Ο Τσίριτς (δεξιά) και ο Λέλος Μπαλτατζής (αριστερά) εν τω μέσω των παικτών του Άρη. Τελικά ο δεύτερος αντικατέστησε τον πρώτο για το υπόλοιπο της σεζόν.
Το έχει η μοίρα των προπονητών βέβαια, να πληρώνουν πρώτοι από όλους το σπασμένο μάρμαρο. Ο Άρης τη σεζόν 1970-71 δεν πήγαινε καλά και βασικός υπεύθυνος ήταν ο Μίροσλαβ Τσίριτς, ο αρχιτέκτονας του θριάμβου του Καυτανζογλείου, αυτός που έβαλε στο στόμα του κάθε οπαδού το σύνθημα "Άρης-Τσίριτς-Κύπελλο".

Ο Τσίριτς κατά τη σεζόν 1970-71, ήρθε σε κόντρα με τους ποδοσφαιριστές και η διαμάχη του κυρίως με τον Συρόπουλο είχε δημιουργήσει αρνητικό κλίμα στα αποδυτήρια και στις κερκίδες. Επίσης και οι Σεμερτζής και Ψηφίδης, από τα βασικά ονόματα των κιτρίνων, δεν ήταν της αρεσκείας του Γιουγκοσλάβου και δεν χρησιμοποιούνταν όσο έπρεπε. Ο Τσίριτς κατηγορήθηκε πως παρότι βρισκόταν τόσους μήνες στον Άρη, δεν μπήκε στη νοοτροπία του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Βέβαια η σεζόν 1969-70 του πήγε καλά και τελικά κέρδισε τον τίτλο. Ωστόσο ήδη από το καλοκαίρι του 1970 είχαν αρχίσει οι προστριβές του με τον Συρόπουλο, τον οποίο επέμενε να χρησιμοποιεί ως εξτρέμ. Ο "Τάπας" δεν δέχονταν με τίποτα να αλλάξει τη θέση του και οι δύο άνδρες ήρθαν σε ρήξη, με αποτέλεσμα ο παίκτης να απομακρυνθεί τελικά από την ομάδα! Μια ακόμη διαφορά που του καταλόγισαν ήταν η απομακρυνσμένη του παρουσία στις προπονήσεις. Ο Τσίριτς το 1970-71 απείχε ουσιαστικά από τις προπονήσεις, έχοντας τες αναθέσει στους βοηθούς του, ενώ ο ίδιος καθόταν σιωπηλός σε μία άκρη του γηπέδου. Παρότι προώθησε νέους, όπως τον Παπαφλωράτο και τον Παπαμιχαήλ, δεν στάθηκε δίπλα τους ώστε να τους στηρίξει στα πρώτα τους βήματα.

Λίγους μήνες πριν απολυθεί, ο Τσίριτς στους ώμους οπαδών του Άρη. Ήταν η μεγάλη βραδυά του κυπέλλου
Το Δεκεμβριο του 1970, ο Βαγγέλης Συρόπουλος παρουσιάστηκε στο διοικητικό συμβούλιο και ζήτησε να μάθει τους λόγους που ο Τσίριτς τον είχε παραγκωνισμένο επί δύο περίπου μήνες. Ο κόσμος στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είχε ήδη αρχίσει να αποδοκιμάζει τον Τσίριτς και να φωνάζει το όνομα του Συρόπουλου. Επίσης και ο Σεμερτζής με τον Ψηφίδη ζήτησαν διακοπή συμβολαίου, καθώς δεν υπολογίζονταν από τον τεχνικό.
Στα τέλη Δεκέμβρη ο Τσίριτς ήρθε σε κόντρα με τον πρόεδρο του Άρη, Νίκο Καμπάνη για τις άδειες των παικτών, τις προπονήσεις κατά τη διάρκεια των εορτών αλλά και το πρόγραμμα της ομάδας πριν τον αγώνα της 3ης Ιανουαρίου με τον Απόλλωνα στην Αθήνα. Κάπου εκεί έπεσε η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι. Το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε τη λύση του συμβολαίου του Τσίριτς και του το κοινοποίησε μέσω κλητήρα! Ο Γιουγκοσλάβος διαμαρτυρήθηκε έντονα μέσω του τύπου, αφού το συμβούλιο δεν του έδωσε την ευκαιρία να απολογηθεί. Ο Καμπάνης τον χαρακτήρισε ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ψευτιάς (!) και ορίστηκε αμέσως ο βοηθός του Μπαλτατζής, ως αρχηγός της αποστολής για το ματς της Αθήνας.

Ο Μίροσλαβ Τσίριτς
Ο Τσίριτς αναφέρθηκε αναλυτικά σε παρεμβάσεις από πλευράς Καμπάνη στο έργο του, καθ'όλη τη διάρκεια της θητείας του στον Άρη. Ωστόσο τίποτα δεν άλλαξε την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου και του Καμπάνη.
Ο Μίροσλαβ Τσίριτς ήταν πλέον παρελθόν για τον Άρη. Η θητεία του είχε διαρκέσει 41 αγώνες, έχοντας 25 νίκες και από 8 ισοπαλίες και ήττες. Βέβαια είχε φέρει και το ποθητό κύπελλο, οπότε δεν θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε καθόλου αποτυχημένο. Το πέρασμα του από την ομάδα μας δεν ήταν οριστικό, αφού έμελε να επιστρέψει στον πάγκο του Άρη μερικά χρόνια αργότερα.
Ο Γιουγκοσλάβος προπονητής δεν ήταν καθόλου κακός προπονητής. Απλά πλήρωσε το γεγονός πως δεν ήταν κοντά στη νοοτροπία του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Όχι μόνο δεν ήταν κοντά, αλλά θέλησε να ζέψει στο ελληνικό ταμπεραμέντο, στοιχεία από τη γιουγκοσλάβικη σχολή και κυρίως την πειθαρχία που ο Έλληνας ποδοσφαιριστής δεν ήταν ακόμη έτοιμος να αντέξει.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο ΤΣΙΡΙΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΜΠΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΤΡΟΠΑΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΗ.