Επιστροφή στην πραγματικότητα, έστω και με αργά βήματα, υπό το καθεστώς της καραντίνας και τον φόβο της μακρινής πλέον πανδημίας.
Διαβάζοντας τα αθλητικά ρεπορτάζ δεν θα μπορούσα να μην παρατηρήσω τις ειδήσεις για τον Παναθηναϊκό: Οι πράσινοι φαίνεται να έχουν μεγάλο πρόβλημα και να δυσκολεύονται να κρατήσουν τον προπονητή και μέρος του ρόστερ τους, με τον ιδιοκτήτη της ιστορικής ομάδας να παζαρεύει για μειώσεις στους μισθούς και τα οικονομικά της ομάδας να είναι αβέβαια. Μιας ΠΑΕ που φυσικά αν υπήρχε ισότιμη αντιμετώπιση από το κράτος και τους θεσμούς, θα έπρεπε να παίζει σε άλλη κατηγορία, όπως έκαναν άλλοι.
Ο νους μου πήγε αμέσως στο τέλος της προ κορωνοϊού εποχής και στους μήνες της καραντίνας. Τότε με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις στάσιμες, για πολλές εβδομάδες ο αθλητικός τύπος είχε αναλωθεί σε ένα μεγάλο παζάρι παικτών Άρη που σε καθημερινή βάση και παρότι είχαν συμβόλαιο για πολλούς μήνες ακόμη με την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ, φιγουράρανε σαν κεντρικοί στόχοι σε διάφορες ομάδες, κυρίως του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, αλλά και στο εξωτερικό.
Αυτό το παιχνίδι, καθαρά υποκινημένο από μάνατζερς και προωθούμενο από «πρόθυμους» δημοσιογράφους, κράτησε αρκετό καιρό, όσο οι φυλλάδες δεν είχαν κάποιο θέμα να πουλήσουν, και παίκτες του Άρη έγιναν εξώφυλλο σε μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες και ιστοσελίδες.
Τα δημοσιεύματα αυτά υπονόμευαν μέχρι ένα σημείο τη διοίκηση του Άρη, αφού έδειχναν πως δεν υπήρχε κάποιος ικανός να κρατήσει τους παίκτες αυτούς, και άφηναν να εννοηθεί πως ο Άρης παρουσίαζε μια εικόνα σήψης και διάλυσης.
Είναι σίγουρο πως ο Άρης κλυδωνίστηκε από την κρίση των τελευταίων μηνών, ίσως περισσότερο από κάποιους άλλους που έχουν από πίσω τους πιο φουσκωμένα πορτοφόλια από αυτό του Καρυπίδη. Τα έσοδα που χάνονται από το άδειο γήπεδο είναι τεράστια για τον Άρη που κόβει τα διπλάσια εισιτήρια από τον Παναθηναϊκό και σχεδόν τα τριπλάσια από τον ΟΦΗ. Ωστόσο δεν έχει παρουσιάσει την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει το τριφύλι αυτές τις μέρες, αντιθέτως προχωράει στον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς έχοντας κλείσει πρώτα πρώτα τον Γερμανό προπονητή Ένιγκ για ακόμη δύο χρόνια και έχοντας τον Άγγελο Χαριστέα σε έναν σημαντικό και ουσιώδη ρόλο, να προσδίδει σταθερότητα και σιγουριά χάρη στις γνωριμίες του σε όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη.
Το ποιος διαλύεται και στο τέλος θα αναγκαστεί να δώσει τους παίκτες του ήδη διαφαίνεται και οι Κασσάνδρες του Τύπου θα πρέπει να αλλάξουν τροπάριο.
Το unfair του Παναθηναϊκού
Στις 8 Μαρτίου ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε με έγγραφο του στην ΠΑΕ Άρης πως προχώρησε σε συμφωνία με τον Ισπανό αμυντικό των κιτρίνων Φραν Βέλεθ, που από το καλοκαίρι και μετά θα ανήκει στους πράσινους!
Το συμβόλαιο του Ισπανού με τον Άρη λήγει το καλοκαίρι, οπότε η ανακοίνωση της συμφωνίας του με άλλη ΠΑΕ τόσους μήνες πριν, ήταν μια πρωτοφανής ενέργεια. Ο Άρης είχε τότε (και έχει ακόμη) μπροστά του αγώνες σε δύο θεσμούς, κύπελλο και πλέι οφς πρωταθλήματος, με τον Ισπανό να είναι βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της βασικής ενδεκάδας. Η αναγγελία του ονόματος του από αλλότρια ΠΑΕ υπονομεύει ξεκάθαρα την αξιοπιστία του παίκτη και θέτει υπό αμβισβήτηση τη συνοχή της ομάδας μας στον νευραλγικό χώρο της άμυνας, αφού στον θεσμό των πλέι οφς ο Άρης πρόκειται να αντιμετωπίσει δύο φορές τους πράσινους. Ο Ισπανός λέγεται πως έκλεισε τη συμφωνία για δικούς του, οικογενειακούς λόγους και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό, η πρώιμη ανακοίνωση της όμως από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός ήταν 100% unfair και κακόβουλη, με σκοπό να σπείρει ζιζάνια στον Άρη στην πιο κρίσιμη καμπή των αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Απλά εύχομαι ο Ισπανός να βρει στην Αθήνα αυτό που ζητούσε και κυρίως να πληρωθεί για τις υπηρεσίες του, όλα όσα του είχαν υποσχεθεί!
Η άδικη και κατευθυνόμενη αυτή μεταχείριση του Άρη από τα ΜΜΕ, αλλά και η επιβουλή που έδειξε η ΠΑΕ Παναθηναϊκός στην περίπτωση Βέλεθ, αποδεικνύει μεν το πόσο δύσκολο είναι να είσαι βάτραχος στη χώρα των βουβαλιών, αλλά και πως τα βουβάλια φοβούνται αρκετά τον βάτραχο, που δείχνει ικανός να τα ανατρέψει και να τα ρίξει με τα μούτρα στη λάσπη.
Τα λέμε στα πλέι οφς...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
