outside, so much hides hate and evil inside her.
Our dear Tosko, what a pity that for a scarf you left for a long trip, you put on your good clothes and came to the city of god, but it hides many enemies inside our brother, hides murderers and criminals, who for years now are infesting the place, beloved their murder tools are knives and irons…
Ah Tosco, you came for the first time to see your Αris that you liked, and some animals set up a carter for you and sent you to the grave…
In your face I see my brother, my friend, my child, in your face I see me,
You drank coffee in great musician mansion and you were getting ready to leave for your homeland…
But someone sent the message on the cell phone, a cell phone that never opened to let us know what it says, who the missions are, who the recipient was, a car that supposedly drove a woman, she didn't see you, falling from the deadly successive blows with the crowbars, you fell dead our brother in the dock they set up for you…
The sound of the silence of justice is deafening, as deafening as the cry of your soul that cries out for justice…
Welcome Tosco, to the city of evil, you unwittingly danced with them the ballad of the murderers… Those who circulate outside freedomly… Those who hide… Unfortunately Tosco studied law, and maybe one day to become a judge, to judge all them who slandered you that you had a deadly date, all those who cover up the crime, you would bring the radiant light of justice and illuminate all the dark streets of this seemingly beautiful city…
Have a nice trip our brother… Your soul will rest in peace when justice is done…
By the brother you never met,
Ermis
