Περί της ήττας από τον Παναθηναϊκό

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

Ακόμη μια ήττα για τον φετινό Άρη, ακόμη ένα ντέρμπι χαμένο για τον Άκη Μάντζιο και τους παίκτες του στο Βικελίδης, και η ομάδα μας «αποκαθηλώθηκε» μετά από αρκετούς μήνες από τη δεύτερη θέση.

Η ήττα ήρθε με το ίδιο σκορ της Πέμπτης, με 0-1, ωστόσο το παιχνίδι εναντίον του Παναθηναϊκού ήταν διαμετρικά αντίθετο από αυτό της ΑΕΚ.
Πράγματι, ο Παναθηναϊκός έκλεψε κυριολεκτικά τη νίκη, αφού μπήκε δυναμικά και αιφνιδίασε με ένα γρήγορο γκολ. Στη συνέχεια, εκμεταλλευόμενος την παρατεταμένη επιθετική δυστοκία των κιτρίνων, δημιούργησε ένα απροσπέλαστο αμυντικό τοίχο, ο οποίος διέλυσε τα δεκάδες επιθετικά κύματα του Άρη επί 80 λεπτά!
Ο Άρης παρουσιάστηκε ανεβασμένος σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια του, αλλά έπεσε στην παγίδα του να μείνει πίσω στο σκορ. Οι αρκετές αλλαγές, κάποιες κατά τη γνώμη μου αδικαιολόγητες, έφεραν μια αναστάτωση στον κορμό της ομάδας, γεγονός που καθυστέρησε και αλλοίωσε την αντίδραση των κιτρίνων.

Ας δούμε τι έγινε στο παιχνίδι:
Αρκετές αλλαγές επιφύλασσε ο Άκης Μάντζιος στην αρχική ενδεκάδα, αφού πέρασε στο τέρμα και πάλι τον Σιαμπάνη, και στο αριστερό άκρο τον νεοαφιχθέντα Ιωάννου. Στα χαφ προτίμησε να αφήσει εκτός τον φορμαρισμένο Σάσα, επιμένοντας στην παρουσία του ντελικάτου Ματίγια, που όμως δεν βοηθάει καθόλου ανασταλτικά. Επιθετικά στη θέση του φορ πέρασε τον Λόπεθ, ενώ προτίμησε τον μονίμως ντεφορμέ Ματέο Γκαρσία, αντί για τον πιο ελπιδοφόρο Σίλβα.

Οι πράσινοι μπήκανε πολύ δυνατά, επιζητώντας αυτό που πέτυχαν στο 9’: ένα γκολ! Τότε σε μια στημένη φάση η άμυνα του Άρη «κοιμήθηκε» και ο Βέλεθ σέρβιρε ένα έτοιμο γκολ στον Καμπετσή που άνοιξε το σκορ για τους φιλοξενούμενους.

Ο Άρης δέχτηκε για ακόμη μια φορά γκολ από στημένη φάση και κατά τη γνώμη μου ο Σιαμπάνης μπορούσε να κάνει έξοδο, αλλά προτίμησε ξανά να περιμένει την ολοκλήρωση μιας φάσης στη γραμμή της εστίας του, όπως είχαμε δει να κάνει και στο ματς με τον Ολυμπιακό. Όποιος έχει παίξει τέρμα ξέρει τι σημαίνει αυτό...
Μετά το γκολ ο Παναθηναϊκός «ηρέμησε» επιθετικά και κοίταξε να οργανώσει την αμυντική του λειτουργία. Από την άλλη ο Άρης προσπάθησε να ξεπεράσει το αρχικό σοκ και όταν το κατάφερε, δημιούργησε κάποιες ευκαιρίες για να ισοφαρίσει. Οι γηπεδούχοι είχαν την κυριαρχία στο γήπεδο, αλλά δεν ήταν αποτελεσματικοί στην ολοκλήρωση των προσπαθειών τους, πράγμα που τείνει να γίνει ο κανόνας στον φετινό Άρη! Στο 34’ ο Τζένκο δεν μπόρεσε να πιάσει σουτ από πλεονεκτική θέση μέσα από την αντίπαλη περιοχή, στο 36’ ο Μαντσίνι πήρε το «ριμπάουντ» από την σέντρα του Ματέο αλλά η μπάλα βρήκε στο δεξί δοκάρι του Διούδη και στο 43’ δυνατό σουτ του Γκάμα ήταν άστοχο. Με αυτές τις φάσεις ο Άρης επισφράγισε την υπεροχή του, αλλά χωρίς να πετύχει τέρμα.
Το δεύτερο μέρος ήταν ολόκληρο ένας επιθετικός μονόλογος του Άρη. Η είσοδος του Μάνου στο 46’ έδωσε τελικές στον Άρη, αλλά χωρίς να μπορεί να νικηθεί ο Διούδης. Ο Άρης συνέχισε να δημιουργεί αλλά να μην ολοκληρώνει θετικά τις προσπάθειές του, ενώ οι φιλοξενούμενοι είχαν ένα επιθετικό τρίλεπτο, από το 62’ έως το 65΄ όταν θα μπορούσαν να σκοράρουν σε δύο περιπτώσεις. Ο Άρης κυριάρχησε ολοκληρωτικά όταν στο δεύτερο ο Μάντζιος πέρασε στο παιχνίδι τους Μάνο, Σίλβα και Σάσα, διορθώνοντας την εσφαλμένη, κατά τη γνώμη μου, μη-χρησιμοποίηση τους από την αρχή.

Καλύτερος από άλλα παιχνίδια, αλλά ανεπαρκής και σίγουρα καμία σχέση με τον παίκτη που έφυγε στην Σερβία, ο Ματέο Γκαρσία, που απογοήτευσε προσπαθώντας σε κάποιες περιπτώσεις να πάρει το παιχνίδι επάνω του. Ο Γκάμα ήταν καλός, με όρεξη και κινητικότητα, αλλά μακριά από την εστία και το σκοράρισμα. Η άμυνα μας αιφνιδιάστηκε στο ξεκίνημα, δέχτηκε ένα ηλίθιο γκολ στο οποίο ευθύνονται οι στόπερ και ο τερματοφύλακας. Ο Ιωάννου έδειξε καλά στοιχεία, σταθερότητα αλλά και επιθετική δραστηριότητα (υπέροχη η μπαλιά που έβγαλε στο 75΄στον Σίλβα και τον έβγαλε ανεπιτυχώς τετ-α-τετ με τον Διούδη).
Συνοψίζοντας, οι λόγοι της νέας αποτυχίας είναι ξεκάθαρα οι εξής:
Α) Το ανακάτεμα της τράπουλας από τον Μάντζιο. Χρησιμοποίησε παίκτες οι οποίοι κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να βρίσκονται στον αγώνα: Ο Λόπεθ της μίας τελικής προσπάθειας σε 16 παιχνίδια είναι ένας παίκτης από τον οποίο δεν περιμένεις να σου πάρει τέτοιο παιχνίδι, εκτός αν θέλεις να του δίνεις ευκαιρίες για κανα χρόνο ακόμη. Ο φορμαρισμένος Σάσα βρέθηκε εκτός ενδεκάδας, ενώ ο Ματίγια μάλλον έχει μπάρμπα στην Κορώνη, αφού για αυτόν φαίνεται να υπάρχει πάντα μια θέση στην ενδεκάδα, βρέξει χιονίσει! Ο μονίμως ντεφορμέ Ματέο Γκαρσία σίγουρα έχει δυνατότητες, ωστόσο θα πρέπει να κερδίσει τη χαμένη αυτοπεποίθηση του σε ένα λίγο πιο κρίσιμο ματς. Η είσοδος των Μάνου – Σίλβα, έδειξε πόσο λάθος ήταν η μη χρησιμοποίηση τους από την αρχή. Ο Ιωάννου ήταν ο μόνος που «βγήκε» στον Μάντζιο.

Β) Η αποτελεσματικότητα του Παναθηναϊκού. Πέτυχε γρήγορα το γκολ που χρειαζόταν, ενώ στηρίχθηκε στον εξαιρετικό Διούδη για να κρατήσει το σκορ. Ο Σωκράτης, ένα δικό μας παιδί, «έβγαλε» τουλάχιστον πέντε φάσεις και κράτησε το μηδέν στην εστία του.
Γ) Η επιθετική αφλογιστία των παικτών του Άρη. Απίστευτές ευκαιρίες χάθηκαν και δεν ήταν υπαίτιος μόνο ο Διούδης. Οι επιθετικοί μας δεν μπορούν να σκοράρουν και δεν μπορεί να είναι μόνο θέμα ατυχίας, όπως στη φάση με το δοκάρι του Μαντσίνι. Τρομερή η ευκαιρία του Τζένκο που βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Διούδη μετά από υπέροχη πάσα του Μάνου, αλλά και του Σίλβα που βρέθηκε μόνος με τον Διούδη μετά από μακρινή μπαλιά του Ιωάννου.
Η ομάδα ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΚΟΡΕΡ.

Ο Άρης με τη νέα του αυτή ήττα βρίσκεται στο +5 από τον Παναθηναϊκό και ουσιαστικά πέταξε στα σκουπίδια τη νίκη του στο ΟΑΚΑ στον πρώτο γύρο.
Η αποκαθήλωση από τη δεύτερη θέση προσγειώνει όλους όσους πίστεψαν σε κάτι περισσότερο από τον φετινό Άρη. Παρότι υπάρχει ακόμη δρόμος στο πρωτάθλημα, ο Άρης του 2021 δείχνει τις αδυναμίες του, κυρίως επιθετικά, και παγιώνει πλέον ως στόχο στο πρωτάθλημα την κατάκτηση της 4ης θέσης στην κανονική περίοδο.