Η ομάδα μας στο Βιαρέτζιο πριν το εναρκτήριο παιχνίδι εναντίον της Αβελίνο
Το ποδοσφαιρικό τουρνουά του Βιαρέτζιο της Ιταλίας, ξεκίνησε το 1949 και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην ιταλική αυτή πόλη κατά την διάρκεια του καρναβαλιού. Το τουρνουά αυτό είναι επισήμως αναγνωρισμένο από την FIFA και την UEFA, διοργανώνεται κάθε χρόνο και διαρκεί από το πρώτο Σαββατοκύριακο του καρναβαλιού μέχρι το τελευταίο του. Οι ομάδες που λαμβάνουν μέρος στέλνουν τις ομάδες Κ-20, ή τις δεύτερες ερασιτεχνικές παλιότερα, δίνοντας έτσι στο τουρνουά ένα νεανικό χαρακτήρα. Πλούσια και πασίγνωστα ταλέντα έχουν κατά καιρούς παρελάσει από το Βιαρέτζιο. Ο Πάολο Ρόσσι, ο Ντελ Πιέρο και ο Τόττι είναι λίγα από τα ονόματα που έχουν παίξει στο τουρνουά αυτό κατά τα πρώτα τους ποδοσφαιρικά βήματα. Στην διοργάνωση λαμβάνουν μέρος και ξένες ομάδες. Οι ομάδες χωρίζονται σε οκτώ ομίλους των τεσσάρων ομάδων και μετά από την ολοκλήρωση των αγώνων ακολουθούν αγώνες νοκ άουτ μεταξύ των πρωτοπόρων, μέχρι τον τελικό.
Ο Άρης δεν θα μπορούσε να απέχει από μια τέτοια εκδήλωση. Τη σεζόν 1979-80 η ανδρική ομάδα οδηγούσε την κούρσα στην Ελλάδα, ενώ είχε ήδη πραγματοποιήσει την εκπληκτική ευρωπαϊκή πορεία στο UEFA. Έτσι οι κίτρινοι προσκλήθηκαν να στείλουν την ερασιτεχνική τους ομάδα στην Ιταλία. Οι νέοι μας ήδη πρωταγωνιστούσαν στον βόρειο ερασιτεχνικό όμιλο και κάτω από την τεχνική ηγεσία του βετεράνου Αλέκου Αλεξιάδη διέθεταν ένα αρκετά καλό σύνολο. Κληρώθηκαν σε ένα αρκετά δύσκολο όμιλο, μαζί με την Αβελίνο, τη Ρίβερ Πλέϊτ και τη νικήτρια των δύο περασμένων τουρνουά, Φιορεντίνα.
Μια σπάνια φωτογραφία. Παίκτες του Άρη φωτογραφίζονται με τον Ιταλό Τζιοβάνι Μλεκ της Αβελίνο. Από αριστερά προς τα δεξιά Σκούτας, Γούναρης, Μλεκ και Καδόπουλος (αρχείο Καδόπουλου)
Το πρώτο παιχνίδι ήταν εναντίον της Αβελίνο στις 6 Φεβρουαρίου 1980, στο Κατσιάνο. Ο Άρης εκείνη την εποχή ήταν αρκετά γνωστός στην Ιταλία, λόγω του πρόσφατου θριάμβου του επί της Περούτζια και έτσι οι ιταλικές εφημερίδες αφιέρωσαν αρκετό χώρο στην ομάδα μας. Οι κίτρινοι μετά από καλή εμφάνιση πήραν ισοπαλία με 1-1 από τους Ιταλούς. Η Αβελλίνο προηγήθηκε στο 50’ αλλά ο Σκούτας ισοφάρισε μετά από λίγο, ενώ οι κίτρινοι έχασαν μεγάλες ευκαιρίες να κερδίσουν το παιχνίδι. Αυτός που ξεχώρισε από την ομάδα μας ήταν ο νεαρός Ζελελίδης. Το αστέρι του έλαμψε σε αυτό το τουρνουά, δείχνοντας την μεγάλη καριέρα που επρόκειτο να ακολουθήσει. Η σύνθεση της ομάδας μας ήταν η εξής: Μποΐκογλου, Σκέμπης, Τσιτελίδης, Ιωσηφίδης 54’ Παπαδόπουλος, Ανοιξιάδης, Γούναρης, Περιστερόπουλος, Σκούτας, 88’Ιακωβίδης, Καψάλης, Καδόπουλος, Ζελελίδης.
Ο προπονητής της Αβελίνο Λαντίνι δήλωσε: «Ξέραμε πως ο Άρης είναι μια καλή ομάδα. Δυστυχώς σήμερα οι Έλληνες μας το επιβεβαίωσαν».
Άρης - Ρίβερ Πλέιτ, ένα λάτιν ντέρμπι για τους κίτρινους!(αρχείο Θόδωρου Ζελελίδη)
Στις 9 Φεβρουαρίου ο Άρης αντιμετώπισε την κάτοχο και φαβορί για τον τίτλο, Φιορεντίνα, στην Σιένα. Μετά τον αγώνα ο Αλεξιάδης είπε: «Στα τόσα χρόνια της ποδοσφαιρικής μου ζωής, δεν έχω δει πιο δραματικό αγώνα!». Ο Άρης, παρότι έπαιζε από το 28’ με δέκα παίκτες και συνάντησε εχθρική διαιτησία, κατόρθωσε και ισοφάρισε δύο φορές τους Ιταλούς, παίρνοντας τελικά πολύτιμη ισοπαλία με 2-2. Οι επόπτες και ο διαιτητής ήταν καθοριστικοί, καθώς αγνόησαν παντελώς το τεχνικό οφσάιντ που έπαιζαν οι παίκτες μας, με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να φεύγουν συνεχώς από αντικανονική θέση. Ο τερματοφύλακας μας Μποΐκογλου ήταν ο ήρωας του αγώνα, κάνοντας σπουδαίες επεμβάσεις, ενώ ο Σκούτας αποβλήθηκε με αυστηρή κόκκινη κάρτα. Στο 32’ ο Περιστερόπουλος και στο 72’ ο Γούναρης, πέτυχαν δύο πανέμορφα γκολ, ισοφαρίζοντας το σκορ σε 1-1 και 2-2 αντίστοιχα. Η σύνθεση μας ήταν: Μποΐκογλου, Σκέμπης, Τσιτενίδης, Καψάλης, Ανοιξιάδης, Γούναρης, Περιστερόπουλος, 75’Ιωσηφίδης, Ζελελίδης, Γούλας, 74’Παπαδόπουλος, Σκούτας, Καδόπουλος. Το παιχνίδι παρακολούθησαν 5.000 θεατές, ενώ έντονη ήταν η παρουσία των Ελλήνων φοιτητών της περιοχής.
Ο Αλέκος Αλεξιάδης και οι νεαροί παίκτες μας κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης του τουρνουά
Στο τρίτο ματς, ο Άρης, παρότι θα μπορούσε να προκριθεί ακόμη και με ισοπαλία, δεν τα κατάφερε και έχασε από τους Αργεντίνους της Ρίβερ Πλέϊτ με 3-0. Ο Ζελελίδης ήταν ο καλύτερος του γηπέδου, δημιουργώντας πληθώρα ευκαιριών στους συμπαίκτες του, που δεν μπόρεσαν δυστυχώς να τις εκμεταλλευτούν. Στο 39’ μάλιστα, οι κίτρινοι πέτυχαν γκολ που ενώ ο διαιτητής το «μέτρησε», ο επόπτης το ακύρωσε ως επιθετικό φάουλ. Στο δεύτερο μέρος ο Άρης δέχτηκε τρία γκολ, στο 46’, στο 59’ και στο 75’, χάνοντας τελικά ένα παιχνίδι που θα μπορούσε κάλλιστα να κερδίσει και να προκριθεί στην επόμενη φάση, των ημιτελικών. Στο τέλος του αγώνα αποβλήθηκαν οι Ζελελίδης και Καδόπουλος. Ο Αλεξιάδης δήλωσε πως έπαιξε μεγάλο ρόλο η απουσία του Σκούτα, που άλλαξε όλο το σύστημα της ομάδας. Παρότι οι δύο ομάδες ήταν κουρασμένες, οι Αργεντίνοι έδειξαν καλύτερα προετοιμασμένοι και κέρδισαν. Η σύνθεση μας ήταν: Μποΐκογλου, Σκέμπης, 70’Ιακωβίδης, Τσιτενίδης, Ιωσηφίδης, Ανοιξιάδης, Γούναρης, Περιστερόπουλος, Καψάλης, Καδόπουλος, Ζελελίδης, Παπαδόπουλος 65’Γούλας.
Ένα συλλεκτικό κομάτι, το εισιτήριο από την τρίτη αναμέτρηση του Άρη απέναντι της Ρίβερ Πλέιτ:
Το τουρνουά του Βιαρέτζιο ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοκιμάσουν οι νεαροί και άπειροι ερασιτέχνες του Άρη, τις δυνάμεις τους απέναντι σε δυνατές και οργανωμένες ομάδες από χώρες με υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο. Το τουρνουά αυτό, άρτια οργανωμένο, με την συνεχή παρουσία τύπου και τηλεόρασης, έδωσε εμπειρίες και σε όλα τα μέλη της αποστολής μας, προπονητές, παράγοντες και δημοσιογράφους. Οι νεαροί παίκτες μας αγωνίστηκαν κρατώντας ψηλά την σημαία του συλλόγου. Αν ληφθούν υπ όψιν οι χαμηλού επιπέδου συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργούσε η ερασιτεχνική ομάδα του Άρη εκείνα τα χρόνια, και οι αντίστοιχες συνθήκες των ξένων ομάδων (γήπεδα με χόρτο, αθλητικό υλικό, πρόγραμμα προπονήσεων κ.α.), τότε το κατόρθωμα των παικτών μας παίρνει μεγαλύτερη αξία. Από την ομάδα αυτή βγήκαν παίκτες που αγωνίστηκαν στην επαγγελματική ομάδα, όπως ο Ζελελίδης, ο Σκούτας, ο Περιστερόπουλος, όπως και ο μοναδικός που δεν αγωνίστηκε στο τουρνουά αυτό, τερματοφύλακας Κατσιαούνης. Η ομάδα αυτή ήταν ο προάγγελος της επόμενης κλάσης παικτών, της θρυλικής ερασιτεχνικής ομάδας που κυριάρχησε πανελληνίως κατά τα επόμενα τρία χρόνια και για την οποία θα μιλήσουμε σύντομα…
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
