Τα 14 χρόνια που κράτησε η προπολεμική εποχή για τον ΠΑΟΚ ήταν ένας συνεχής εφιάλτης για τους Κωνσταντινουπολίτες. Πράγματι, από το 1926 που ιδρύθηκε η ομάδα στην πόλη μας, είχε ως πρωταρχικό στόχο να ξεπεράσει τον Ηρακλή και τον Άρη, στόχο που όχι απλά δεν πετύχαινε, αλλά συχνά συνοδευόταν από εντυπωσιακές ήττες με ευρύτατα σκορ εις βάρος του κακόμοιρου δικεφάλου.
Βλέπετε ο ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής είχε την ατυχία να βρει μπροστά του έναν Παντοκράτορα Άρη που δέσποζε σε Θεσσαλονίκη, Ελλάδα αλλά και στα διάφορα διεθνή φιλικά παιχνίδια.
Κάπως έτσι εξελίχθηκε λοιπόν και ένα φιλικό παιχνίδι που έδωσαν οι δύο ομάδες στις 21 Ιουνίου 1936. Ο Άρης έτυχε να κατέβει στο γήπεδο με πολλές ελλείψεις και αυτό έδωσε ελπίδες στους παίκτες του ΠΑΟΚ πως θα μπορούσαν να πετύχουν κάτι καλύτερο από μία ακόμη ήττα. Ωστόσο παρότι ο Άρης αγωνίστηκε με τα 2/5 των βασικών του επιθετικών, κατόρθωσε να φιλοδωρήσει με πέντε γκολ τους αντιπάλους του, αφήνοντας τους για ακόμη μια φορά με την πίκρα της συντριβής!
Ο Κίτσος που στο συγκεκριμένο φιλικό πέτυχε τρία τέρματα επί του Παοκ
Για το παιχνίδι έχουμε ως πηγή το αφήγημα κάποιου με ασπρόμαυρα συναισθήματα που γράφει σε εφημερίδα της πόλης μας χωρίς να μπορεί να κρύψει την απογοήτευσή του για το σκορ. Ο γράφων δεν υπογράφει και δεν παραθέτει πολλά στοιχεία, όπως οι συνθέσεις, ωστόσο αξίζει να διαβαστεί το κείμενό του:
Πολύ απροσδόκητη ήταν η χθεσινή βαριά ήττα του ΠΑΟΚ ο οποίος την έπαθε σαν πρωτόπειρος ενώ η ιστορία νομίζουμε πως τον δίδαξε να υπολογίζει πάντοτε τον Άρη είτε όταν φοράει την πανοπλία του ή είτε όταν έχει καλοκαιρινή ανεπίσημη σύνθεση.
Έχουμε την εντύπωση ότι ο ΠΑΟΚ βέβαιος για τη νίκη εφόσον στην πεντάδα των αντιπάλων κυνηγών μόνο δύο παλιούς αναγνώρισε, περιορίστηκε αμέσως από την αρχή να παίξει πραγματικά τις άπειρες ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν σαν πολύπειρος αλλά και αγράμματος χρηματιστής η κάμψη του λαχνού του οποίου είναι αρκετή να μεταβάλλει τη δραχμή σε περιουσία!
Ο ΠΑΟΚ ξέχασε την ιστορία που του δίδαξε ποιος είναι ο Αρης, ένας αντίπαλος αειθαλής ως προς το χρωματισμό της φανέλας του, και γιατί όχι, και της δυναμικότητας του.
Και σας ρωτώ: δεν θέλει ξύλο; Δεν χρειάζεται να τον βάλετε σε έναν τέτοιο παράδεισο από πού έχει προέλευση της η Αγία ράβδος και σαν αδιάσπαστο ενδεκακέφαλο αδιόρθωτο τέρας να τον στρώσετε στο ξύλο της θεογνωσίας;
Το 5-1 που δέχτηκε χθες είναι ένα μικρό πολύ ελάχιστο μαθήματα και υπομνήσεις ότι οι αντίπαλοι είτε ασήμαντοι είτε μεταμφιεσμένοι είναι πάντοτε αντίπαλοι με σημαντικό ποσοστό δυναμικότητας ικανής να μετατρέψει πολλές προβλέψεις και χρησμούς.
Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε εχθές και φρονούμε ότι δεν απατούμαστε από κακοκεφαλιά και στενή εκτίμηση των πραγμάτων, διότι όχι μόνο άρχισε εντελώς επιπόλαια τον αγώνα, αλλά δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν, διπλάσιες από εκείνες του Άρη, ο οποίος κατά γενική ομολογία χωρίς να ενταθεί, σαν απόλυτος νικητής, φρόντισε απλώς να επωφεληθεί της περιστάσεως.
Τα τέρματα πέτυχαν οι Βογδανου με πέναλτι, ο Κίτσος δύο στο πρώτο ημίχρονο έναντι ενός του Καλογιάννη, του Μπίλιου και του Κίτσου κατά το Β ημίχρονο. Διαιτητής ήταν ο κύριος Ντόκας.
Απολαυστικός ο γράφων, συνοψίζει μέσα σε μια μικρή σελίδα τη διαφορά ανάμεσα στον προπολεμικό Άρη με τον Παοκ, σε δυναμικότητα αλλά κυρίως σε νοοτροπία και βάρος φανέλας...
(το κείμενο απλοποιήθηκε στην γλώσσα της εποχής μας)
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
