Η ιστορία του Άρη δεν χτίστηκε μόνο από τα κατορθώματα των σπουδαίων και επώνυμων παραγόντων και αθλητών. Η ιστορία του Άρη γράφτηκε κυρίως από τον ανώνυμο αρειανό, από τον απλό αθλητή, από τον ιδρώτα του φίλαθλου που κόπιασε για να χτιστεί το γήπεδο μας, από τον οπαδό που άφησε την ψυχή του στις κερκίδες, είτε αυτές ήταν ξύλινες είτε από χώμα είτε από τσιμέντο.
(στη φωτογραφία του εξώφυλλου: μικροί παίκτες της Γ ομάδας. Ο Νικηφόρος Βικελίδης στη μέση, έγινε γνωστός, οι υπόλοιποι όμως σκεπάστηκαν από τη λήθη)
Ιδιαίτερη γοητεία ασκεί η προπολεμική εποχή, μια εποχή κατά την οποία ο Άρης "θεμελιώθηκε" σαν υπερδύναμη του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατά επέκταση αθλητισμού, ενώ ταυτόχρονα απέκτησε το πανίσχυρο λαϊκό έρεισμα με το οποίο ταυτίζεται μέχρι σήμερα.
Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τις ιστορίες τριών ακόμη αφανών ηρώων της προπολεμικής εποχής. Τριών ποδοσφαιριστών που δεν δοξάστηκαν με τις μεγάλες επιτυχίες της πρώτης ομάδας, αλλά για πολλά χρόνια στελέχωσαν με επιτυχία τις μικρές μας ομάδες.
Ο δρόμος από το ταλέντο μέχρι την επιτυχία κατά τον μεσοπόλεμο δεν ήταν στρωμένος με χαλιά και πάρα πολλά μεγάλα ταλέντα χάθηκαν λόγω των πενιχρών οικονομικών συνθηκών της ζωής, της απαξίωσης που αντιμετώπιζε το ποδόσφαιρο από τους θεσμούς του κράτους αλλά και της οικογένειας, ενώ ο πόλεμος και η κατοχή έκοψαν την καριέρα πολλών νέων.
Ο Χρήστος Γκουντέλιας ήταν ένα απλό όνομα αφού δεν είχαμε καμία απεικόνισή του σε φωτογραφίες της εποχής. Μάλιστα όταν έγραψα το βιβλίο μου για το πρωτάθλημα του 1928, παρότι είχα όλες τις φωτογραφίες των συντελεστών της πρώτης κατάκτησης του πρωταθλήματος, δεν είχα του Γκουντέλια, του οποίου αγνοούσα επίσης και το βαπτιστικό του όνομα. Κι όμως, ο εγγονός του ήρθε σε επαφή μαζί μου μέσω της aris.re και μου έδωσε κάποια πολύτιμα στοιχεία για τον παππού του! Ο Χρήστος Γκουντέλιας λοιπόν, γεννήθηκε το 1907 και έφυγε από τον κόσμο το 1982. Ο Χρήστος αγωνίστηκε στον Άρη επιβεβαιωμένα από το 1926 μέχρι το 1930, ωστόσο ποτέ δεν υπήρξε βασική μονάδα κρούσης, αφού χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε φιλικά παιχνίδια. Πράγματι σε αυτά τα 4 χρόνια ο Χρήστος μπορεί να κέρδισε το 1928 το πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης και το Πανελλήνιο, αλλά έπαιξε σε μόλις 4 επίσημα παιχνίδια. Συνολικά έπαιξε σε 25 ματς και πέτυχε 5 γκολ, ωστόσο το ένα από αυτά έμελε να έχει μια σπουδαία σημασία για τον σύλλογο: Πρόκειται για το τέρμα που πέτυχε στο 35' του αγώνα εγκαινίων του σταδίου του Άρεως που έγινε στις 18 Ιουνίου 1927, απέναντι στην γιουγκοσλαβική Βοεβοντίνα! Το τέρμα αυτό ήταν το πρώτο που πέτυχε παίκτης του Άρη στο νέο του γήπεδο, έδρα όπου επρόκειτο να γραφτούν οι χρυσές σελίδες της προπολεμικής ιστορίας του συλλόγου μας! Ο εγγονός του μου ξεκλείδωσε και κάτι άλλο: Μου υπέδειξε ποιος είναι ο παππούς του στην αναμνηστική φωτογραφία με τις τέσσερις ομάδες του Άρη! Έτσι ο Χρήστος Γκουντέλιας έχει πλέον πρόσωπο και η ιστορία του μπορεί να γραφτεί στο άρθρο αυτό, με απώτερο σκοπό να μην ξεχαστεί ποτέ!
Ο Ανδρέας Νικολαΐδης με πολιτικά
Ο επόμενος που θα σας παρουσιάσουμε είναι ο Ανδρέας Νικολαΐδης. Γεννήθηκε στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας το 1915 και ήρθε στη Θεσσαλονίκη μέσα από τις στάχτες της μικρασιατικής καταστροφής το 1922. Εντάχθηκε στον Άρη ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 20 ανεβαίνοντας σιγά σιγά τα σκαλοπάτια των τεσσάρων ομάδων των κιτρίνων. Πάρα πολλές είναι οι πληροφορίες που βρίσκουμε για τον Ανδρέα στο αρχείο μας: Το 1930 τον συναντάμε στη Γ' ομάδα, το 1932 στη Β' με την οποία διεκδικεί το 1933 το Πανελλήνιο πρωτάθλημα αναπληρωματικών, αλλά χάνει το τρόπαιο από την ΑΕΚ. Τον Ιανουάριο του 1933 τον βλέπουμε να αγωνίζεται σε σειρά φιλικών αναμετρήσεων με την Α' ομάδα. Είναι της γενιάς του Κλεάνθη Βικελίδη με τον οποίο συνδέει φιλία. Το 1934 και το 1935 αγωνίζεται στο κύπελλο ΔΕΘ, ενώ η καριέρα του τερματίζει άδοξα λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού του σε αγώνα στον Πειραιά.
Στενά συνδεδεμένος με την ομάδα μας για το υπόλοιπο της ζωής του, δεν χάνει αγώνα είτε ως θεατής, είτε ως ακροατής στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, μέχρι τον θάνατο του το 1999.
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον γαμπρό του Ιωάννη Τριάντο, δεν αρνήθηκε να μοιραστεί μαζί μας μερικά πολύτιμα κειμήλια του πεθερού του: Το δελτίο του στον Άρη είναι ένα εντυπωσιακό κειμήλιο που θα έπρεπε να κοσμεί ένα μουσείο που δυστυχώς η ομάδα μας δεν διαθέτει...
Ένα σπουδαίο κειμήλιο, από τα λίγα που έχουν διασωθεί από την προπολεμική εποχή: Το δελτίο του Ανδρέα Νικολαΐδη, με ημερομηνία 17 Σεπτεμβρίου 1933
Μια ακόμη σπάνια φωτογραφία: ο Άρης αγωνίζεται τον Νοέμβριο του 1935 στο Ποδηλατοδρόμιο, εναντίον του Εθνικού. Ο Ανδρέας είναι στην κάτω σειρά αριστερά. Στη σύνθεση μεγάλα ονόματα όπως ο Κλεάνθης Βικελίδης, ο Κίτσος, ο Αγγελάκης, ο Βογδάνου, ο Καλτέκης. Ο Άρης νίκησε με 0-1!
Ο τρίτος παίκτης που θα σας παρουσιάσουμε είναι ελαφρά μεταγενέστερος, αφού ήταν γεννημένος το 1921. Ο Ελευθέριος Γερωνυμάκης είχε καταγωγή από την Κρήτη και την Κωνσταντινούπολη. Ο ίδιος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και εντάχθηκε στις μικρές ομάδες του Άρη στις αρχές της δεκαετίας του 30. Το 1936 τον βρίσκουμε τη Γ ομάδα, και το 1937 στο Β. Το μεγάλο ταλέντο του διαφαίνεται από την κλίση του στην μικτή ομάδα εφήβων της πόλης μας το 1938. Ο πόλεμος τον βρίσκει στα 19 του χρόνια, τη στιγμή που ήταν έτοιμος να κάνει καριέρα στην Α ομάδα. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο, υπήρξε αθλητής του στίβου (δρομέας και άλμα εις μήκος) με πολλές διακρίσεις και μετάλλια. Δυστυχώς ο πόλεμος και η κατοχή του κόβουν τις αθλητικές δραστηριότητες στην πιο ιδανική ηλικία. Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με τη διαιτησία, ενώ αργότερα έγραφε ρεπορτάζ αγώνων σε διάφορες εφημερίδες. Αρειανός μέχρι την τελευταία του πνοή, "'έφυγε" το 1998.
Ο γιός του Κωνσταντίνος Γερωνυμάκης με προθυμία μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις από τον πατέρα του, ενώ μας έστειλε και κάποιες φωτογραφίες του που κοσμούν το σημερινό αφιέρωμα. 
Η μικτή των εφήβων της πόλης μας, πλούσια σε κίτρινο χρώμα: Λασκαρίδης, Κολωνιάρης, Γκράτσιος, Γκότσης και ο Λευτέρης Γερωνυμάκης κάτω δεξιά. Ιανουάριος του 1938
Η προσπάθεια μας συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της και δυναμώνει από τη συμμετοχή σας. Στείλτε μας υλικό, μιλήστε για τις ιστορίες σας, παρουσιάστε μας τους παίκτες που είχατε ή έχετε συγγενείς. Εμείς είμαστε πάντα εδώ, πρόθυμοι να καταγράψουμε και να βγάλουμε από τη λήθη τους Ήρωες που έστησαν το μεγαλείο του Άρη.
Κάποιοι από τους Ήρωες αυτούς μπορεί να πέρασαν στα σκοτάδια του χρόνου, αλλά εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε που θα τους βγάλουμε στο φως και θα τους δώσουμε τη λάμψη που τους αξίζει!
ΠΑΛΙΑ ΝΑΙ, ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΟΧΙ 
Οι δύο παίκτες έχουν συνυπάρξει, όπως μαρτυρά αυτή η λίστα παικτών του Άρη (Νοέμβριος 1936). Ο Νικολαΐδης βέβαια λόγω ηλικίας ήταν στη Β ομάδα ενώ ο Γερωνυμάκης στη Γ!
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
