Η 9η Μαρτίου 1966 έφερε μια δυσάρεστη είδηση στην οικογένεια του Άρη. Στις 9 το βράδυ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Γιάννης Νακόπουλος, εκ των πρώτων μελών του συλλόγου και μια τεράστια προσωπικότητα στα αθλητικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης για πολλές δεκαετίες.
Ο Ιωάννης Νακόπουλος, δικηγόρος στο επάγγελμα, διετέλεσε ποδοσφαιριστής-αρχηγός του Άρη για περίπου δέκα χρόνια (1919-1928), αλλά και παράγοντας, μέλος του Δ.Σ., νομικός σύμβουλος του συλλόγου για πολλές δεκαετίες. Παράλληλα διαιτήτευσε σε πολλά παιχνίδια, αλλά και δίδαξε στη σχολή διαιτησίας της ΕΠΣΜ.
Ο Νακόπουλος μας άφησε και μια σπουδαία κληρονομιά, αφού το 1930 έγραψε μια σειρά άρθρων για την ποδοσφαιρική του καριέρα, στα οποία εξίστορεί με λεπτομέρειες τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα του Άρη κατά τα χρόνια που ήταν ενεργός ποδοσφαιριστής. Τα άρθρα αυτά δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ και αποτελούν μια σπουδαία πηγή γνώσεων για εμάς τους ερευνητές της προπολεμικής ιστορίας του Άρη.
Ο Άρης το 1923, ο Νακόπουλος είναι ο κάτω αριστερά
Διαβάζουμε στο βιβλίο της aris.re "Την καρδιά αν ρωτήσεις ποτέ":
Ο Νακόπουλος Γιάννης αγωνίστηκε στην ομάδα κατά τα πρώτα της χρόνια, ήταν δηλαδή ανάμεσα στους πρωτοπόρους, αυτούς που δημιούργησαν την ιστορία! Ο ίδιος έγινε μέλος της ομάδας το 1919, όταν μαθητής ακόμη του εξατάξιου γυμνασίου μυήθηκε από φίλο του. Η ομάδα τότε έπαιζε σε φιλικά μόνο παιχνίδια, εναντίον σχολικών, στρατιωτικών και συνοικιακών ομάδων.Ο Γιάννης αγωνιζόταν ως αμυντικός και στην αρχή μπήκε κατευθείαν στην πρώτη ομάδα, καθώς όπως και ο ίδιος χαριτολογώντας αναφέρει, πρώτον υπήρχε έλλειψη παικτών και δεύτερον δεν είχε συσταθεί ακόμη δεύτερη ομάδα! Μετά από λίγο καιρό, όταν αυξήθηκαν τα μέλη της ομάδας, μπήκε ως αρχηγός της δεύτερης, αναπληρωματικής ομάδας. Το 1922-23 μεταπήδησε ξανά στην πρώτη ομάδα, αποτέλεσμα της καλής απόδοσης που είχε. Ο ίδιος αναφέρεται στις επιδόσεις του με μετριοπάθεια: "δεν ήμουν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά κατόρθωνα και ανταπεξερχόμουν στις αποστολές μου. Η ομάδα μας ήταν τόσο δυνατή που η διαφορά μεταξύ ημών και των αντιπάλων μας ήταν τεράστια, οπότε η άμυνα μας δεν είχε πολύ δουλειά. Άλλωστε μία χρονιά, είχαμε πετύχει εξήντα τρία γκολ και είχαμε δεχτεί μόνο ένα!" Το 1923 ορίστηκε από τους συμπαίκτες του αρχηγός της ομάδας, αλλά δεν πρόλαβε να αγωνιστεί γιατί έπρεπε να καταταγεί στον στρατό. Όταν επέστρεψε έπαιξε στην ομάδα μέχρι το 1928, κερδίζοντας κάθε τοπικό πρωτάθλημα, εκτός από την χρονιά 1926-27, το κύπελλο της ΧΑΝΘ, τους Πανθρακικούς αγώνες και τελικά το πρωτάθλημα της Ελλάδος το 1928. Το 1923 η ομάδα έπαιξε για τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος, εναντίον του πρωταθλητή Πειραιώς-Αθηνών, Πειραϊκού Συνδέσμου, τον μετέπειτα Ολυμπιακό. Δυστυχώς οι κίτρινοι έχασαν με 3-1, σε ένα παιχνίδι στο οποίο αγωνίστηκαν χωρίς έξι από τους βασικούς του παίκτες, λόγω της στρατεύσεως των περισσότερων από αυτούς. "Κατά την διάρκεια της καριέρας μου", συνεχίζει ο ίδιος, "πέτυχα μόνο δύο γκολ και αυτά από χτύπημα πέναλτι. Τα γκολ αυτά δεν ήταν καθοριστικά, καθώς ήδη προηγούμασταν με μεγάλη διαφορά και στις δύο περιπτώσεις".
Ο Νακόπουλος Γιάννης, ή «Αίας» ή «Γίδι», έκλεισε την καριέρα του κερδίζοντας τον τίτλο του πανελλήνιου πρωταθλητή το 1928.
Ο Νακόπουλος έφυγε όπως ίσως το είχε ονειρευτεί: Το βράδυ της 9ης Μαρτίου 1966 κατέφθασε στη Λέσχη του Άρη όπου κάθησε με παρέα και αναπολούσε τα παλιά, λέγοντας ιστορίες από την προπολεμική εποχή. Σε κάποια στιγμή αισθάνθηκε αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του. Μέχρι να μεταφερθεί στον Ερυθρό Σταυρό είχε δυστυχώς εκπνεύσει, καθώς όπως αποδείχτηκε τον είχε προδώσει η καρδιά του. Ήταν περίπου 65 ετών, αφού υπολογίζουμε πως είχε γεννηθεί στις αρχές του 20ου αιώνα.
Φάση από τον αγώνα που έδωσε ο Άρης με την Ένωση Κωνσταντινοπολιτών για τα κιτρινόμαυρα χρώματα το 1925. Ο Νακόπουλος είναι ο αριστερά παίκτης του Άρη που περπατάει μόνος
Ο χαμός του σόκαρε την αθλητική οικογένεια της πόλης. Ανακοινώσεις εκδόθηκαν από τον Άρη, τον Παοκ, τον Ηρακλή, την ΕΠΣΜ και την Ένωση Διαιτητών. Η κηδεία του έγινε με έξοδα του Άρη, ενώ όλοι οι προαναφερόμενοι κατέθεσαν στεφάνια, και οι αγώνες της ερχόμενης αγωνιστικής του πρωταθλήματος ξεκίνησαν με ένα λεπτό σιγής στη μνήμη του.
Ο Ιωάννης Νακόπουλος υπήρξε μια σπουδαία μορφή του Άρη, καθώς οι δικηγορικές του ικανότητες βοήθησαν την ομάδα σε δύο σπουδαίες υποθέσεις: πρώτα την αγωγή που είχαν κάνει οι κίτρινοι κατά της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών και μετέπειτα Παοκ το 1925, όταν μέλη του Άρη είχαν φύγει από τον σύλλογο υπεξαιρώντας μέρος από το αθλητικό υλικό της ομάδας μας, και για τον λόγο αυτό ο Παοκ ήθελε να πάρει τα κίτρινα χρώματα. Η δεύτερη όμως και πιο σημαντική παρέμβαση ήταν, όταν με δικές του ενέργειες ο Άρης κατοχύρωσε το πρώτο του γήπεδο, στον χώρο της σημερινής ΔΕΘ. Τον ίδιο χώρο διεκδικούσαν πρόσφυγες αλλά και ο ελληνικός στρατός, όμως χάρη στις ενέργειες κυρίως του Νακόπουλου, το οικόπεδο αποδόθηκε με δεκάχρονη μίσθωση στον Άρη.
Σε ότι έχει να κάνει με τη συμμετοχή του στον Άρη ως ποδοσφαιριστής, η σελίδα μας έχει εντοπίσει τη συμμετοχή του σε 59 αγώνες, με 2 γκολ, ωστόσο δεν διαθέτουμε στοιχεία για πριν το 1923.
Η aris.re δεν ξεχνάει και τιμάει αυτούς που έφεραν την ομάδα μας τόσο ψηλά, ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από το τέλος των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν στο χτίσιμο του σπουδαίου συλλόγου μας.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
