Κατά τη σεζόν 1976-77 ο Άρης με προπονητή τον Αλκέτα Παναγούλια κατέκτησε την 5η θέση στο πρωτάθλημα, μετά από μια μέτρια χρονιά. Ο Αλκέτας στο τέλος της σεζόν ενημέρωσε πως δεν θα συνέχιζε στον πάγκο της ομάδας και έτσι οι άνθρωποι του Άρη άρχισαν την αναζήτηση του αντικαταστάτη του.
H μεταγραφική ενίσχυση του Άρη ξεκίνησε με την αρωγή του απερχόμενου Παναγούλια και ο Άρης σύντομα απέκτησε δύο υπερόπλα, τον Δανό Όλε Σκόμποε και τον Γερμανό Βάλτερ Βάγκνερ. Ήταν όμως επιτακτική η απόκτηση ενός καλού προπονητή και ο Άρης κινήθηκε κυρίως προς τρεις κατευθύνσεις: οι κίτρινοι έστρεψαν την προσοχή τους προς την γερμανική αγορά και άρχισαν συνομιλίες με τον Γερμανό Γκέρχουτ, προπονητή της αυστριακής Στουρμ, τον Πολωνό Ίμπρατσικ, προπονητή της Ραπίντ Βιέννης και τον Γερμανό Ρουλ, προπονητή επί μιάς τετραετίας της γερμανικής Καρλσρούη.
Ως παίκτης της Κολωνίας και δεξιά ως προπονητής σε στίκερς της εποχής, μαζί με τον φίλο του, Όττο Ρεχάγκελ
Μετά από έντονες διαβουλεύσεις και παζάρια, ο Ρουλ πείστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του και να έρθει στη χώρα μας υπογράφοντας συμβόλαιό συνεργασίας με τον Άρη! Καταλυτικό ρόλο στην συμφωνία ανάμεσα στα δύο μέρη είχαν ο πρόεδρος του Άρη, Γεωργιάδης, αλλά κυρίως ο πρώην αντιπρόεδρος, Βίκτωρας Κοντογούρης. Ο Γερμανός θα παρέμενε στην ομάδα για ένα έτος, με μηνιαίες αποδοχές 120.000 δραχμών.
Ο Αλκέτας Παναγούλιας (αριστερά), συνομιλεί με τον Ρουλ (δεξιά) και φυσικά τον προτρύνει να αναλάβει τον Άρη ως διάδοχος του!
Ο Κάρλ Χάιντς Ρουλ ήταν 38 ετών και κατά τη δεκαετία του 60 είχε αγωνιστεί στην Χέρτα, την Ντούινσμπουργκ και την Κολωνία ως επιθετικός, με αρκετή επιτυχία. Με το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ανέλαβε την Καρλσρούη με την οποία ανέβηκε στην Μπουντεσλίγκα, αλλά υποβιβάστηκε αμέσως την επόμενη χρονιά, το 1976-77 δηλαδή, χωρίς όμως ο ίδιος να ευθύνεται, αφού η ομάδα δεν είχε ενισχυθεί επαρκώς. Στον Άρη επρόκειτο να κάνει το δεύτερο μεγάλο βήμα της προπονητικής του καριέρας.
Η άφιξη του Γερμανού χαιρετίστηκε με ικανοποίηση από το σύνολο των φιλάθλων αλλά και των παικτών της ομάδας. Υπέγραψε το συμβόλαιο του στις 4 Ιουλίου 1977, ολοκλήρωσε τις μεταγραφικές κινήσεις για την συμπλήρωση του ρόστερ και το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου ταξίδευσε μαζί με την ομάδα στην Βίτοσα της Βουλγαρίας για το κύριο μέρος της προετοιμασίας.
Ο Ρουλ ήταν σοβαρός και λάτρης της σκληρής δουλειάς. Πιστός στις γερμανικές αρχές, επέμεινε στη δημιουργία καλής φυσικής κατάστασης και πειθαρχίας. Η συστηματική του εμμονή στα στοιχεία αυτά άρεσε στους παίκτες, παρά τη φυσική κόπωση τους, και στην επιστροφή όλοι δήλωναν ενθουσιασμένοι έχοντας κάνει την καλύτερη προετοιμασία των τελευταίων χρόνων. Να σημειωθεί πως ο Γερμανός είχε ως βοηθό τον Παναγιώτη Πατσίδη και ως φυσικοθεραπευτή και μεταφραστή τον Λάζαρο Κιοφιντζόγλου.
Η ομάδα όμως στο ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεων της παρουσιάστηκε βαριά και ίσως κουρασμένη. Τα νέα της αποκτήματα δεν βοήθησαν όπως αναμενόταν και τα αποτελέσματα δεν συμβάδισαν με τον ενθουσιασμό του καλοκαιριού. Ο Άρης έχασε στην πρεμιέρα στο Αιγάλεω, έφερε λευκή εντός έδρας ισοπαλία με τον ΠΑΟ και χριεάστηκε να φτάσει στην 5η αγωνιστική για να κάνει την πρώτη του νίκη επί του ΟΦΗ. Η ομάδα έκανε μια νίκη και μια ήττα για το βαλκανικό κύπελλο ενώ στις 6 Νοεμβρίου υπέστη βαριά ήττα στο τοπικό ντέρμπι με τον Ηρακλή χάνοντας με 3-0! Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχύλησε το ποτήρι για τον προπονητή: Μετά από ολονύκτια σύσκεψη του Δ.Σ. του Άρη, αποφασίστηκε να απομακρυνθεί ο Γερμανός ως υπεύθυνος για το ότι δεν κατόρθωσε να δώσει στον Άρη γερμανικό στυλ, αλλά κυρίως γιατί δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα!
Σκληρές προπονήσεις από τον Γερμανό, αλλά δυστυχώς η ομάδα άργησε να πάρει μπρος!
Το πρωί του ανακοινώθηκε η απόλυσή του και αυτός απάντησε ψύχραιμα πως αυτή είναι η μοίρα των προπονητών όταν η ομάδα τους δεν πάει καλά! Ο Γερμανός συνέχισε στη χώρα του, στην Ντούισμπουργκ, ενώ για τον Άρη ένας παλιός γνώριμος κλήθηκε να πάρει τη θέση του στον κίτρινο πάγκο, ο Μίλοβαν Τσίριτς!
Ο Ρουλ είχε κάτσει στον πάγκο της ομάδας μας σε μόλις 10 ματς, έχοντας 3 νίκες, 2 ισοπαλίες και 5 ήττες.
"Επρόκειτο για ένα εξαιρετικό προπονητή που ήξερε τι έκανε", θυμάται ο Γιάννης Βένος. "Ήταν πολύ καλός στη δουλειά του και το γεγονός πως έφυγε πριν προλάβει να ολοκληρώσει το έργο του μας λύπησε. Στην Ελλάδα οι απαιτήσεις από τον κόσμο και τις διοικήσεις πολλές φορές φέρνουν εμπόδια στο έργο των προπονητών, καθώς μέσα σε πολύ μικρό χρόνο πιέζονται να δείξουν πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες χρειάζονται να περάσουν πολλοί μήνες για να αναδειχτούν. Δυστυχώς έτσι είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο".
Ο Καρλ Χάιντς Ρουλ επέστρεψε στην πατρίδα του και δεν επιχείρησε να δουλέψει ποτέ ξανά στο εξωτερικό. Στην καριέρα του ανέλαβε ομάδες όπως η Μπορούσια, η Χέρτα, η Κολωνία και η Μόναχο 1860. Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή στα 80 του χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2019.
Ο Άρης στη συνέχεια θα επιμείνει και άλλες φορές σε γερμανική "συνταγή" για τον πάγκο του, ωστόσο ο Ρουλ ήταν ο πρώτος Γερμανός σε αυτή τη θέση, έστω κι αν ο χρόνος παραμονής του ήταν μόλις 126 ημέρες, από τις 4 Ιουλίου μέχρι τις 7 Νοεμβρίου 1977.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
