Ο Άρης εκείνου του τοπικού ντέρμπι είχε τα πάντα: Παρότι το παιχνίδι έγινε αμέσως μετά τα Χριστούγεννα του 1965, το εορτινό κλίμα φαίνεται πως δεν επηρέασε τους παίκτες μας που εντυπωσίασαν τους κοντά στους 10.000 θεατές που αψήφησαν το κρύο στο γήπεδο Χαριλάου!
Οι γηπεδούχοι λοιπόν είχαν τα πάντα: Μαχητικότητα, δύναμη, τέχνη, παλμό, νεύρο και αποτελεσματικότητα, όλοι βασικοί παράγοντες για καλό θέαμα και φυσικά ευνοϊκό αποτέλεσμα, όπερ και εγένετο!
Ο Άρης (Παντελάκος, Σπυρίδων, Ναλμπάντης, Χατζηκώστας, Γριμπελάκος, Σεμερτζής, Κωνσταντινίδης, Τσιτσούμης, Δεμίρης, Αλεξιάδης και Φιλίππου) αντιμετώπισε τον Ηρακλή (Βουγιούκας, Χαλιαμπάλιας, Μπατάκης, Αγγελόπουλος, Κουρτίδης, Βασιλάκης, Ρούγκλιος, Κασάπης, Λάρδας, Τσίγκος, Καλλιοτζής), με τον τεχνικό Πάλφι να παίζει ένα 4-2-4 που καθήλωσε τον Ηρακλή στην άμυνα του, προσπαθώντας να αμυνθεί στα διαδοχικά κύματα των κίτρινων επιθέσεων.
Μέχρι το 17' βέβαια ο αγώνας ήταν αμφίροπος. Τότε όμως ο Αγγελόπουλος έπιασε την μπάλα με το χέρι μέσα στην περιοχή του και δόθηκε πέναλτυ από τον διαιτητή Βαμβακόπουλο. Την εσχάτη των ποινών εκτέλεσε ο Χατζηκώστας που άνοιξε το σκορ.
Οι παίκτες μας αποθεώνονται μετά τη λήξη του αγώνα. Μαζί τους ο πρόεδρος Γρηγοριάδης και ο γενικός αρχηγός Δούκας
Ο Ηρακλής προσπάθησε να αντιδράσει, αλλά σκόνταψε επάνω στην ποιότητα των παικτών του Άρη που κράτησαν με σχετική ευκολία μακριά τους αντίπαλους επιθετικούς. Στο 59' είναι η σειρά του Δεμίρη να σκοράρει, όταν δέχτηκε πάσα από τον Γριμπελάκο. Ο κίτρινος επιθετικός από πλεονεκτική θέση δεν δυσκολεύτηκε να κάνει το 2-0, ένα γκολ για το οποίο οι φιλοξενούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για οφσάιντ. Στο 81΄ο Αλεξιάδης με εκπληκτική ενέργεια, τρίπλαρε όλη την αντίπαλη άμυνα και αφού πέρασε και τον τερματοφύλακα έγραψε το 3-0 στην κενή εστία, ξεσηκώνοντας την κερκίδα. Ήταν ένα γκολ που σπάνια μπαίνει και έφερε σίγουρα τη σφραγίδα του μεγάλου Αλέκου. Λίγο πριν το γκολ του Αλέκου, ο Δεμίρης είχε προσπαθήσει με τον ίδιο τρόπο να σκοράρει, αλλά είχε ανακοπεί την τελευταία στιγμή. Πέρα από τα γκολ, ο Άρης έχασε σπουδαίες ευκαιρίες και στα δύο ημίχρονα και τα τέρματα θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι περισσότερα. Ο Ηρακλής από την πλευρά του, προσπάθησε, αλλά δεν είχε αποτελεσματικότητα. Η καλύτερη του ευκαιρία ήταν στο 44', όταν ο Σεμερτζής έδιωξε στη γραμμή σουτ του Λάρδα.
Ο Άρης με τη νίκη αυτή πλησίασε στη βαθμολογία τον Ηρακλή στο -1 βαθμό και σίγουρα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο το 1965.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
Μια σπάνια φωτογραφία: Ο Στέφανος Δεμίρης μετά τη λήξη ασπάζεται τον Κώστα Βικελίδη, ενώ δεξιά βρίσκονται οι Σπυρίδων και Γριμπελάκος (αρχείο Στέφανου Δεμίρη)
