Η καρέκλα του προπονητή σε μια ομάδα σαν τον Άρη κάθε άλλο παρά αναπαυτική είναι. Οι απαιτήσεις του κιτρινόμαυρου μικρόκοσμου είναι τεράστιες ενώ οι δυνατότητες της ομάδας συνήθως είναι κατώτερες των προσδοκιών, συνεπώς ο εκάστοτε προπονητής χρειάζεται να επιτελέσει ένα θαύμα για να γίνει αρεστός και να μπορούμε να πούμε πως πέτυχε στην αποστολή του. Στον Άρη έχουν έρθει κατά καιρούς μεγάλα ονόματα (Βίτσαν, Κράμμερ, Παναγούλιας, Γκμοχ, Πέτκοβιτς, Μπάγεβιτς, Κούπερ κ.α.), με τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό τους. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση έφυγαν από την ομάδα μας ως ανεπαρκείς (δεν χρησιμοποιώ την πιο βαριά λέξη "αποτυχημένοι"), χωρίς να εκπληρώσουν έναν πόθο που μοιάζει αιώνιος: Αυτόν του πρώτου τίτλου μετά το 1970!
Ο Άκης Μάντζιος βρίσκεται και πάλι εδώ και λίγες εβδομάδες στο τιμόνι του Άρη. Ο πρώην αρχηγός της ποδοσφαιρικής μας ομάδας που θεωρείται, όχι άδικα, ως ο πιο πετυχημένος τεχνικός που έχει περάσει από τον πάγκο μας εδώ και αρκετά χρόνια, έχει και φέτος το καθήκον να οδηγήσει τον Άρη προς την κορυφή. Ας δούμε πως έχει δημιουργήσει τον δικό του μικρό θρύλο στο πρώτο του πέρασμα από τον Άρη, από τον Σεπτέμβριο του 2020 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 ο Άκης Μάντζιος λοιπόν διαδέχτηκε τον Γερμανό τεχνικό Ένιγκ στην τεχνική ηγεσία του ΑΡΗ. Ο Γερμανός τεχνικός είχε πραγματοποιήσει αρκετά πειράματα στον Άρη τα οποία δεν είχαν αποδώσει, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό από την Ευρώπη με εντός έδρας ήττα από την άσημη Κόλος.
Η έλευση του Μάντζιου έγινε μετά τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ο παλιός ποδοσφαιριστής της ομάδας μας είχε ήδη μια μεγάλη καριέρα ως προπονητής, αλλά σε ομάδες μικρότερου βεληνεκούς και με λιγότερες απαιτήσεις από τον Άρη. Για τον λόγο αυτό, η έλευση του αμφισβητήθηκε έντονα από μερίδα οπαδών. Πέρα από αυτά, ο Μάντζιος έπρεπε να διαχειριστεί μια ομάδα που δεν συγκρότησε, δεν προετοίμασε, αλλά που διέθετε σπουδαίες μονάδες και κυρίως σύνολο. Μαζί με τον τότε τεχνικό διευθυντή του ποδοσφαιρικού τμήματος Άγγελο Χαριστέα, τοποθέτησαν τα πράγματα σε εντελώς νέα βάση. Από την επιλογή παικτών, μέχρι και το σύστημα της ομάδας στο γήπεδο. Το 4-4-2 ή το 4-3-3, του Ένιγκ διαδέχτηκε το 4-2-3-1, το οποίο όπως είναι γνωστό αποδίδει περισσότερο στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν περίμενε την πορεία πρωταθλητισμού του 2020-21, αλλά αυτή ήρθε μέσα από τη χρησιμοποίηση ενός σταθερού κορμού παικτών, μίας φιλοσοφίας που απέδωσε τα μέγιστα και αν υπήρχαν τρεις ή τέσσερις ακόμα επιλογές από τον πάγκο, τότε θα μιλούσαμε για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στα πλέιοφ. Ο Έλληνας τεχνικός πέρασε κάθε τεστ που έδωσε, ακόμα και από την πίεση των απαιτητικών οπαδών της ομάδας.
Κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος του καταλογίστηκαν βέβαια αργές αντιδράσεις, λανθασμένες ή αργές αλλαγές παικτών κατά τη ροή συγκεκριμένων αγώνων, εμμονή σε κάποιους ποδοσφαιριστές ή παραμέληση άλλων. Επίσης κατηγορήθηκε πως φοβήθηκε περισσότερο από όσα έπρεπε σε συγκεκριμένα ματς. Του χρεώθηκαν φυσικά και αρκετά καλά. Πέρα από το γεγονός πως αγωνίστηκε με ένα ρόστερ που δεν διάλεξε και δεν έκανε προετοιμασία μαζί του, ο κόουτς έστησε την ομάδα πολύ καλά στην άμυνα, σφίγγοντας και κλείνοντας τους διαδρόμους. Ο Άρης δέχτηκε πολύ λίγα τέρματα μέσα από την περιοχή του, δυσκόλεψε απίστευτα τους αντιπάλους του και κράτησε ανέπαφο το τέρμα του σε πάρα πολλούς αγώνες. Σε αρκετές περιπτώσεις οι αλλαγές του έδωσαν γκολ και βαθμούς, αφού ο Άρης σε αρκετά ματς έδειχνε μέτριος στο Α μέρος και μεταμορφωνόταν μετά τις διορθωτικές επεμβάσεις του Μάντζιου στο Β ημίχρονο.
Κάνοντας λοιπόν τον τελικό απολογισμό, τα νούμερα ήταν όλα υπέρ του τεχνικού που κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο!
Η παραμονή του στην ομάδα το καλοκαίρι του 2021 ήταν φυσιολογικό επακόλουθο, και πλέον θα είχε την ευκαιρία να στήσει την ομάδα όπως την ήθελε. Ωστόσο η περίεργη μεταγραφική περίοδος και η ενίσχυση που καθυστέρησε (χωρίς βέβαια να φταίει ο ίδιος), στοίχισε στην ομάδα μας τον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Το ρόστερ εμπλουτίστηκε όσο ποτέ άλλοτε και ο Μάντζιος έχει πλέον το πρόβλημα της υπεραριθμίας των παικτών. Ωστόσο η ενίσχυση που έγινε δεν προήλθε από τις επιλογές του προπονητή του Άρη, αλλά με διάφορα άλλα κριτήρια, κυρίως προτάσεις μάνατζερ ή προσωπικές επιλογές του ιδιοκτήτη, Θόδωρου Καρυπίδη.
Επίσης η ομάδα κουβάλησε από την προηγούμενη χρονιά δύο αγκάθια: Το θέμα του κεντρικού επιθετικού και του τερματοφύλακα.
Στην περίπτωση του τερματοφύλακα, ο Κουέστα ανέβασε τις επιδόσεις του και σε συνδυασμό με τον φέρελπι Σιαμπάνη κάλυψαν το κενό.
Το σοβαρότερο πρόβλημα του Άρη ήταν το σκοράρισμα και η ανεπάρκεια των επιθετικών της ομάδας: Ήδη από την περασμένη χρονιά υπήρξε ρήξη με τον Κώστα Μήτρογλου και η καθιέρωση του Μάνου δεν απέδωσε τα νούμερα που όλοι περίμεναν. Ωστόσο η γενικά ανεβασμένη ομάδα έσωσε την παρτίδα το 2020-21. Τώρα όμως; Το καλοκαίρι του 2021 ήρθαν οι Άλι, Ιτούρμπε και Καμαρά, με τον πρώτο να βγαίνει νοκ άουτ σχεδόν στο ξεκίνημα από σοβαρό τραυματισμό. Ο Ιτούρμπε υποσχόταν πολλά αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσαρμόστηκε στην ελληνική πραγματικότητα. Όσο για τον ακριβοπληρωμένο Καμαρά; Αυτός αρχικά αποδείχτηκε πως δεν ήταν καθαρός φορ, αλλά ενώ φανερά κατέχει το άθλημα, ήταν εξαιρετικά μη αποτελεσματικός στη δημιουργία και στο σκοράρισμα. Όσο για τους παλιούς, Γκάμα, Μπερτόλιο, Μαντσίνι και Ματέο; Ο πρώτος ήταν φανερά κουρασμένος και καμμένος από την υπερ-χρησιμοποίηση του, ενώ ο Μπερτόλιο με τον Μαντσίνι έδειξαν για ακόμη μια χρονιά έναν υπερφίαλο και μη αποτελεσματικό χαρακτήρα που δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου στο σκοράρισμα. Όσο για τον συμπαθή κατά τα άλλα Ματέο Γκαρσία, αυτός έδειξε να βρίσκεται σε άλλο σύμπαν, χωρίς καμιά επαφή με την πραγματικότητα.
Ο Μάντζιος λοιπόν έπρεπε να αντιμετωπίσει την γενική επιθετική αφλογιστία, ταυτόχρονα με την καθίζηση της μεσαίας γραμμής. Ο Ματίγια ανύπαρκτος, ο Σάσα και ο Τζένκο φανερά κουρασμένοι και σκιές του εαυτού τους, παρέδωσαν την άλλοτε πανίσχυρη μεσαία γραμμή στους αντιπάλους, με τον Άρη να πάσχει φανερά και από δημιουργία παιχνιδιού πέρα από την εκτελεστικότητα.
Το παιχνίδι του Μάντζιου άρχισε να κάνει τις πρώτες του ρωγμές όταν οι περισσότεροι συνάδελφοι του αντιλήφθηκαν πως ο Άρης απλά δεν μπορεί. Έτσι, αντί να υπερεκτιμάνε την ομάδα μας, οι αντίπαλοι μας άρχισαν να παίζουν έξυπνα, δίνοντας την κατοχή και γνωρίζοντας πως το να πετύχει ο Άρης γκολ είναι πιο απίθανο, από το να πετύχουν αυτοί ένα τέρμα στην αντεπίθεση. Το έργο αυτό το είδαμε στα παιχνίδια με τη Λαμία, όταν ο Άρης σε τρεις αγώνες δεν μπόρεσε να πετύχει τέρμα, το είδαμε με τον ουραγό Απόλλωνα που πήρε άνετα δύο μεγαλοπρεπή Χ από τον Άρη, το είδαμε με τον Βόλο, με τον ΠΑΣ σε δύο ματς που δεχτήκαμε τελικά επτά γκολ (!) και με αρκετούς άλλους από τους αντιπάλους μας που προτίμησαν να κλειστούν πίσω και να πάρουν άνετα βαθμό ή βαθμούς από τον χωλαίνοντα Άρη. Ο Άρης από τον Δεκέμβρη του 2021 και μετά σκόραρε ελάχιστα και σχεδόν αποκλειστικά με χτυπήματα πέναλτυ!
Στις 20 Νοεμβρίου 2021 η εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΣ με 0-5 χτύπησε δυνατά το καμπανάκι, ωστόσο η νίκη του Άρη λίγες μέρες μετά στην Τούμπα, έσωσε το παιχνίδι για τον Μάντζιο που σε άλλες εποχές θα είχε φύγει με συνοπτικές διαδικασίες μετά την μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα όλων των εποχών. Η στήριξη του από τον Καρυπίδη τον κράτησε ακόμη 3 μήνες, μέσα στους οποίους ο Άρης εκτροχιάστηκε από όλους τους στόχους του, σε κύπελλο και πρωτάθλημα.
Τι έφταιξε και η ομάδα έδειξε τέτοια σημεία κατάρρευσης μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα; Δεν είχαμε εικόνα μέσα στο αποδυτήρια για να γνωρίζουμε λεπτομέρειες, έτσι κρίνουμε με βάση το τι βγήκε έξω. Σίγουρα το κλίμα στην ομάδα δεν ήταν αυτό της οικογένειας και υπήρχαν προστριβές. Η έλευση νέων παικτών, ακριβοπληρωμένων και με απαιτήσεις να παίζουν είχε παίξει τον ρόλο της. Μου είχε πει φίλος που έχει διατελέσει παλιότερα προπονητής στην ομάδα του Άρη, πως το στοίχημα για τον Μάντζιο ήταν να διαχειριστεί τα αποδυτήρια και τους παίκτες. Φαίνεται πως το στοίχημα αυτό έχει χαθεί. Παράλληλα με αυτό, η ομάδα έδειξε κόπωση από την υπερπροσπάθεια της προηγούμενης χρονιάς, ενώ τα χρόνια πέρασαν για βασικούς της παράγοντες που έναν χρόνο μετά παρουσιάστηκαν πολύ κατώτεροι από ότι μας είχαν συνηθίσει. Και φυσικά το σκοράρισμα που αναλύσαμε πιο επάνω. Γιατί η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου είναι το γκολ...
Ο Άκης Μάντζιος δεν έκανε πέρασμα αποτυχημένου από την ομάδα μας. Στην παραμονή του στον Άρη έδωσε στην ομάδα ελπίδα και όραμα για κάτι καλύτερο από τα τυπικά πλασαρίσματα στο μπροστά μέρος της βαθμολογίας. Επί των ημερών του ο Άρης κέρδισε λίγη από την υπερηφάνια των παλιών εποχών και έδειξε σε ολόκληρη την φίλαθλη Ελλάδα ένα μοντέλο καλού ποδοσφαίρου, με σφριγηλή άμυνα, ωραίο και θεαματικό παιχνίδι, απολαυστικό για τον μέσο θεατή στην κερκίδα ή στην τηλεόραση. Ο Μάντζιος πλήρωσε την μη επαρκή στελέχωση της ομάδας αυτής, την αποτυχημένη επιλογή παικτών που έγινε το καλοκαίρι και για την οποία βέβαια δεν ευθύνεται ο ίδιος. Αυτό σε συνδυασμό με την κούραση, αλλά και την απογοήτευση που προήλθε από την αφαίρεση έξι βαθμών που κερδήθηκαν αγωνιστικά αλλά δεν μπήκαν στο "πουγκί" της ομάδας. Κάποιοι μπορεί να μιλούν επίσης για ατυχία και για κόντρα διαιτησίες, αλλά εγώ δεν θεωρώ αυτούς τους παράγοντες καταλυτικούς.
Ο Άκης Μάντζιος ήρθε στον Άρη λοιπόν για πρώτη φορά ως προπονητής μια μέρα σαν σήμερα το 2020, αλλά από φέτος βρίσκεται πάλι στη θέση του φιλοδοξώντας να δώσει στον Άρη τη λάμψη του 2021 και γιατί όχι, κάτι παραπάνω!
Κοιτώντας τα νούμερα του Άκη Μάντζιου στο πρώτο του πέρασμα από την ομάδα μας βλέπω τα εξής:
Με τους 66 αγώνες του έχει ξεπεράσει τον Νίκο Αναστόπουλο που έχει 65 (σε χαμηλότερο επίπεδο όμως, Β εθνικής) ενώ φέτος (2023-24) ήδη έχει φτάσει τους 68 και έχει ξεπεράσει Λίμπρεχτς που έχει 67. Ο Μάντζιος βρίσκεται πολύ ψηλά στη θέση των μακροβιότερων προπονητών από το 1959 και μετά και σίγουρα φλερτάρει με την πρώτη τριάδα (Φοιρός-Πάλφι και Γκλίσοβιτς).
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
