Όταν δεν γράφεις, αλλά διαγράφεις την ιστορία της ομάδας

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η λέξη Κόλος στα ουκρανικά θα πει στάχυ και είναι το όνομα της ομάδας που πέρασε απόψε στον επόμενο γύρο του Europa League εις βάρος του Άρη. Στην ελληνική απόδοση της λέξης, μπορεί να περιγράψει την άμυνα του Άρη ή ακόμη και τη συνολική εμφάνιση της ομάδας μας, που αποχαιρετάει τη διοργάνωση από το πρώτο παιχνίδι κατορθώνοντας μάλιστα να καταστρέψει ένα μεγάλο ρεκόρ:

Ο Άρης σήμερα έκανε, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα χειρότερα παιχνίδια στην ιστορία του, καθώς υπέστη την πρώτη του ευρωπαϊκή ήττα στο γήπεδο Βικελίδης ή αν θέλετε Χαριλάου. Η ομάδα μας δεν είχε χάσει ποτέ στη φυσική της έδρα, ενώ η τελευταία του ήττα στη Θεσσαλονίκη ήταν το μακρινό 1968, όταν είχε χάσει από την Ουίπεστ, αλλά παίζοντας στην Τούμπα.

Τεράστιες ομάδες έχουν περάσει από τότε από τη Θεσσαλονίκη και έφυγαν χωρίς να μπορέσουν να κερδίσουν. Πολλές από αυτέ έφυγαν ικανοποιημένες ακόμη και με την ισοπαλία. Ρόμα, Κάλιαρι, Κολωνία, Σεντ Ετιέν, Περούτζια, Μπενφίκα, Ίπσουιτς, Τσέλσι, Ατλέτικο, Σίτυ, Λεβερκούζεν, Σαραγόσα, Θέλτα και άλλες πολλές ευρωπαϊκές μικρές ή μεγάλες δυνάμεις έφυγαν χωρίς να πάρουν αυτό που θέλανε. Πολλές γενιές ποδοσφαιριστών υπερασπίστηκαν την τιμή του να μη χάνεις στο σπίτι σου. Ακόμη και η φτωχή εκείνη ομάδα του Αναστόπουλου που αγωνιζόταν στη Β εθνική, είχε το σθένος να μην χάσει από την πανίσχυρη Ρόμα στο Βικελίδης το 2005.

Η Κόλος όμως τα κατάφερε. Και δεν μιλάω απαξιωτικά λόγω του ονόματος. Ωστόσο πρόκειται για μια ομάδα που μετράει λιγότερο από δέκα χρόνια ζωής, από ένα άσημο πρωτάθλημα και παίζει για πρώτη φορά στην Ευρώπη! Φαίνεται δυστυχώς πως η Κόλος ξεκίνησε τη δική της λαμπερή ιστορία, πατώντας επάνω στο πτώμα του σημερινού Άρη...
Βέβαια ο αποκλεισμός αυτός για τους ξένους και μισθοφόρους παίκτες μας, λίγο διαφέρει από κάθε άλλο αποκλεισμό τους. Γιατί αυτοί δεν ξέρουν τι σημαίνει Άρης, ποια είναι η ιστορία του και ποιο το ειδικό βάρος της ομάδας μας. Αν και κάποιος θα έπρεπε να τους το υποδείξει. Και δεν μιλάω το να δούνε βιντεάκια με πυρσούς στο youtube...

Από την άλλη η διοίκηση είναι εξίσου αναστατωμένη με εμάς. Για άλλον λόγο όμως. Ο αποκλεισμός αυτός είναι οδυνηρός για τον Θόδωρο Καρυπίδη γιατί απλά χάνει πάρα πολλά χρήματα. Και έχει δίκαιο να είναι στεναχωρημένος γιατί είναι επενδυτής.
Ο Άρης, κακά τα ψέματα, φέτος είχε δύο μεγάλους στόχους και έναν μικρό. Ο μικρός είναι να ξεπεράσει τον Παναθηναϊκό και να πάρει αυτός το ευρωπαϊκό εισιτήριο για του χρόνου. Ο πρώτος μεγάλος στόχος διαλύθηκε απόψε με τον αποκλεισμό, αφού ήταν η είσοδος σε όμιλο του Europa League και η διάκριση εκεί (με όλα τα οικονομικά οφέλη που συμπεριλαμβάνονται). Ο τελευταίος στόχος είναι το κύπελλο. Αυτός είναι ο μοναδικός στόχος πλέον της ομάδας μας που πρέπει δυστυχώς από πολύ νωρίς να μαζέψει τα κομμάτια της και να δει καθαρά το μέλλον.
Ο Άρης για μένα απόψε δεν έγραψε αλλά διέγραψε ιστορία. Αλλά για αυτό αφήστε να κλαίμε και να στεναχωριόμαστε εμείς οι τρελοί, που καθόμαστε και μετράμε νούμερα και ημερομηνίες, γιατί δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως κάτι έχει αλλάξει...