Ο Ρεθυμνιώτης γίγαντας Δημήτρης Κοκολάκης υπήρξε ένας απο τους πυλώνες επάνω στους οποίους στηρίχθηκε η Αυτοκρατορία του Άρη κατά τα μέσα της δεκαετίας του 80.
Παίκτης θρύλος του ελληνικού μπάσκετ με πολύ σπουδαία καριέρα με ΠΑΟ και εθνική, ήρθε στα τελειώματα της καριέρας του, σε ηλικία 34 ετών. Παρόλα αυτά έπαιξε με επιτυχία για 3 σεζόν, συντελώντας και αυτός στη δημιουργία του μεγάλου Αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ.
Πανύψηλος για τα δεδομένα της εποχής, δεν είχε αντίπαλο κάτω από τα καλάθια, τουλάχιστον στα ελληνικά γήπεδα. Αργός και βαρύς λόγω ηλικίας, δεν αντιμετώπισε ωστόσο σημαντικά προβλήματα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως πριν την έλευση του Δημήτρη, ο Άρης κάλυπτε τη θέση 5 κυρίως με τον κατά πολύ κοντύτερο Φιλίππου. Πολλά τα ριμπάουντ λοιπόν, αλλά και επιθετική προσφορά, με καλά ποσοστά ευστοχίας από κοντινή απόσταση. Όλοι θυμόμαστε τη μαγική ραβέρσα, τον αγαπημένο του τρόπο σκοραρίσματος.
Το 1983-84 σκοράρει περίπου 12 πόντους ανά αγώνα, με σταθερά καλές επιδόσεις. Θυμόμαστε τους 20 πόντους του στην εκτός έδρας νίκη στην Πάτρα (88-96), αλλά και τους 17 πόντους του στην Αθήνα εναντίον της ΑΕΚ (84-94). Παρότι δεν υπάρχουν ακριβή στατιστικά για ριμπάουντ, έπαιρνε κοντά στα 10 ανά αγώνα. Το 1984-85 είναι και πάλι από τους πρωταγωνιστές. Οι καλές του εμφανίσεις επιβραβεύονται με το κύπελλο, με καλή αμυντική του εμφάνιση στον τελικό εναντίον του ΠΑΟ, αλλά και το πρωτάθλημα, κατακτώντας το νταμπλ. Το 1985-86 ήταν και πάλι ο πυλώνας της ομάδας, κερδίζοντας ξανά το πρωτάθλημα. Ήταν πεσμένος σχετικά με τα προηγούμενα χρόνια, καθώς είχε πατήσει τα 36! Εκείνα τα χρόνια τα 36 ήταν μια μεγάλη υπέρβαση, αλλά ο Δημήτρης την πραγματοποίησε με άνεση, καθώς αγωνίστηκε μέχρι τα 38 του! Τον Απρίλιο του 1986 δήλωσε στη διοίκηση πως επιθυμεί να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου είχε το σπίτι και την οικογένεια του. Υπήρχε διάθεση από τον Άρη να τον κρατήσει για μια ακόμη χρονιά, αλλά παρότι ξεκίνησε την επόμενη σεζόν, έπαιξε μόνο σε 1 παιχνίδι πρωταθλήματος και 1 στο πρωταθλητριών, επιστρέφοντας τελικά στην Αθήνα, όπου έκλεισε την πολύ μεγάλη καριέρα του παίζοντας δύο ακόμη σεζόν στον Ηλυσιακό.
Παραμένει στην καρδιά όλων μας, ως μια ευχάριστη ανάμνηση από τα πρώτα χρόνια τη ομάδας των τίτλων.
Έχουμε μια μαρτυρία από τον ίδιο για το πως βρέθηκε στον Άρη, το καλοκαίρι του 1983:
Ο Άρης τον «πολιορκούσε» για χρόνια και τελικά τον έκανε δικό του. Η σκηνή της υπογραφής του συμβολαίου του με τους «κίτρινους» θυμίζει«αρπαγή», απαγωγή... και «ζωντανεύει» ακόμη και τώρα μπροστά στα μάτια του: «Ήμασταν στα Γιάννενα. Είχαμε πάει εκεί για να παίξουμε στρατιωτικό πρωτάθλημα. Προπονητής στον Παναθηναϊκό ήταν ο Κυρίτσης, ο οποίος ήταν προπονητής και στην αστυνομία που ήμουν εγώ. Τρεις η ώρα τα ξημερώματα, χτυπάει η πόρτα του δωματίου μου στο ξενοδοχείο. Ήταν άνθρωποι του Άρη με μια βαλίτσα λεφτά, η οποία περιείχε 2.700.000! Φαντάσου από ένα χιλιάρικο μισθό στα 2.700.000. Μου τα πέταξαν πάνω στο κρεβάτι και μου είπαν, υπέγραψε. Μεταξύ των ανθρώπων που ήρθαν ήταν κι ένας φωτογράφος. Μέσα στο αυτοκίνητο με το οποίο ήρθαν είχαν άλλα 500 χιλιάρικα, για να μου τα προσφέρουν σε περίπτωση που εγώ έλεγα ότι είναι λίγο το αρχικό ποσό, και δεν δεχόμουν». Το δέλεαρ ήταν... μεγάλο. Ο Άρης έχτιζε την αυτοκρατορία του και ήθελε... την κολόνα του, τον ψηλό που θα έπαιρνε στις πλάτες του την ομάδα! Τα λεφτά ήταν πάρα πολλά και αληθινά, και καθώς ο νόμος του το επέτρεπε ο πανύψηλος καλαθοσφαιριστής άφησε την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη.
"Αποχώρησα, έχοντας κατακτήσει 3 πρωταθλήματα (1985, 1986, 1987) και 2 κύπελλα Ελλάδας (1985, 1987)".
Ο Δημήτρης Κοκολάκης είναι γεννημένος μια μέρα σαν σήμερα, το 1949.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
