Είδα ένα όνειρο σχετικά με τον Άρη της επόμενης σεζόν. Είδα στον ύπνο μου έναν Άρη με κανονικό σέντερ φορ και τον Ματέο από τα αριστερά με τον Φετφατζίδη από τα δεξιά, να "κεντάνε" τις άμυνες και να "σερβίρουν" ατελείωτα γκολ στους αντίπαλους!

 Όνειρο ήταν και πέρασε θα πει κάποιος. Σκεπτόμενος με βάση τη λογική και υπολογίζοντας τις δυνατότητες που δείχνει να έχει ο Καρυπίδης, όντως είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να κρατήσει τα δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Υπολογίζοντας την αξία των δύο παικτών σε μία τιμή λίγο πιο επάνω από το ενάμισι "χαρτί", το πιο πιθανό για να έρθει ο ένας, είναι να πωληθεί ο άλλος...

Πάνω από 1.200 ζητάει ο Ερυθρός Αστέρας για να παραχωρήσει τον Ματέο, 1.700 δίνει η Αλ Αΐν για τον Φέτφα, και η απόφαση του Καρυπίδη φαίνεται να υπαγορεύεται από τις δύο αυτές οικονομικές ατραπούς πάνω στις οποίες αναγκάζεται να προχωρήσει ο ισχυρός άνδρας του Άρη.

Αν θέλεις βέβαια να κάνεις ισχυρή ομάδα που θα ξεπερνάει την κάθε ΑΕΚ και θα διεκδικεί τίτλους και αξιώσεις, περιττό να πω πως πρέπει να πραγματοποιήσεις το όνειρο που είδα εχθές... Είμαι υπέρ κάθε πώλησης, αλλά με την προϋπόθεση να υπάρχει αναπλήρωση των κενών που θα δημιουργούνται, αλλά και φυσικά υπέρ της άνευ ορίων ενίσχυσης του υπάρχοντος ρόστερ.

Το μεγάλο χαρτί του Καρυπίδη ήταν, είναι και θα είναι ο κόσμος. Με την πώληση 5-6.000 διαρκείας υπολογίζω πρόχειρα πως το όφελος για την ΠΑΕ είναι κοντά στο ένα χαρτί. Τι θα γινόταν αν το νούμερο των διαρκείας έφτανε στα 15.000, νούμερο που άνετα μπορεί να καλύψει ο κόσμος του Άρη αν του υποσχεθείς το μέλλον που ζητάει;

Μήπως υπάρχει τρόπος να κρατήσουμε τελικά και τα δύο καρπούζια;

ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ SPORTDOG.GR