Δυσάρεστη ημέρα η 26η Σεπτεμβρίου για την οικογένεια του Άρη, αφού ανακοινώθηκε ο θάνατος του Απόστολου Γεωργιάδη, ενός σπουδαίου παράγοντα και προέδρου του ΑΣ Άρης. Ο εκλιπόντας υπήρξε ικανός και δυναμικός παράγοντας ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του εβδομήντα συνδέοντας το όνομά του με αρκετές από τις επιτυχίες του Άρη ιδιαίτερα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Η ανακοίνωση των βετεράνων του Αρη την ημέρα του θανάτου του Γεωργιάδη εξηγεί ποιός ήταν ο Γεωργιάδης:
“Έφυγε ο Απόστολος Γεωργιάδης, ένας από τούς καλύτερους προέδρους στην ιστορία του ΑΡΗ. Ο Απόστολος Γεωργιάδης, έδωσε πολλά στον ΑΡΗ.
Άνθρωπος χαμηλών τόνων, είχε από την αρχή της ενασχόλησής του με τα διοικητικά του ΑΡΗ ένα όραμα! Την συνένωση όλων των Αρειανών για το καλό της ομάδας! Κανείς άλλος ηγέτης, στην ιστορία του ΑΡΗ, δεν έβαλε τόσο ψηλά τον πήχη σ’α υτό το θέμα, όσο αυτός! Ανήκει στην γενιά των διοικητικών παραγόντων, πού το μοναδικό κίνητρο για την ενασχόλησή τους με τον ΑΡΗ, ήταν η αγάπη, η πίστη και η αφοσίωση στην ομάδα!
Ήταν μια ρομαντική εποχή του ποδοσφαίρου, πού δεν έβγαλε μόνο κορυφαίους προέδρους πού έμπαιναν μπροστά και οδηγούσαν διοικητικά το σκάφος, αλλά και πολλοί άλλοι διοικητικοί παράγοντες, οι οποίοι ήταν δίπλα τους, με τις ίδιες αρχές και αξίες για τον ΑΡΗ, και ήταν όχι μόνο χρήσιμοι και ωφέλιμοι, αλλά και απαραίτητοι για την διοίκηση μιας τόσο μεγάλης και ιστορικής ομάδας όπως ο ΑΡΗΣ!
Επί δικής του προεδρίας ο ΑΡΗΣ πήρε το πρώτο πρωτάθλημα μπάσκετ! Έβαλε τις βάσεις για την δημιουργία της νέας ομάδας στο ποδόσφαιρο, η οποία μετά από λίγα χρόνια διεκδικούσε το πρωτάθλημα! Με δικές του προσωπικές ενέργειες ήρθαν στον ΑΡΗ οι Ζήνδρος, Μόκαλης, Ανανιάδης, Ισαακίδης από χώρες του τότε ανατολικού μπλοκ, και γνωρίζουμε όλοι με πόσες δυσκολίες το πέτυχε αυτό! Η δική μας φουρνιά ποδοσφαιριστών, ήταν τυχερή που τον είχε πρόεδρο! Απλός, λιτός, καταδεκτικός, φιλικός, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, όταν συναντούσε κάποιον από εμάς, ένδειξη της ψυχικής ευφορίας σε κάθε τυχαία ή μη συνάντηση μας! Ήταν πάντα δίπλα μας, σε κάθε μας πρόβλημα. Ιδιαίτερα κάθε Παρασκευή, στην απογευματινή προπόνηση, ήταν πάντα εκεί, δίπλα μας, κοντά μας για να πει έναν καλό λόγο, και να μας εμψυχώσει εν όψει του αγώνα της Κυριακής!
Όλοι οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές, τον τιμούμε, τον αποχαιρετούμε και τον ευγνωμονούμε γιά όλα όσα έδωσε στον ΑΡΗ! Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα πού θα τον σκεπάσει!